Τόν περασμένο χρόνο δημοσιεύτηκε μία παγκόσμια ἔ­ρευνα σέ δεῖγμα 7009 πατεράδων σχετικά μέ τή στάση τους ἀ­πέναντι στά κι­νούμενα σχέδια (carto­ons). Τό 85% τῶν πατεράδων συνιστοῦν στά παιδιά τους ἤ σκοπεύουν νά τό κάνουν νά παρακολουθοῦν ἐκπομπές ἤ βίντεο κι­νου­μένων σχεδίων πού ἀγάπησαν ἐκεῖ­νοι ὡς παιδιά. Τό 75% βλέπει μαζί μέ τό παιδί του τίς ἐκπομπές αὐτές καί νιώθει σάν παιδί…
 Ἡ ἔρευνα ἀκόμη ἀποκάλυψε πολιτισμικές διαφορές. Οἱ μπαμπάδες τῶν Η.Π.Α. προτιμοῦν τά κινούμενα σχέδια «Ἀ­στυ­νό­μος Σαΐνης», τῆς Βρετανίας τόν «Ἐπικίνδυνο Ποντικό», τῆς Βραζιλίας «Τόμ καί Τζέρυ», τοῦ Καναδᾶ τά «Στρουμφάκια», τῆς Γαλλίας τόν «Ἀστερίξ», τῆς Γερμανίας τήν «Πίπη Φακιδομύτη» καί τοῦ Μεξικοῦ τόν «Ρόζ Πάνθηρα».
 Σέ ὅλους μας ἀρέσει νά κάνουμε ὁρισμένα πράγματα καί τό κάνουμε. Ὡσ­τό­σο, δέν σημαίνει ὅτι πάντα εἶναι καλό γιά μᾶς. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τίς ἐκ­­πομπές τῶν κινουμένων σχεδίων, τίς τό­σο ἀ­γαπητές καί δημοφιλεῖς στά παιδιά. Δέν θά στα­θῶ ὅμως στά θετικά τους, ὅ­ποια ὑπάρχουν καί στόν βαθμό πού ὑ­πάρχουν, οὔτε εἶναι πρόθεσή μου νά τά μειώσω. Ὀ­φεί­λω ὅμως νά ἐπισημάνω τούς κινδύνους πού διατρέχει ἕνα παιδί ἀπό τήν ἄ­κριτη καί ἀνεξέλεγκτη παρακολούθησή τους, γιά νά το­ποθετηθοῦν σω­στά οἱ γονεῖς ἀπέναντι στό μέγα θέμα τῆς παιδικῆς ψυχαγωγίας .

Προβλήματα ὑγείας
 Τόν Δεκέμβριο τοῦ ᾽97 στήν Ἰαπωνία, ἀμέσως μετά τήν προβολή ἐπεισοδίου τοῦ Pokemon, ξέσπασε «κόλαση». Ἑξακόσια ὀγδόντα πέντε παιδιά μεταφέρθηκαν μέ ἀσθενοφόρα σέ νοσοκομεῖα λόγῳ προβλημάτων ὑγείας: θολή ὅραση, ζαλάδες, ναυτία, προσωρινή τύφλωση καί σέ ἕνα μικρό ἀριθμό παιδιῶν διαγνώστηκε ἐπιληψία. Τό περιστατικό ἔγινε γνωστό ὡς «Pokemon Shock» καί εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά ἀπαγορευτεῖ παντοῦ τό συγκεκριμένο ἐπεισόδιο.

