Τήν Κυριακή 15 Νοεμβρίου πληροφορηθήκαμε μέ ἔκπληξη καί βαθειά λύ­πη τήν ἀπρόσμενη ἐκδημία τοῦ μα­κα­ρι­στοῦ Μητροπολίτη Λαγκαδᾶ, Λη­τῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννη σέ ἡλικία μόλις 62 ἐ­τῶν. Ἐνῶ τίς προηγούμενες μέρες φαι­νό­ταν ὅτι θά ξεπερνοῦσε τόν κορωνοϊό πού τόν εἶχε προσβάλει, ξαφνικά ἡ κατάστασή του χειροτέρεψε καί ὅταν εἰσήχθη στό νοσοκομεῖο ἦταν πλέον ἀργά. Λόγῳ τῆς πανδημίας καί τῶν περιοριστικῶν μέτρων, ἡ κηδεία του ἔγινε μέ παρόντες ἐλάχιστους ἱε­ρεῖς κι ἔτσι δέν δόθηκε ἡ δυνατότητα στό ποίμνιό του νά τόν ἀπο­χαιρετήσει ὅπως θά ἤθελε. Ὁ σύνδεσμός του καί ἡ συνεργασία του μέ τήν Ἀδελφότητά μας καθιστᾶ χρέος μας αὐτό τό λιτό ἀφιέρωμα.
  Θεοφιλής ψυχή παιδιόθεν, ὁ μακαριστός Ἰωάννης ἀγαποῦσε τήν Ἐκκλησία καί εἶχε ἱεραποστολικό ζῆλο. Μέ συγκίνηση θυμόταν τήν ἱεραποστολική καί ἀν­τιαιρετική του δράση σέ συνεργασία μέ τήν Ἀδελφότητά μας ἤδη ἀπό τά μαθητικά του χρόνια. Ἦταν κατηχητής τῆς Ἀ­πολυτρώσεως σέ χωριά τῆς Θεσσα­λονίκης ἀπό 15 χρονῶν, ἐνῶ συμμετεῖχε ἐ­νεργά στίς ἀντιαιρετικές δράσεις ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ ἀειμνήστου διδασκάλου μας Στεργίου Σάκκου καί τοῦ ἀειμνήστου Παναγιώτη Παναγιωτίδη. Διηγοῦν­ταν μέ χιοῦμορ τό περιστατικό ὅ­που βρέθηκε μαζί μέ ἄλλους στήν πανελλήνια σύναξη τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ στό Φιλίππειο. Ὅταν τόν ἀντιλήφθηκαν, τόν πῆ­ραν ἔξω σηκωτό κι ἔμεινε μόνος νυ­χτιά­τικα στό δάσος τοῦ Σέιχ Σού· πολύ ἀργά βρέθηκε ἕνα αὐτοκίνητο πού τόν μετέφερε στήν πόλη.
  Μεγάλη ἦταν κι ἡ δραστηριότητά του στή Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, τήν ὁ­ποία ὑπηρέτησε ἐπί 28 ἔτη, ἀρ­χικά ὡς ἐφημέριος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Κυρίλλου καί Μεθοδίου καί στή συνέχεια ὡς Πρωτοσύγκελλος. Ἰδιαίτερα ὅλοι θυμόμαστε τούς ἀγῶνες του γιά τήν ἀπόδοση στήν Ἐκκλησία τῆς Ροτόντας ὡς χώρου λατρείας. Χάρις σ᾽ ἐκείνους τούς ἀγῶνες λειτουργεῖται μερικές φορές τόν χρόνο ὡς ναός τοῦ ἁγίου Γεωργίου.
  Τόν Μάιο τοῦ 2010 ἐ­ξε­λέγη Μητροπολίτης Λα­γκαδᾶ. Ἐπαναφέροντας τή βυζαντινή ὀνομασία στή Μη­τρόπολη, τή μετονόμα­σε σέ Μητρόπολη Λαγκα­δᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης. Ἡ δρα­στηριότητά του ἦταν πολύ μεγάλη τόσο στόν ἐκ­κλησιαστικό ὅσο καί στόν κοινωνικό τομέα. Ἔχτισε ἐκ­κλησίες καί ἵ­δρυσε ἐκ­κλησιαστικά καί κοινωνικά ἱ­δρύματα, κέντρα νεότητας, μουσεῖα, σχολή με­ταπτυχιακῶν σπου­δῶν, κα­τα­σκη­νω­τικές ἐγκαταστάσεις, κέντρο Alzheimer, ἵ­δρυμα Τρίτης Ἡλικίας, συσ­­­­­σίτια, κοινωνικό παντοπωλεῖο καί πολ­λά ἄλλα. Ἰδιαίτερη ἀγάπη εἶχε στούς Ἁγίους καί ἀξιώθηκε ἐπί τῆς ποιμαντορίας του νά βρεθοῦν στή Μητρόπολή του τά λείψανα τῶν νεο­μαρ­τύρων Κυράννης καί Ἀ­κυλίνης. Διατήρησε πολύ στενή συνεργασία μέ τίς Ἀδελφότητες τῆς Ἀπολυτρώσεως καί τῆς Χριστιανικῆς Ἐλπίδας στό ἱεραπο­στολικό ἔργο, σέ κύκλους, κατηχητικά καί κατασκηνώσεις.
  Μόλις εἶχε συμπληρώσει δέκα χρόνια ὡς ἐπίσκοπος, ὅταν ὁ Κύριος τόν κά­λεσε κοντά του. Εὐχόμαστε καί προσευχόμαστε νά τόν ἀναπαύει ἐν χώρᾳ ζώντων κι ἀπό ἐκεῖ νά δέεται γιά τήν Ἐκκλησία καί τό ποίμνιό του. Ἀμήν.

Παναγιώτης Μητσόπουλος

Φιλόλογος-Θεολόγος

"Ἀπολύτρωσις", Ἰαν-Φεβρ. 2021