Μπορεῖ νά μεταμορφωθεῖ ὁ κόσμος μας;

   Σήμερα ἀκούσαμε ἀπό τό κατά Μᾶρκον Εὐαγγέλιο ἕνα σημεῖο. Αὐτά πού λέμε ἐμεῖς «θαύματα», τά Εὐαγγέλια τά ὀνομάζουν «σημεῖα», «τέρα­τα» καί «δυνάμεις». Ἕνα καταπληκτικό σημεῖο: Ὁ Κύριος θεράπευσε ἕνα δαιμονισμέ­νο παιδί. Πότε; Μετά ἀπό τό γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως. Καί αὐτό δίδει ἀφορμή στούς ἁ­γίους πατέρες καί διδασκάλους τῆς Ἐκκλησί­ας μας νά βγάλουν ἕνα δυνατό μήνυμα καί νά προσφέρουν ἕνα σωτήριο δίδαγμα.
   Ἀπό τό ἕνα μέρος ἡ Μεταμόρφω­ση, ὅπου ὅλα εἶναι φωτισμένα μέ τό ἄκτιστο φῶς τῆς θεότητος. Ὁ Ἰη­σοῦς, ὁ ταπεινός διδάσκαλος, πα­ρου­σιάζεται ὄχι μόνον ὡς ἄνθρωπος ἀλ­λά ὡς Θεάνθρωπος. Καί οἱ τρεῖς μαθητές πού εἶναι μαζί του τόν βλέπουν ὄχι μέ τά μάτια καί μέ τό φῶς τοῦ ἡ­λίου ἀλλά μέ τό ἄκτιστο φῶς, ὅπως λένε οἱ πατέρες καί μάλιστα ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, πού ἑ­ορτάσα­με τήν προπερασμένη Κυρια­κή.
   Ἀλλά ὁ Κύριος κατεβαίνει ἀπό τό ὄρος τῆς Μεταμόρφωσης καί τῆς θεϊ­κῆς ἀτμόσφαιρας καί βρίσκεται μπρο­στά στήν τραγικότητα καί ἀθλιότητα τῆς ζωῆς αὐτῆς. Τήν ἐκφράζει -σῆμα κατατεθέν, βιτρίνα ἐκφραστι­κή- ἕνα παιδί πού τρίζουν τά δόντια του, ἀ­φρίζει τό στόμα του, σχίζει τά ροῦχα του, σείεται τό κορμί του, πέφτει, κυλιέται, χτυπιέται στό χῶμα, καί ἄλλοτε πέφτει στή φωτιά νά καεῖ καί ἄλλοτε στό νε­ρό νά πνιγεῖ. «Πνεῦ­μα κω­φόν καί ἄλαλον» κυρίευσε τό παιδί αὐτό καί βρίσκεται σ’ αὐτή τήν κατάσταση.
   Δέν ὑπάρχει χαρακτηριστικότερη εἰκόνα, ζωηρότερη καί ἐκφραστικότερη ἀπό αὐτή, ἀδελφοί μου, γιά νά δείξει τήν κατάντια τοῦ ἀνθρώπου καί μάλιστα τῶν παιδιῶν μας. Τῶν παιδιῶν πού τά κυβερνάει πνεῦμα ἄλαλον καί κωφόν, πνεῦμα σατανικό. Αὐτό δέν ἀφήνει τά παιδιά μας νά λαλήσουν καί νά συνομιλήσουν μέ τόν Θε­ό, διότι εἶναι πνεῦμα ἄλαλον. Καί δέν ἀφήνει ὡς πνεῦμα κωφόν νά ἀκούσουν τά γλυκύτατα λόγια, τά λό­για τῆς σωτηρίας, πού ὁδηγοῦν στόν δρόμο τόν σωστό, ὁ ὁποῖος καταλήγει στήν ἀνάσταση καί στήν αἰ­ω­νιό­τη­τα. Εἶναι αὐτό τό παιδί τύπος καί ὑπόδειγμα τῆς ἀνθρωπότητος, πού σατανοκρατεῖ­ται, καί κυριεύεται ἀπό πνεῦμα ἄ­θε­ο, ὑλιστι­κό, σάν τά πνεύματα τά ὁποῖα καλλι­εργεῖ ἡ σημερινή ἐποχή μας μέ ὅλες τίς δυνάμεις, ἰνστρούκτορες, τηλεοράσεις, ἐφημερίδες, περιοδικά, βιβλία καί μέ ὅλα τά μέσα τά ὁποῖα παρέχει ἡ τεχνολογία και ἡ ἐπιστήμη.
