Τιμή σ᾽ ἐσᾶς,
τούς ἐκλεκτούς τῶν καιρῶν,
πού σηκώσατε στούς ὤμους σας
ἀνέγγιχτη ἀπ᾽ τό ψέμα
τήν ἀλήθεια αὐτῶν τῶν αἰώνιων βράχων.
Τιμή σ᾽ ἐσᾶς,
πού μέσα στή σύγχυση
καί στά ἐρείπια τῆς μνήμης
ἀναστήσατε ἀκέραιους
Μαραθῶνες καί Σαλαμίνες
καί Θερμοπύλες.
Τιμή σ᾽ ἐσᾶς,
πού μᾶς μάθατε ν᾽ ἀνάβουμε
τό καντήλι τῆς Ἐλευθερώτριας
ὅλο ἐλπίδα
τραβώντας ἴσια στόν θάνατο·
πού μᾶς θυμίσατε
ὅτι τό δάκρυ τῆς μάνας,
τῆς γυναίκας, τοῦ παιδιοῦ
εἶναι χρέος ἀέναο,
ἄξιο ἀκόμη καί γιά αἷμα καί γάγγραινα.
Πατέρες μου καί ἀδελφοί,
δέν ἔχω ἄλλον λόγο·
φιλῶ μέ ἤρεμο σπαραγμό
τόν ἄγνωστο τάφο σας,
καί ἀγρυπνῶ σκοπός στόν αἰώνα μου,
στήν ἀδυσώπητη μάχη
τῆς ὑπεράσπισης τῶν ἰδανικῶν,
γιά τό δίκαιο, τό ἱερό ἀνταπόδομα...

Ἰωάννης