Ἦχος δʹ. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ σταυρῷ

Ὡς τετοκυῖα τὸν Θεὸν τῶν ἁπάντων, ταῖς μητρικαῖς Σου πρὸς αὐτὸν ἱκεσίαις, Θεογεννῆτορ Κόρη Ἀειπάρθενε, χάριν ἐπουράνιον, φωτισμὸν καὶ εἰρήνην, σύνεσιν καὶ φρόνησιν, καί μετάνοιαν δίδου, τοῖς ἄρχουσι καί τῷ λαῷ ἡμῶν, σὴν γὰρ αἰτοῦμεν, ταχεῖαν ἀντίληψιν.

Ἦχος γʹ. Θείας πίστεως.

Σκέπη πέφηνας καὶ σωτηρία, καὶ ἀντίληψις καὶ προστασία, τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Πανύμνητε‧ ὅθεν πρός Σε καί νῦν καταφεύγομεν, τῆς ἐνεστώσης ἀνάγκης ἀπάλλαξον, καί διάσωσον τό Ἔθνος ἡμῶν Παντάνασσα, ἐκ πάσης ἀπειλῆς καί ἀπογνώσεως.

Μεγαλυνάριον

Σκέπη Ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ὑπάρχεις Παρθένε, πάντας σκέπουσα τοὺς πιστοὺς· διὸ τῇ σῇ Σκέπῃ, Ἑλλὰς πᾶσα προστρέχει, ἐν μετανοίᾳ κράζει· Δέσποινα πρόφθασον.

Ἦχος πλ. αʹ. Χαίροις ἀσκητικῶν.

Χαίροις Θεογεννῆτορ ἁγνή, τῆς ἀγαθότητος πηγὴ ἡ ἀκένωτος, Ἑλλήνων ἡ θεία σκέπη καὶ προστασία θερμή, καὶ παραμυθία ἐν ταῖς θλίψεσι‧ πρὸς σὲ γὰρ Πανάμωμε, καταφεύγομεν πάντοτε, καὶ σωτηρίαν καὶ εἰρήνην καὶ λύτρωσιν, τῇ σῇ χάριτι, ἀληθῶς κομιζόμεθα‧ ὅθεν τῆς θείας Σκέπης σου, ὑμνοῦμεν τὰ θαύματα, καὶ τῆς προνοίας σου Κόρη, τοὺς οἰκτιρμοὺς μεγαλύνομεν, δι' ὧν ἀεὶ σῴζεις, περιστάσεων ποικίλων, τοὺς πεποιθότας σοι.

Ἦχος αʹ. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.

Τὴν Ἀειπάρθενον Κόρην καὶ Θεοτόκον Ἁγνήν, τὴν τῶν πολεμουμένων, συμμαχίαν καὶ σκέπην, ἡμῶν δὲ ἐξαιρέτως καταφυγήν, καὶ ἑτοίμην βοήθειαν, ἀνευφημήσωμεν σύμπασα ἡ Ἑλλάς, μεγαλύνοντες τὴν Σκέπην αὐτῆς.

Ὅμοιον

Ἡ Βασιλεύουσα πόλις Παρθένε πρότερον, ἐρρύετο κινδύνων, καὶ δεινῶν πολεμίων, τῇ Σκέπῃ σου τῇ θείᾳ καὶ θαυμαστῇ, ἡ Ἑλλὰς δὲ νῦν ἅπασα, μετανοοῦσα προστρέχει ὅπως ρυσθῇ, συμφoρῶν καὶ περιστάσεων.

