Πόσοι γνωρίζουν ἄραγε πώς ἡ πρώ­τη διπλωματική ἀναγνώριση  τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 ἦρθε ἀπό τό Χαΐτιον, ἤτoι ἀπό τήν ... Ἀϊτή;! Μία μι­κρή χώ­ρα τῆς Καραϊβικῆς Θάλασσας, πού με­τροῦσε μόλις 18 χρόνια ἀπό τή δική της ἀνεξαρτησία, ἔσπευσε στίς 15 Ἰανουαρίου 1822 μέ ἐπίσημη ἐπιστολή νά ἀναγνωρίσει τό δικαίωμα τῶν Ἑλλήνων γιά αὐτοδιάθεση.

  Ἐπιφανεῖς Ἕλληνες πού ζοῦσαν στό Παρίσι μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἀδαμάντιο Κο­ραή ἦρθαν σέ συνεννόηση μέ τόν περίφη­μο γάλ­λο στρατηγό La Fayette κι ἔ­­στειλαν ἐπιστολή πρός τόν Πρόεδρο τῆς Ἀϊτῆς ζητώντας βοήθεια. Ὁ Jean Pierre Boyer τούς ἀπάντησε ἔνθερμα. Οἱ Ἀϊτινοί γνώριζαν ἤδη γιά τήν ἔ­κρηξη τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης. Ὁ λαός εἶχε ὑποδεχτεῖ τό νέο μέ ἐνθουσιασμό καθώς καί οἱ ἴδιοι πρόσφατα ἀποτίναξαν τόν ζυγό καί ἔνιωθαν τί ση­μαί­νει ἀγώνας γιά τήν ἐ­λευθερία. Κατανοώντας τό βάρος τῆς πολύχρονης ὑποδούλωσης ἐκφράζουν τή χαρά τους γιά τίς πρῶ­τες νίκες πού σημείωσαν οἱ ἀγωνιστές ὡς γνήσιοι ἀπόγονοι τοῦ Λεωνίδα. Θά ἤθελαν νά συντρέξουν στήν ἐπανάσταση μέ στρατεύματα καί μέ πολεμοφόδια ἤ ἔστω μέ χρηματική ἐνίσχυση ἀλλά καί οἱ ἴδιοι ἀντιμετω­πίζουν ἀκόμη πολλαπλά προβλήματα στό νεοϊδρυθέν κράτος. Ἔ­χουν ὅμως ἐπιθυμία ἄν οἱ περιστάσεις στό μέλλον τό ἐ­πιτρέψουν νά ἀ­ποστείλουν βοήθεια στά τέ­κνα τῆς Ἑλ­λά­δας. Εὔχονται ὁλόψυ­χα νά σημειωθοῦν νίκες μίας ἄλ­λης Σαλαμίνας κι ἑνός νέου Μαραθώνα γιά τήν ἱερή ὑπόθεση τῶν δικαιωμάτων, τῆς θρησκείας καί τῆς πατρίδας.
  Ἔκτοτε φαίνεται πώς δέν εἴχαμε ποτέ ἰδιαίτερους δεσμούς μέ τήν ἐξωτική χώρα τῆς Ἀϊτῆς. Μέχρι τίς 12 Ἰανουαρίου τοῦ 2010. Ἕνας φοβερός σεισμός 7 ρίχτερ ἔ­πληξε τήν πρωτεύουσα Port au Prin­ce γιά ἕνα λεπτό καί χιλιάδες ἄνθρωποι καταπλακώθηκαν στά ἐρείπια. Τότε κινήθηκε ἡ ἑλληνική ἀνθρωπιά. Μία χώρα μικρή θέλησε κάποτε νά μᾶς συμπαρασταθεῖ καί νά ὑπερασπιστεῖ τό δίκαιο τοῦ ἀ­γώ­να μας γιά ἐ­λευθερία. Εἴχαμε χρέος εὐγνωμοσύνης πρός αὐτή τήν τόσο μακρινή γιά μᾶς περιοχή τῆς γῆς νά ἀνταποδώσουμε. Ἀν­τίστοιχα πρός τήν ἐπιστολή τους, χρήματα κι ἐ­μεῖς δέν εἴχαμε τή δυνατότητα νά προσ­φέρουμε. Ὅμως μία ὁμάδα ἀπό ἕλ­ληνες διασῶστες κατέφτασε στήν Ἀϊτή. Καί μάλιστα ἡ χαρά τους ἦταν μεγάλη ὅ­ταν στίς 24 Ἰανου­αρίου σέ συνεργασία μέ Γάλλους κατάφεραν νά ἀνασύρουν μέσα ἀπό τά ἐρείπια ἑνός ξενοδοχείου ζωντανό ἕναν εἰκοσιτετράχρονο ἄντρα.
  Στό ξεκίνημα τῆς νέας χρονιᾶς ἀξίζει ὡς λαός νά ἀναθεωρήσουμε τήν πορεία μας καί νά τήν καθορίσουμε μέ βάση τίς πανάρχαιες ἀρετές πού χαρακτηρίζουν τή φυλή μας. Πέρα ἀπό τήν περίφημη φιλοξενία καί τό πατροπαράδοτο φιλότιμο, στόν τόπο μας ἀνθεῖ ἡ ἀν­θρω- πιά καί ἡ εὐ­γνωμοσύνη... ἀ­κόμη. Αὐτή εἶναι ἡ ὀμορφιά καί ὁ πλοῦ­τος τῆς Ἑλλάδας. Κι εἶναι σίγου­ρο πώς δέν θά ἐκλείψει ἀπό τήν ψυχή τοῦ Ἕλληνα ἡ ἔμπρακτη εὐγνωμοσύνη, φτάνει  νά συνεχίσουμε οἱ με­γαλύτεροι νά τή μεταλαμπα­δεύ­ου­με στίς ἐπερχόμενες γενιές.

Ἀγγελική Τσιραμπίδου

Φιλόλογος

Ἀπολύτρωσις, Ἰαν. 2017