Page 9 - Εν παντι ευχαριστειτε

τοῦ Λυκείου. Ἔβλεπες μάτια νεανικά νά δι- ψοῦν γιά τήν ἀλήθεια, νά θέλουν νά ἀξιο - ποι ήσουν κάθε λεπτό -γιατί οἱ μέρες εἶναι λίγες-, νά ἀναζητοῦν τά μυστι κά τῆς κα- τασκήνωσης, νά ἀναφωνοῦν πώς «ἐδῶ ἀνακαλύπτουμε δια μάντια μικρά καί μεγάλα καί θέλουμε νά τά πάρουμε ὅλα». Τό πιό συγκινητικό ἦταν ἕνα μο- ναδικό πνεῦμα μαθητείας καί ἑκατοντά- δες ἀπορίες πού γιά πρώτη φορά ἴσως περιστρέφονταν ὅλες γύρω ἀπό τή μιά καί καίρια ἐρώτηση: πῶς νά ἀγαπήσω ἀλη θινά τόν Θεό; Πῶς νά μήν ἀπαντήσει ὁ Θεός καί νά μή χαριτώσει αὐτές τίς ἐφηβικές ψυχές πού τόλμησαν καί κατέθεσαν πο - λύ εἰλικρινά στό πετραχήλι τοῦ πνευματικοῦ ὅλη τή σκόνη τοῦ κόσμου; Πῶς νά μή σταθεῖ μαζί μέ τόν Ἁι- Γιώργη προστασία καί βο η θός αὐτῶν τῶν κοριτσιῶν ἡ ἁγία Μαρίνα, πού τήν ἐπικαλούμασταν καθημερινά ὡς μεγάλη ἀδελφή μας; Ἔ τσι τήν πανηγυρίσαμε στή γιορτή της κι ἔτσι νιώθαμε τήν μεσιτευτική παρουσία της ἰδιαίτερα τίς ὧρες τῆς προσευχῆς, τότε πού ὅλα σιωποῦσαν καί ἀνα- πέμπαμε ἱκεσίες καί δεήσεις μυ στικές ταυτό χρο να ἤ σέ ἁ λυ σίδα πού ἁ πλωνόταν μέ σα στῆς νυ- χτιᾶς τήν κα - τανυκτική ἀ - τ μόσφαιρα. Κι ἄ κου γες ἀπό τά χείλη πού γεύ τηκαν πρώ- τη φορά τέ τοια εὐτυχία στήν προσ ευχή: «Ἦταν τόσο ὡραῖα, νά τό κάνουμε κι ἄλλη φορά!» ἤ«Νά ξυπνήσουμε μέ σα στή νύχτα κι αὔριο!». Εὐχαριστοῦμε, Κύριε, γιατί ἀντι- κρύσαμε νιάτα σταθερά δικά Σου, φοι- τήτριες συνειδητοποιημένες πού ἦρθαν σ’ αὐτή τήν πλαγιά μόνο καί μόνο γιά νά Σέ συναντήσουν. Καί Σ’ εὐχαριστοῦμε ἀκόμη πιό πολύ πού ἀν ταποκρίθηκες στή λαχτάρα τῶν παι - ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018 227