  Κύριε τῶν δυνάμεων, μεθ’ ἡμῶν γενοῦ. Ἄλλον γὰρ ἐκτός σου βοηθὸν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν,  Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς!
   Πανάγαθε Θεέ καί Πατέρα μας, σέ δοξάζουμε καί σέ ὑμνοῦμε, σέ εὐλογοῦμε καί σέ εὐχαριστοῦμε γιά τήν πολλή φιλανθρωπία καί τό ἄπειρο ἔλεός σου, χάρις στό ὁποῖο ἀπολαμβάνουμε τό πλῆθος τῶν εὐλογιῶν σου στήν ζωή μας, παρά τήν τόση ἀναξιότητα καί ἁμαρτωλότητά μας.
  Ἰδιαίτερα σέ εὐχαριστοῦμε, διότι σέ μᾶς χάρισες μία πατρίδα τόσο γενναιόδωρα εὐλογημένη ἀπό τό ἅγιο χέρι σου. Σύ, Κύριε, εὐεργέτησες τήν Ἑλλάδα μας μέ πολλά ἀγαθά, πνευματικά καί ὑλικά. Τήν πλούτισες μέ τόσους ἁγίους, πατέρες, μάρτυρες καί νεομάρτυρες. Ἐκτός ἀπό τήν φυσική ὀμορφιά πού ἔδωσες στούς τόπους της, προίκισες τήν γῆ καί τό ὑπέδαφος καί τίς θάλασσές της μέ πλουτοπαραγωγικές πηγές, ὥστε νά εἶναι μία πλούσια χώρα. Σύ τήν κατέστησες φάρο ὁδηγητικό καί φωτισμένο δάσκαλο τῆς οἰκουμένης μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη, μέ τήν ἔνδοξη ἱστορία καί τόν λαμπρό πολιτισμό, πού μέ τήν δική σου εὔνοια ἀνέπτυξε.
  Ἐμεῖς ὅμως, Κύριε, ἔναντι ὅλων αὐτῶν τῶν ἀναρίθμητων εὐεργεσιῶν σου φανήκαμε ἀχάριστοι, ἄρχοντες καί λαός. Ἀλλοτριωθήκαμε καί ἀποξενωθήκαμε ἀπό Ἐσένα τόν εὐεργέτη μας· σέ ἀπομακρύναμε καί σέ ἐξορίσαμε ἀπό τήν ζωή μας· καταπατήσαμε τό Εὐαγγέλιό σου καί θεσπίσαμε νόμους ἀντιευαγγελικούς. Μιμηθήκαμε τήν συμπεριφορά ἐκείνων τῶν ἀγνωμόνων Ἑβραίων, πού προτίμησαν τόν Βαραββᾶ καί καταψήφισαν Ἐσένα, τόν ἀναμάρτητο Ἰησοῦ. Δολοφονήσαμε ἕναν ἄξιο καί ἅγιο κυβερνήτη στήν πόρτα τῆς ἐκκλησιᾶς, τήν ὥρα πού ἐκεῖνος πήγαινε νά λειτουργηθεῖ μέ τήν Σύνοψη στό χέρι, ἕνα πρωϊνό Κυριακῆς. Καί ἐξακολουθοῦμε, μέ τήν ἴδια ἀπερισκεψία καί κακουργία, νά ἐξοντώνουμε ἀνθρώπους ἄρτιους καί ἱκανούς νά ἐργασθοῦν γιά τό καλό τῆς πατρίδος, ἐνῶ ἐπιζητοῦμε καί προβάλλουμε ἄρχοντες «συνεταίρους κλεπτῶν καὶ κακούργων», ὅπως θά ἔλεγε ὁ προφήτης Ἠσαΐας. Ἐμεῖς τούς ἐκλέξαμε ἐκείνους πού μᾶς ὁδήγησαν στά σημερινά ἀδιέξοδα. Ἐμεῖς, σαγηνευμένοι ἀπό τόν εὔκολο πλουτισμό, τούς ἀνεχθήκαμε νά ἐξανεμίζουν ὄχι μόνο τό δημόσιο χρῆμα ἀλλά καί τίς περιουσίες τόσων πολιτῶν, πλουσίων καί φτωχῶν, πού παρασύρθηκαν στήν παγίδα τοῦ χρηματιστηρίου, μέ ἀποτέλεσμα νά χάσουν ὄχι μόνο τίς οἰκονομίες τους ἀλλά πολλοί καί τήν κοινωνική ὑπόληψη καί τήν οἰκογενειακή εἰρήνη καί τήν ὑγεία καί τήν ἴδια τήν ζωή τους· πόσα δράματα δέν εἴδαμε, πόσα θύματα δέν θρηνήσαμε!
  Μετά ἀπό ὅλα αὐτά οἱ δοσίλογοι ἄρχοντές μας, πού ἄδειασαν τά ταμεῖα τοῦ κράτους καί τά ξαναγέμισαν μέ δανεικά, τά ὁποῖα ἐπίσης κατασπατάλησαν, μᾶς ὁδήγησαν στήν οἰκονομική κρίση, μᾶς ἐξευτέλισαν διεθνῶς καί μᾶς ὑποδούλωσαν οἰκονομικῶς στούς τραπεζῖτες καί τούς τοκογλύφους. Καί φθάνουν σήμερα νά συνομιλοῦν κρυφά μέ τούς ἀδίστακτους δανειστές μας καί νά παζαρεύουν ἐδάφη ἑλληνικά, πού τά ἔχουν ποτίσει μέ τό αἷμα τους οἱ προηγούμενες γενιές. Κι ὥσπου νά μᾶς πουλήσουν, χαρατσώνουν μέ φόρους ἀβάσταχτους τόν ταλαίπωρο λαό, πετσοκόβουν τούς μισθούς καί ψαλιδίζουν τίς συντάξεις τῶν φτωχῶν, ἐνῶ μέ ἕναν παράδοξο τρόπο κρατοῦν σχεδόν ἀμείωτες τίς δικές τους παχυλές ἀποδοχές.
  Κύριε, σῶσε τήν Ἑλλάδα μας, διότι χάνεται, παραδίδεται στόν ὄλεθρο, βρίσκεται ἤδη στό χεῖλος τοῦ κρημνοῦ. Μόνον ἐσύ μπορεῖς νά τήν σώσεις, ἁπλώνοντας τό παντοδύναμο καί στοργικό σου χέρι. Καί θά τήν σώσεις, ἄν μετανοήσουμε! Δός μας, Κύριε, μετάνοια ἀληθινή, σάν ἐκείνη τῶν Νινευϊτῶν, πού ἀπέτρεψε τήν καταστροφή τους!...

Στέργιος Σάκκος (2012)