Κέρδη καί κέρδος
Mεγάλα κέρδη περιμένουν οἱ ξενοδόχοι καί οἱ ἄλλοι ἐπιχειρηματίες τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπό τή διαβόητη πανευρωπαϊκή «παρέλαση ὑπερηφάνειας» (21-29 Ἰουνίου). Πανηγυρίζουν οἱ ἰθύνοντες καί οἱ κυβερνητικοί παράγοντες μετροῦν ἀκόμη μία ἐπιτυχία καί νίκη, δυστυχῶς πύρρειο, ἀφοῦ ὅλες αὐτές οἱ ξενοκίνητες, διαστροφικές καί ἀδιάντροπες ἐκδηλώσεις πλήττουν ἄμεσα ὄχι μόνο τήν ἱστορία, τήν πίστη καί τήν ἐθνική μας ὑπόσταση ἀλλά τήν ἴδια τήν ἀνθρώπινη ὀντότητά μας.
Μέ πικρία καί πόνο βλέπουμε αὐτόν τόν ξεπεσμό πού μοιάζει νά μήν ἔχει τέλος. Λές καί βαλθήκαμε νά ἰσοπεδώσουμε καί νά βρωμίσουμε τά πάντα. Ποιό κέρδος οἰκονομικό μπορεῖ νά ἀμβλύνει τήν ἠθική καί πνευματική κατάπτωση πού μόνοι μας προκαλοῦμε;
Ὅσοι πιστοί, ἄς μήν παύσουμε νά ἀκουμποῦμε τόν πόνο μας στά χέρια τοῦ πολυεύσπλαγχνου Θεοῦ ἐκζητώντας τό ἔλεός του. Μέ τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης νά χορηγήσει μία ἀχτίδα ἀπό τή χάρη τοῦ Παρακλήτου, πού τήν ἑβδομάδα τῆς γιορτῆς του διάλεξαν οἱ ταλαίπωροι «ὑπερήφανοι» διοργανωτές. Νά μᾶς φωτίσει νά συνέλθουμε καί νά μετανοήσουμε. Αὐτό θά εἶναι τό πραγματικό κέρδος ὅλων μας.
Δίπλα στόν θάνατο καθημερινά
Ἰδιαίτερα εἴχαμε συγκινηθεῖ σέ παγκόσμια κλίμακα τά χρόνια τῆς πανδημίας μέ τήν εὐαισθησία, τήν ἐνσυναίσθηση καί τήν αὐτοθυσία πού ἔδειξε τό ἰατρονοσηλευτικό προσωπικό. Σέ πολλούς ἔφτασε στά ὅρια σωματικῆς καί ψυχικῆς ὑπερκόπωσης, καί σέ κάποιους στοίχισε καί τή ζωή τους τήν ἴδια. Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, ἡ συνέντευξη στό thestival.gr τῆς πνευμονολόγου κ. Θεοδώρας Τσιούδα (διευθύντριας Πνευμονολογικοῦ Ὀγκολογικοῦ Τμήματος στό Θεαγένειο ἀντικαρκινικό νοσοκομεῖο Θεσσαλονίκης) ἦρθε νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι στήν περίπτωση τῶν καρκινοπαθῶν τό ψυχικό κυρίως βάρος δέν εἶναι μικρότερο ἀπό κεῖνο τῆς πανδημίας, τόσο γιά τούς γιατρούς ὅσο καί γιά τούς νοσηλευτές. «Πολλά περιστατικά τά μεταφέρουμε σπίτι μας... Μᾶς ἐπηρεάζει καί δύσκολα φεύγουν ἀπό τό μυαλό μας...», ὁμολογεῖ ἡ κ. Τσιούδα.
«Οἱ νοσηλευτές πού ἀσχολοῦνται μέ τήν ὀγκολογία εἶναι σάν νά ζοῦν δίπλα μέ τόν θάνατο. Εἶναι πολύ βαρύ καί δύσκολο νά εἶσαι δίπλα σέ ἀνθρώπους πού ξέρεις ὅτι σέ μιά ὥρα θά φύγουν. Καί δέν βλέπεις μόνον ἕνα θάνατο, εἶναι πολλοί οἱ θάνατοι πού ζεῖς...», καταθέτει ἡ κ. Ἀγγελική Κωνσταντούλα, νοσηλεύτρια (Τομεάρχης Χειρουργικοῦ Τομέα ΑΝΘ Θεαγένειο). Τό πιό συνηθισμένο ἐρώτημα σ᾽ αὐτό τό νοσοκομεῖο εἶναι: «Γιατρέ, θά πεθάνω;». Καί σύμφωνα μέ τήν ὁμολογία τῆς κ. Τσιούδα, ἡ ἀπάντηση πού τούς ἀνακουφίζει εἶναι: «Αὐτό μόνον ὁ Κύριος τό γνωρίζει». Ἄς μήν τούς ξεχνοῦμε στήν προσευχή μας κι ἄς εὐχόμαστε νά δίνει ὁ Κύριος καί στούς θεραπευτές καί στούς θεραπευόμενους τή δική του δύναμη καί τή δική του παρηγοριά!