Γλωσσική ἀνάπτυξη
 Οἱ ἐπιστήμονες διαπίστωσαν ὅτι ἡ παρακολούθηση κινουμένων σχεδίων ἐπιβραδύνει τή γλωσσική ἀνάπτυξη τῶν βρεφῶν ἀπό 8 ἕως 18 μῆνες. Γιά κάθε ὥρα πα­ρακολούθησης μειώνεται ὁ ἀριθμός ἐκμάθησης νέων λέξεων κατά ἕξι ἕως ὀ­χτώ σέ σύγκριση μέ τά βρέφη πού δέν παρακολουθοῦν. Ἀλλά παρατηρεῖται καί κακή γλωσσική ἀνάπτυξη καθώς τά περισσότερα κινούμενα σχέδια δέν χρησιμοποιοῦν σωστό λεξιλόγιο.
 Ἀκόμη ἔχουμε ἀπομείωση τῶν ἐκτελεστικῶν λειτουργιῶν βραχυχρόνια, ἴσως καί μακροχρόνια, λόγῳ ὑπερβολικῆς ὑ­περδιέγερσης ἐξαιτίας τοῦ γρήγορου ρυθμοῦ δια­δοχῆς τῶν εἰκόνων. Ἐκτελεστικές λειτουργίες ὀνομάζουμε τίς ἀνώτερες γνω­στι­κές λειτουργίες οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς κύριο ρόλο νά ἐποπτεύουν, νά ἐλέγχουν καί νά ρυθμίζουν τή συμπεριφορά καί τά συναισθήματά μας. Γιά παράδειγμα, ἕνας μαθητής τίς χρησιμοποιεῖ γιά νά ἑστιάσει τήν προσ­οχή του σέ ὅσα λέει ὁ δάσκαλός του καί νά σταματήσει τήν παρόρμη­σή του νά σηκωθεῖ γιά νά πεῖ ἕνα ἀνέ­κ­δοτο.
 Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄλλες ἐπιπτώσεις ἀπό τήν παρακολούθηση τῶν κινουμένων σχεδίων λιγότερο «θεαματικές», ὄχι ὅμως ἀκίνδυνες σέ βάθος χρόνου. Ἀ­πο­δυ­νά­μωση ὅρασης, προβλήματα σπονδυλικῆς στήλης, παχυσαρκία λόγῳ ἔλλειψης φυσικῆς δραστηριότητας καί υἱοθέ­τηση λανθασμένων διατροφικῶν συνηθειῶν πού θά ἀ­κολουθοῦν τό παιδί σέ ὅλη του τή ζωή.

Σωματικοί τραυματισμοί
 Ὁ δρ. Ruebert Saturnine III, καθηγητής τοῦ πανεπιστημίου Νew Jersey, σέ ἐκτενῆ μελέτη του ἀναφέρεται στούς συχνούς τραυ­ματισμούς παιδιῶν ἀπό τούς πιό ἁπλούς μέ­χρι τούς πλέον ἐπικίνδυνους στήν προσ­πά­θειά τους νά μιμηθοῦν πράξεις ἡρώων πού θαυμάζουν. Τά παιδιά ἀδυ­νατοῦν νά κάνουν διάκριση μεταξύ φαντασίας καί πρα­γματικότητας. Χαρακτηριστική εἶναι ἡ ἀπάντηση τοῦ μικροῦ Dickie Jonson πού ἔδωσε στή δίκη ἐναντίον τῆς Walt Disney γιά τή ζημιά πού προκλήθηκε ἀπό τήν πρόσ­κρουση τῆς οἰκογενειακῆς βάρκας στήν ἀποβάθρα τῆς λίμνης, κατά τήν ὁποία καί ὁ ἴδιος κινδύνεψε: «Σκέφτη­κα ὅτι ἄν ἕνα μικρό, συνηθισμένο ποντίκι μποροῦ­σε νά ὁδηγήσει μία βάρκα, σίγουρα θά μποροῦσα νά τό κάνω κι ἐ­γώ».
Ὑπάρχουν καί ἄλλα προβλήματα πού δημιουργεῖ στήν ὑγεία καί ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν ἡ ἀνεξέλεγκτη ἐνασχόλησή τους μέ τά κινούμενα σχέδια-cartoons, ὅπως θά δοῦμε στή συνέχεια τοῦ ἄρ­θρου στό ἑπόμενο τεῦχος.

Ἀθαν. Ἀστ. Γκάτζιος

Ἀπολύτρωσις 71 (2016) 178-179