Στίς 9 Φεβρουαρίου 2020 ἀναπαύ­θη­κε ἀπό τούς κόπους του στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου ὁ θεολόγος Σωτήριος Εὐ­σταθίου, μέλος τῆς ἱεραποστολικῆς Ἀ­δελφότητας «Ὁ Σταυρός».
  Ὁ Σωτήριος γεννήθηκε τό 1935 στό Μα­λακάσι Καλαμπά­κας καί, ἐπει­δή ἔχασε μι­κρός ἀκόμη καί τούς δύο γονεῖς του, φιλοξενήθηκε ὡς τρόφιμος στήν Παι­δόπολη τῶν Γρεβε­νῶν. Ἐκεῖ γνώρισε καί συνδέθηκε μέ τόν π. Αὐ­γου­στῖνο Καντιώ­τη, ὁ ὁποῖ­ος σ’ αὐ­τή τή μι­κρή ἐπαρχιακή πόλη ὀργά­νω­νε τότε μέ τό φλογερό κήρυγμά του τήν ὁμάδα τῶν μαθη­τῶν του, πού ἀργότερα θά ἐξε­λισ­σόταν σέ κύριο στύλο τοῦ ἔργου του. Κοντά σ’ ἐκεῖ­νον τόν ἀ­κατά­βλη­το ἀγωνιστή τῆς ἀ­λή­θειας μυή­θηκε στή χρι­στιανική ζωή καί δρά­ση.
  Ὁ ἀείμνηστος ἦταν πολύ εὐφυής καί ἐπιμελής μαθη­τής, καλλί­φω­νος καί γνώστης τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς. Εἰσ­ήχθη πρῶτος στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, μέ τόν πόθο νά σπου­δάσει τήν ἱερή ἐπι­στή­μη ὄχι γιά νά ἀκολουθήσει καθηγη­τι­κή καριέρα, ἄν καί θά μπο­ροῦ­σε, ἀλ­λά γιά νά δια­κο­­νήσει τήν Ἐκ­κλη­σία. Ἀποφοίτησε μέ ἄρι­στα καί, ἔ­χοντας ἀποφασίσει νά ἀφιερωθεῖ ὁλο­κλη­ρωτικά στόν Χρι­στό ὡς μέλος τῆς συνοδίας τοῦ π. Αὐ­γου­στί­νου, διακόνησε γιά ἕνα διάστημα στό Γυ­μνά­σιο πού ἵδρυσε ὁ μακαριστός δι­δά­σκαλός μας Στέργιος Σάκκος στόν Ἅγιο Ἀθανά­σιο Θεσσαλονίκης. Ἐκεῖ ἔ­λαμ­­ψαν γιά πρώ­τη φο­ρά καί τά σοβαρά διοικητικά του προ­σόντα, πού ὁ διδάσκαλος ἐκθείαζε πάν­τοτε μέ θαυ­μασμό, εὐγνωμονώντας τόν ἀδελ­φό γιά τήν καίρια συμ­βολή του στήν ἄρι­στη λει­τουργία τοῦ σχολείου.
  Ὅταν στά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 ἱδρύθηκε ἡ Ἀδελ­φό­τητα «Ὁ Σταυ­ρός», ὁ ἀείμνηστος κλήθηκε στήν Ἀθήνα προκει­μέ­νου νά ὑπη­ρετήσει στό νέο αὐ­τό ἔργο, ὅπου κατά κοινή ὁμο­λο­γία ἐκ­δα­πανήθηκε. Ἦταν ὁ ἄμεσος συνεργάτης τοῦ π. Αὐγου­στίνου στή δι­οίκηση τῆς Ἀδελ­φότητας καί στήν ὀρ­γά­νωση καί καθο­δή­γηση τῶν περί αὐ­τήν σωματείων, καί μάλιστα ἀφότου ὁ π. Αὐγου­­στῖνος ἐξε­λέγη μητροπολίτης Φλω­ρίνης (1967). Παράλληλα ἐρ­γά­σθηκε γιά περισ­σότερο ἀπό εἴκοσι χρόνια καί ὡς δημοσιογρά­φος, ἀναλαμβά­νον­τας μέ ἀπόλυτη συνέ­πεια τήν εὐθύνη τῆς μα­χητι­κῆς ἐφη­με­ρί­δας «Ἐκκλη­σι­α­στικός Ἀγών».
  Τό κύριο χαρακτηριστικό του ἦταν ὅτι διακόνησε τόν Κύ­ριο καί τήν Ἐκκλησία του ἐντελῶς ἀφανῶς, ἀν­ιδι­ο­τελῶς καί θυσιά­ζον­τας γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ ὅ,τι ἀξι­ό­λογο διέθετε. Ἦταν κυρι­ο­λεκτικά ἕνας στρατιώτης τοῦ Χρι­στοῦ πού δέν γνώ­ρισε ἀνά­παυση, δέν ἐν­δια­φέρ­θηκε καθόλου γιά τόν ἑαυτό του καί δέν ἀπέκαμε, ἀκόμη κι ὅταν οἱ κα­τα­στά­σεις, ἰδίως στά τελευταῖα χρόνια τῆς ζω­ῆς του, ἦταν πλέον ἐξαιρετικά δύσκο­λες. Ἀδελφικός συμπαραστάτης καί Κυρηναῖος του στήν τελευταία αὐτή περίοδο ὑ­πῆρ­ξε ὁ σεβασμιώτατος μη­τρο­πολίτης Φλωρίνης π. Θε­όκλητος.
  Ἡ Ἀδελφότητά μας εὔ­χεται καί προσ­εύχεται ὁ Κύριος νά κατατά­ξει τήν ψυχή του μαζί μέ τούς ἁγίους στή Βασιλεία του καί νά ἀναδεί­ξει στόν ἀγρό του νέους ἐρ­γάτες μέ παρόμοιο θυσια­στικό φρόνημα καί αὐτα­πάρ­νηση.
  Τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Σω­τηρίου εἴη ἡ μνήμη αἰ­ω­νία!