   Ἔτσι ὁ Κύριός μας μέ τή θεραπεία τοῦ παιδιοῦ αὐ­τοῦ ἔκανε ἕνα πείραμα. Δείχνει ποιός εἶναι καί πῶς θέλει τόν κόσμο: Εἶναι Θε­ός πού ἔγινε ἄν­θρωπος, Θεάνθρωπος. Καί ἦλθε στόν κόσμο γιά νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό αὐτή τήν ἀ­θλιότητα, νά μεταμορφώσει τή ζωή μας.
   Ὅταν ἀργότερα οἱ μαθητές ἰδιαίτερα ρώτησαν τόν Κύριο «Κύριε, γιατί ἐμεῖς δέν μπορέσαμε νά βγάλουμε τό δαιμόνιο;», ὁ Κύριος τούς ἀπήν­τη­σε σύντομα, ἁπλά καί χαρακτηριστικά· «τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσ­­ευχῇ καὶ νηστείᾳ». Εἶναι ἀδύνατον ἕνας νά νικήσει τόν διάβολο καί νά τόν ἐκβάλει παρά μόνο μέ τήν προσευχή καί μέ τή νηστεία.
   Θά ἤθελα αὐτό τό τελευταῖο σημεῖο ἰδιαίτερα νά τό τονίσουμε. Μέ τήν προσευχή ὁ ἄνθρωπος συνομιλεῖ μέ τόν Θεό καί χρησιμοποιεῖ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ὡς δική του δύναμη. Καί ὅταν ἕνας ἔχει τή δύναμη τοῦ Θε­οῦ εἶναι παντοδύναμος, ἰσχυρότερος καί ἀπό τόν σατανᾶ ἀκόμη, πού μοιάζει μέ λιοντάρι μανιασμένο τό ὁποῖο περπατάει ζητώντας νά μᾶς ἐξοντώσει. Εἶναι ὅμως λιοντάρι πού ὁ Χριστός τό ξεδόντιασε καί δέν μπορεῖ νά μᾶς θίξει ὅταν εἴμαστε μέ τόν Χριστό.
   Ἡ προσευχή ὅμως μόνο μέ λόγια εἶναι φτωχή, ἀδύναμη. Χρειάζεται νά ἔχει καί καύσιμα γιά νά ἀνεβεῖ στόν οὐρανό. Καί τά καύσιμα εἶναι ἡ νηστεία, μία θυσία πού κάνω. Κι ὅταν νηστεύω σωματικά κι αὐτά πού ἐξοι­κονομῶ τά κάνω ἐλεημοσύνη, καί ὅταν νηστεύω πνευματικά κι ἀντικαθιστῶ τά πάθη μου μέ ἀ­γάπη καί συγχώρεση, αὐτή ἡ πραγματική νηστεία εἶναι τό ἅρμα, τά καύσιμα πού ἐκτινάζουν τήν προσευχή μας καί φθάνει στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, κλονίζει τά οὐράνια καί φέρνει τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί μεταμορφώνει τά παιδιά μας.
   Μέ τήν προσευχή καί μέ τή νηστεία ἔχουμε ἐπαφή καί ἐπικοινωνία μέ τή θεία δύναμη, μέ τόν Θεό, καί εἴμαστε δυνατοί. Γι’ αὐτό λέγει ὁ ἀπόστολος Ἰω­άννης· «μεί­ζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω 4,4). Ὁ Χριστός, πού μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία εἶναι μαζί μας, εἶναι δυνατότερος ἀπ’ ὅλο τόν κόσμο καί ἀπό ὅλες τίς δυνάμεις τοῦ κόσμου.
   Κανείς δέν μπορεῖ νά μεταμορφώσει τόν ἄνθρωπο, κανείς δέν μπορεῖ νά μεταμορφώσει καί νά σώσει τά παιδιά μας παρά μόνον ὁ Χριστός μας καί ἡ Ἐκ­κλησία του μέ τό εὐαγγέλιο καί τά μυστήρια.

Στ. Ν. Σάκκος
Κυριακή 3-4-2011, Φίλυρο