«Ὅλη ἡ γῆ ἄς προσκυνήσει... ἄς δοξολογήσει παιδί-Θεό, σαρανταήμερο καί προαιώνιο... Βλέπω βρέφος καί ἀναγνωρίζω τὸν Θεό μου• βρέφος πού θηλάζει καί διατρέφει τόν κόσμο... βρέφος πού σπαργανώνεται, καί μέ λυτρώνει ἀπό τά σπάργανα τῆς ἁμαρτίας• βρέφος στήν ἀγκαλιά Μητέρας, μέ πραγματική καί συνεχῆ παρουσία πάνω στή γῆ, καί ταυτόχρονα ὁ Ἴδιος καί στούς κόλπους τοῦ Πατέρα, πραγματικά καί συνεχῶς στούς οὐρανούς... Βλέπω βρέφος πού προσφέρει σύμφωνα μέ τόν νόμο στόν ναό θυσία πάνω στή γῆ, ἀλλά καί τό Ἴδιο δέχεται τίς εὐσεβεῖς θυσίες ὅλων στούς οὐρανούς. Ἀγκαλοφορεῖται ἀπό τόν γέροντα Συμεών κατ’ οἰκονομίαν, καί Αὐτός ὁ ἴδιος κάθεται σέ θρόνους χερουβικούς, ὅπως ταιριάζει σέ Θεό... Εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ ἀρχιερέας, ἀλλά καί τό θυσιαστήριο... Αὐτός εἶναι ὁ νόμος καί ὁ Ἴδιος τώρα ὑποτάσσεται στόν νόμο...
Γι᾽ αὐτό, ἐλᾶτε, φιλόχριστοι καί φιλόθεοι, νά προϋπαντήσουμε ὅλοι καθαροί καί χαρούμενοι τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου καί Δεσπότη μας... Ὡς υἱοί τοῦ φωτός, ἄς προσφέρουμε τά κεριά μας στό ἀληθινό φῶς, τόν Χριστό, διότι φανερώθηκε στόν κόσμο «ἕνα φῶς, πού θά εἶναι ἀποκάλυψη γιά τά ἔθνη»... Ἄς Τόν προϋπαντήσουμε μαζί μέ τή Σιών, ἄς ἁγιασθοῦμε μαζί μέ τόν ναό, ἄς γεμίσουμε ἀγαλλίαση δοξάζοντας μαζί μέ τήν Παρθένο, ἄς προσφέρουμε μαζί μέ τόν Ἰωσήφ, σάν δύο τρυγόνια, τήν ψυχή καί τό σῶμα μας. Ἄς ἀγκαλιάσουμε μαζί μέ τόν Συμεών τόν Χριστό, καί μαζί μέ τήν Ἄννα ἄς Τόν δοξάζουμε, γιά νά βρεθοῦμε μέσα στά αἰώνια ἀγαθά, μέ τή χάρη καί τήν εὐσπλαγχνία καί τή φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν Ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα καί ἡ δύναμη, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό ἅγιο Πνεῦμα στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων».
Κυρίλλου Ἰεροσολύμων,
Λόγος εἰς τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου 4-5. 15-16• PG 33,1192. 1201-4.