Μέσα στούς παιάνες καί στίς δάφνες πού συνοδεύουν τόν Ὀκτώβριο ἀ­ξί­ζει νά σταθοῦμε σέ μία μορφή ἅγια καί ἡρωική, πού προβάλλει ἕναν ἡρωισμό μέ διάσταση ἄλλου εἴδους, τή διάσταση τοῦ Πνεύματος. Εἶναι ὁ ἅγιος εὐαγ­γελιστής Λουκᾶς ὁ ἰατρός, τόν ὁποῖο τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας στίς18 τοῦ μήνα.
  Δέν ἦταν ἄσημο πρόσωπο ὁ ἱερός Λουκᾶς. Ἐπιστήμονας, ὁ πρῶτος χριστιανός γιατρός, ζωγράφος τοῦ λόγου, μέ φιλολογική κατάρτιση ὄχι τυχαία καί ἐξαίρετο ταλέντο ἱστορικοῦ, μέ πνεῦμα εὐρύ, χαρακτήρα γλυκύ καί ἤρεμο, σκέψη πειθαρχημένη καί ἰσορροπημένη, προσόντα πολύτιμα καί ζηλευτά γιά μία ἐπιφανῆ καριέρα. Κι ὅμως, ὅταν τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου διαπέρασε τήν καρδιά τοῦ Λουκᾶ, ἐκεῖνος τά προσφέρει ὅλα στόν Κύριο• προσφέρεται ὁ ἴδιος γιά νά διακονήσει τή νεοσύστατη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡς συνέκδημος καί συνεργός τοῦ ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν.
  Πρωτότυπος, πνευματικός ὁ ἡρωισμός τοῦ Λουκᾶ. Μέ τά προσόντα καί τίς προϋποθέσεις πού εἶχε θά μποροῦσε νά διαπρέψει μέσα στήν κοινωνία, νά κερδίσει πλοῦτο καί δόξα. Ἀλλά καί ὡς χριστιανός γιατρός θά μποροῦσε νά ὑπηρετήσει τήν Ἐκκλησία θεάρεστα καί νά κερδίσει ψυχές γιά τόν Χριστό. Ἐκεῖνος ὅμως, χωρίς κανείς νά τό ἀπαιτήσει, διάλεξε νά «θάψει» τόν ἑαυτό του καί τήν καριέρα του, νά ἀναλωθεῖ στή διακονία τοῦ μεγάλου ἀποστόλου πού θαύ­μα­σε• νά ριχθεῖ στήν περιπέτεια τοῦ εὐαγγελίου. Παραιτήθηκε ἀπό κά­θε δικαί­ωμα, ἀπό κάθε προσωπικό ὄνειρο καί σχέδιο, γιά νά γίνει ἀπόλυτα εὔχρηστος στόν ἀπόστολο. Ἡ καρδιά του χτυποῦσε μέ τούς χτύπους τῆς καρδιᾶς τοῦ Παύλου. Ἡ φιλία τῶν δύο μεγάλων ἀνδρῶν ὑπῆρξε ἀπό τίς πιό εὐ­εργετικές γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀνθρωπότητα.
  Ἄν ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέ τά φτερά τοῦ ζήλου του ἔφερε τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στήν Ἑλλάδα καί στή Ρώμη, ὁ Λουκᾶς, σύντροφος αὐτοῦ τοῦ ἀε­τοῦ, θησαύρισε τούς πολύτιμους μαργαρίτες τῆς θείας ἀποκαλύψεως καί τή δρόσο τοῦ ἁγίου Πνεύματος στό Εὐαγγέλιό του καί στίς Πράξεις τῶν Ἀποστό­λων. Μέ χάρη, λιτότητα καί ἁρμονία ἐκθέτει τά γεγονότα ὡς ἱστορικός καί καλλιτέχνης τοῦ λόγου, χωρίς πουθενά νά ἀναφέρει τό ὄνομά του. Κι ὅμως ὁ Θεός τοῦ ἐπιφύλασσε τήν πιό καταξιωμένη ἀναγνώριση: Τό ἐγκώμιό του γράφτηκε ἀνεξίτηλα στήν ἁγία Γραφή ἀπό τό χέρι τοῦ δέσμιου στή Ρώμη Παύλου: «Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητός», «συνεργός» (βλ. Κλ 4,14• Φλμ 24). Καί τό ἅγιο Πνεῦμα τόν ἀνέδειξε μέτοχο τεράστιας περιουσίας: Ἀπό τούς 7.908 στίχους τῆς Καινῆς Διαθήκης οἱ 2.361 ἀνήκουν στή γραφίδα τοῦ Λουκᾶ.

Ἀπολύτρωσις 71 (2016) 235