Στόν Θεολόγο Γρηγόριο

Τό ὄνομά σου δῆλον·
ἐγρήγορση τό κάθε βῆμα σου.
Ὅλη ἡ ζωή μαρτύριο
καί μαρτυρία.
Τρεῖς κύκλοι φωτεινοί
ἡ πορεία σου· ἡ ἄσκηση,
ἡ κατάνυξη, ἡ ἀλήθεια.
Θεολογίας γνώση ὁ λόγος σου
κι ἡ ὑπομονή
ταπείνωση τῆς φύσης·
 μακαριότητα ἄφατη ἡ προσευχή.
 Ὀρθοδοξίας βράχος
στῆς αἵρεσης τή φοβερή ὁρμή
καί στηριγμός
στόν κλύδωνα τῆς Ἐκκλησίας,
τῆς χάρης καύχημα.

Πλημμύρισαν κρουνοί θεολογίας.
Στήν ποίηση
γευθήκαμε εὐφροσύνη,
τ᾿ ἀγώνισμα ζηλέψαμε
τῆς θείας ἡσυχίας
καί τούς καρπούς τῆς σύμπνοιας
μιᾶς ἅγιας φιλίας.

Στά χείλη σου, Γρηγόριε,
ἡ χάρις ἐξεχύθη»,
ὅμοια καί στή ζωή σου!

Παρεπίδημος