Τί ἔχει σημασία
Γιά τίς ἐκτρωματικές ἕως σατανιστικές ἐμφανίσεις, καθώς καί γιά τό ποιός καί γιατί νίκησε στή φετινή Eurovision, ἔχουν εἰπωθεῖ πολλά. Ὡς ἕλληνες πολίτες ὡστόσο θά θέλαμε νά ἐκφράσουμε τήν ἀπορία καί τή δίκαιη ἀγανάκτησή μας ὅσον ἀφορᾶ στίς δηλώσεις τῶν καλλιτεχνῶν πού ἐπιλέχθηκαν γιά νά ἐκπροσωπήσουν τήν Ἑλλάδα.
Ἡ χρήση τῆς τουρκικῆς καί ὁ αὐτοπροσδιορισμός μερικῶν ἀπ’ αὐτούς -σέ ξένο δημοσιογραφικό κανάλι- ὡς «Ἕλληνες Τοῦρκοι ἀπό τή Δυτική Θράκη» προκαλεῖ τό αἴσθημα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Τή στιγμή μάλιστα πού τό τουρκο-υποκινούμενο κόμμα DEB τῆς Θράκης προσπαθεῖ νά μπεῖ στό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δηλώνοντας σαφῶς στήν προεκλογική του ἐκστρατεία: «Τό DEB σημαίνει τουρκική μειονότητα». Ἡ μειονότητα στή Θράκη εἶναι ἀναγνωρισμένη ὡς θρησκευτική καί ὄχι ἐθνική. Βέβαια δέν ἔλειψε καί μιά καθησυχαστική δήλωση ἐκ μέρους τῆς κυβέρνησης: «Δικαιολογημένες οἱ ἀντιδράσεις. Μιλᾶμε ὅμως γιά Ἕλληνες πολίτες»!!! Τό θέμα ἐντούτοις εἶναι ὄχι γιά τί μιλᾶμε ἐμεῖς, ἀλλά γιά τί μιλᾶνε (καί ἐννοεῖται αἰσθάνονται) οἱ ἴδιοι. Τό νά παίζουμε μέ τίς λέξεις καί νά κρυβόμαστε πίσω ἀπό τό δάχτυλό μας δέν λύνει τά προβλήματα τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν πολύπαθη Θράκη.
Ἀσύλληπτη γενοκτονία
Σύμφωνα μέ τήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας, κάθε χρόνο γίνονται περίπου 73 ἑκατομμύρια ἀμβλώσεις παγκοσμίως. Ἕξι στίς 10 (61%) ὅλων τῶν ἀκούσιων κυήσεων καί 3 στίς 10 (29%) ὅλων τῶν κυήσεων καταλήγουν σέ ἐπαγόμενη ἄμβλωση. Δηλαδή σέ μιά δεκαετία σκοτώνονται 730 ἑκατομμύρια παιδιά στίς μῆτρες τῶν μανάδων τους. Σέ μιά εἰκοσαετία γίνονται 1,5 δισεκατομμύριο ἀμβλώσεις, ἐνῶ ὁ πλανήτης ἀριθμεῖ μόλις 7,9 δισεκατομμύρια.
Πότε στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας παρατηρήθηκαν σφαγές αὐτοῦ τοῦ τερατώδους μεγέθους; Τό αἷμα αὐτῶν τῶν ἐμβρύων βοᾶ πρός Κύριον καί ἡ γῆ στενάζει. Πῶς νά μήν ἀναμένονται φοβεροί σεισμοί; Ἀργά ἤ γρήγορα θά θερίσουμε ὅ,τι σπέρνουμε.
᾽᾽Ἀπολύτρωσις῾᾽,
Τεὒχος Ἰουνίου-Ἰουλίου 2024