Στό Μέγαρο τῆς Παλαιᾶς Βουλῆς, ἕνα ἀρχιτεκτονικό κόσμημα στό κέντρο τῆς Ἀθήνας, στεγάζεται ἀπό τό 1962 τό Ἐθνικό Ἱστορικό Μουσεῖο. Στόν περίβολο τοῦ Μεγάρου δεσπόζει τό ὀρειχάλκινο ἄγαλμα τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ἔφιππος ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 μᾶς καλεῖ νά περιηγηθοῦμε στίς αἴθουσες τοῦ Μουσείου γιά νά μελετήσουμε ἱστορία. Προσωπογραφίες, ὅπλα καί προσωπι­κά ἀντικείμενα τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21 τούς φέρνουν τόσο κοντά μας, σάν νά μήν πέρασαν 200 χρόνια ἀπό τήν ὥρα πού πυροδοτήθηκαν οἱ καρδιές τους μέ πόθο λευτεριᾶς κι ἄρχισαν τόν ἀγώνα «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδας τήν ἐλευθερία!».
  Περιδιαβαίνω τούς χώρους τοῦ Μουσείου καί στέκομαι μέ δέος μπροστά στά ἐκθέματα πού διαποτίστηκαν μέ τό ὅραμα μιᾶς ἐλεύθερης Ἑλλάδας.
  Κερί ἀπό τήν ὁρκωμοσία μέλους τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας.
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου φωτισμένη ἀπό τίς ἀδύναμες φλόγες τῶν κεριῶν πού ἑνώθηκαν καί ἔγιναν φω­τιά, πυρκαγιά, ξεσηκωμός!...

  Ὁ ταμπουράς τοῦ Μακρυγιάν­νη, μέ τόν ὁποῖο τραγουδοῦσε καί αὐ­τοσχεδίαζε δημοτικά τραγούδια.
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου ἀποτυπωμένη σέ στίχους μεστούς ἀπό βιώματα, πλημμυρισμένους μέ καημούς καί ὄνειρα καί δόξα!...
Χρυσό ρο­λόι τοῦ Ἰωάννη Κα­ποδίστρια, δῶρο ἐκπροσώπων τῆς Γενεύης μέ χα­ραγ­μένη στό ἐσωτερικό τῆς θήκης τήν ἐπιγραφή: «Τῷ τὸν χρόνον κα­λῶς διοικοῦντι, οἱ τόν χρόνον καλῶς με­τροῦν­τες» (Αὐτοί πού μετροῦν σωστά τόν χρόνο, σ’ ἐκεῖνον πού διαχειρίζεται σω­στά τόν χρόνο).
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου μετρημένη σέ λεπτά ἡρωισμοῦ, μέ ἀκρίβεια ζυγισμένα κάτω ἀπό τό βάρος ἀποφάσεων…

  Λεπίδα σπάθης μέ ἀπόσπασμα ψαλμοῦ τοῦ Δαβίδ καί ἁ­γι­ογραφίες.
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου ζυμωμένη μέ τήν ὀρ­θόδοξη πίστη, χρεωμένη στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πού ἀ­σφά­λισε μέ θυσίες τήν ὑπόσταση τοῦ ἔ­θνους κι ἔτσι ἀ­νέτειλε ἡ μέρα τῆς γλυκειᾶς λευτεριᾶς της!...

  Ὁ σταυρός τοῦ Μιαούλη, τό φυλαχτό μές στό καράβι του, πού φέ­ρει ζωγραφισμένες ἐπιγραφές στίς δύο ὄψεις:
  ΙC XΡ ΝΙ ΚΑ, ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΥΠΟΣ ΕΧΘΡΟΙΣ ΤΡΟΜΟΣ καί ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ.
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου σφραγισμένη μέ τή δύναμη τοῦ σταυροῦ πού ἐγγυᾶται τήν ἀνάσταση!
  Ἡ καρδιά τοῦ πυρπολητῆ Κων­σταν­τίνου Κανάρη διατηρημένη καί φυλαγμένη σέ μεταλλικό ἀγγεῖο.
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου γραμμένη «μέ τῆς καρδιᾶς τό πύρωμα καί μέ τό αἷμα» ἐκείνων πού δέν συμβιβάστηκαν ἀλλά ἀντιστάθηκαν, δέν λογάριασαν ἀλλά ἀψήφησαν, δέν σκιάχτηκαν ἀλλά τόλμησαν τό ἀδύνατο καί διάλεξαν τόν θάνατο, γιά νά ζήσει ἡ πατρίδα τό θαῦμα τῆς ἀπελευθέρωσης!
  Ἡ ἱστορία τῆς πατρίδας μου ζητᾶ συνεχιστές, πού νά ξέρουν τί θά πεῖ «πατρίδα», γιά νά μπορέσουν νά γράψουν ἱστορία! Σήμερα ὑπάρχουν; Δέν μπορεῖ νά μήν ὑπάρχουν!...

Θ.Δ.Α.

"Ἀπολύτρωσις", Μάρτιος 2021