«Δέν τρώω πτώματα ἤ ὁτιδήποτε παράγεται ἀπό αὐτά!», μοῦ ἀπάντησε μία συμφοιτήτριά μου, ἀρνούμενη νά πάρει τό ἀρτύσιμο κέρασμα πού τῆς προσέφερα. Καί προτοῦ προλάβω νά πῶ κάτι, συμπλήρωσε: «Εἶμαι vegan!», χω­ρίς νά ἀφήσει περιθώριο γιά ὁποιαδήποτε ἄλλη συζήτηση…
  Ψάχνοντας πληροφορίες διαπίστω­σα πώς vegan λέγονται ὅσοι υἱοθετοῦν ἕναν συγκεκριμένο τρόπο ζωῆς πού ἀ­παγορεύει τή χρήση ζώων ἤ ζωικῶν προϊόντων γιά τροφή, ἔνδυση ἤ ἄλλους σκοπούς. Ἀποκλείουν, ὡς ἐκ τούτου, ἀπό τή διατροφή τους ὅλα τά ζωικά προϊόντα ὅπως τό κρέας, τό ψάρι, τά πουλερικά, τό μέλι, τά αὐγά, καί ὅλα τά γαλακτοκομικά προϊόντα.
  Μάλιστα, ἔχουν καθιερώσει καί Παγκόσμια Ἡμέρα Αὐστηρᾶς Χορτοφαγίας, τήν 1η Νοεμβρίου. Πίσω ἀπό τόν συγκεκριμένο τρόπο ζωῆς κρύβεται μία ὁλόκληρη φιλοσοφία καί ἠθική σχετικά μέ τή μακροζωία, τήν ἀγάπη στή μητέρα-φύση καί στό περιβάλλον.
  Προβληματίστηκα καί ἀναρωτήθη­κα: «Ἐγώ γιατί νηστεύω; Γιά λόγους μακροζωίας, ὑγιεινῆς διατροφῆς ἤ λό­γῳ κάποιας φιλοσοφίας;». Τότε θυμήθηκα τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ πού εἶχα πολλές φορές διαβάσει στήν Καινή Διαθήκη ἀπό μικρή: «Τοῦτο τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ» (Μθ 17,21). Μέ τή νηστεί­α ἀπό τίς τροφές καί τά πάθη μας, μέ τήν προσευχή καί τόν καθημερινό μας ἀγώνα πολεμᾶμε τόν διάβολο, ζητοῦμε τή χά­ρη τοῦ Θεοῦ καί νικοῦμε τούς πειρασμούς. Ἀπέχουμε ἀπό ὁρισμένες τρο­φές σέ συγκεκριμένες μέρες καί περι­όδους, γιατί προετοιμαζόμαστε πνευματικά γιά κάποιο μεγάλο γεγονός…
  Καί ὅταν κάποιοι στίς ἀρχές Νοεμβρίου γιορτάζουν καί νηστεύουν ἀπό τά «πτώματα» στό ὄνομα μίας ὑγιεινῆς διατροφῆς, ἐμεῖς, στά μέσα Νοεμβρίου (15/11) ἀρχίζουμε τή νηστεία-προετοιμασία γιά τό παγκόσμιο κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς Γέννησης Ἐκείνου πού ἦρθε στή γῆ γιά τόν καθένα ξεχωριστά καί ὅλους μαζί. Ἦρθε κι ἔρχεται ὡς πραγματικός Πατέρας νά μᾶς σώσει ἀ­πό τήν ἁμαρτία, νά μᾶς μετατρέψει ἀ­πό νεκρά πτώματα, δούλους τῆς ἁμαρ­- τίας, σέ ἀνθρώπους ἀναγεννημένους ψυχῇ τε καὶ σώματι.
  Ἡ σωματική νηστεία γιά τή Γέννη­ση τοῦ Χριστοῦ μᾶς βοηθᾶ καί πνευματικά. Δίνοντας λιγότερα δικαιώματα στήν ὕλη μποροῦμε νά ἀσχοληθοῦμε μέ τήν προσευχή, τήν πνευματική μελέτη, τήν προσφορά τῆς ἀγάπης, μέ τόν πνευματικό ἀγώνα, ὥστε νά ζήσουμε ἀ­ληθινά μέσα μας τά Χριστούγεννα. Ἄς εὐχηθοῦμε, τώρα πού ἡ Σαρακοστή τῶν Χριστουγέννων ξεκινᾶ, νηστεύοντας μέ χαρά, προσευχόμενοι μέ καθαρή καρ­διά, ἀσκώντας γύρω μας τήν ἀγάπη, νά ὑποδεχτοῦμε μέσα μας τόν νεογέννητο Κύριο.

Ἀγριππίνα

Ἀπολύτρωσις 71 (2016) 286