Ἰούδας καί ἀντισημιτισμός

 prodosiaΜέ τίς εὐλογίες τοῦ καινούργιου πάπα ἔχει ἀρχίσει μιά ἐκστρατεία ἀποκατάστασης τοῦ Ἰούδα τοῦ Ἰσκαριώτη. Ποιό εἶναι τό ἐπιχείρημα αὐτῆς τῆς προσπάθειας; Ὁ Ἰούδας δέν ἦταν ἐσκεμμένα κακός• ἁπλῶς ἐκπλήρωνε τήν ἀποστολή του στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ.
 Αὐτή ἡ ἀποκατάσταση εἶναι μιά διπλωματική κίνηση τοῦ πάπα Βενέδικτου πού ἀποσκοπεῖ στή βελτίωση τῶν χριστιανοεβραϊκῶν σχέσεων.
Πόσο διαφορετικοί εἴμαστε μέ τή Δύση καί τή νοοτροπία της! Ἕνας ἀλάθητος πάπας δέν διστάζει, γιά χάρη τῆς διπλωματίας καί ἴσως γιά τά οἰκονομικά συμφέροντα τοῦ Βατικανοῦ, νά ἀνατρέψει τήν αὐθεντική ἱστορία καί τήν παράδοση. Περιφρονώντας τά θεόπνευστα Εὐαγγέλια ἐνστερνίζεται τήν ἔκδοση νέου Εὐαγγελίου, τοῦ φερομένου ὡς Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰούδα, πού κατοχυρώνει τή νεοφανῆ ἄποψη γιά τόν «παρεξηγημένο» μαθητή.
 Ἡ δυσφήμηση τοῦ Ἰούδα, ὑποστηρίζουν οἱ θεολογικοί κύκλοι τοῦ παπισμοῦ, συνέβαλε στή δημιουργία τοῦ ἀντισημιτισμοῦ. Τί κρίμα ὅμως πού, ἀπαλλάσσοντας τόν Ἰούδα ἀπό τήν εὐθύνη τῶν πράξεών του δέν γλυτώνουν ἀπ᾿ τά «ἀντισημιτικά μηνύματα» τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας! Κάτι πρέπει νά κάνουν καί γιά τούς φαρισαίους, τούς ἱερεῖς, τούς ἀρχιερεῖς, τούς σαδδουκαίους ἀλλά καί τόν ἰουδαϊκό ὄχλο πού ὁδήγησε στήν καταδίκη τόν Ἰησοῦ.
 Ἀλλά καί μία ἀκόμη ἔνσταση: Πῶς κατάφερε ἕνας ἁπλός μαθητής μέ τή στάση του νά δημιουργήσει ρεῦμα μίσους γιά ἕναν ὁλόκληρο λαό; Ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος κατά τήν ἀνθρώπινη φύση του ἦταν Ἑβραῖος, ἡ Παναγία μητέρα του ἐπίσης, οἱ ἀπόστολοι, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε στούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού τιμῶνται ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἄν ἀρρωστημένα μυαλά ὁρμώμενα ἀπό προσωπικές ἐμπάθειες καί ἀπωθημένα (πρβλ. Χίτλερ) ἐξαπέλυσαν διώξεις ἐναντίον τοῦ συγκεκριμένου λαοῦ, δέν σημαίνει πώς φταίει γι᾿ αὐτό ἡ εὐαγγελική ἱστορία καί πρέπει νά τήν ἀνατρέψουμε.
Στήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας ἡ χριστιανική πίστη ὄχι μόνο δέν δημιούργησε κλίμα μίσους ἀπέναντι στό πολυάριθμο ἑβραϊκό στοιχεῖο πού βρισκόταν στήν πατρίδα μας ἀλλά τό ἀντίθετο. Ἐνέπνευσε τήν ἀγάπη, τό σεβασμό ἀλλά καί τήν ὑποστήριξη τῶν δεινοπαθούντων Ἑβραίων τήν περιόδο τοῦ ᾿40. Ἁπλά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί οἱ ἐπίσημοι ταγοί της μέ πρωτεργάτη τόν ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό προσέφεραν προστασία καί, λαμβάνοντας κατάλληλα μέτρα, διέσωσαν πλῆθος Ἑβραίων ἀπό τά κρεματόρια.
 Μήπως οἱ παπικοί, γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ ἀντισημιτικοῦ ρεύματος, ἀντί νά προχωρήσουν σέ καινοτομίες ἐπικίνδυνες, χρειάζεται νά ἐμβαθύνουν στή διδασκαλία τῶν Εὐαγγελίων τά ὁποῖα θέλουν νά ἀνατρέψουν; Ἡ καλλιέργεια τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης πού προσφέρεται θυσιαστικά ἀκόμα καί στούς ἐχθρούς, αὐτή μόνο ἐκμηδενίζει τίς διαφορές καί γεφυρώνει τίς ἀντιθέσεις.

Κρής