Ἡ δόξα τῆς ξακουσμένης ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας ἔδυε. Πενιχρή ἡ λάμψη της μπροστά στό φῶς τοῦ ἀνέσπερου Ἥλιου τῆς δικαιοσύνης πού εἶχε ἀνατείλει ἀθόρυβα, μά ἡ ἀνταύγειά του εἶχε καταυγάσει ὁλάκερη τήν οἰκουμένη.
Τά εἴδωλα γκρεμίζονταν καί οἱ καλοπροαίρετες ψυχές ἀναδεικνύονταν σέ ζωντανούς ναούς, πού πρόσφεραν τή λογική λατρεία στόν Θεό τῆς αἰώνιας δόξας. Γιά αὐτήν τή θαυμαστή κοσμογονία χρησιμοποιοῦσε ὁ Κύριος τά μικρά καί μωρά αὐτοῦ τοῦ κόσμου πού λάβωσε μέ τήν ἀγάπη του. Ἦταν οἱ δώδεκα ψαράδες τῆς Γαλιλαίας καί πίσω τους μία ὁλόλαμπρη πορεία ἀφοσιωμένων πιστῶν. Ἀνάμεσά τους καί μικρά παιδιά καί τρυφερές κόρες, ὅπως ἡ Φαύστα στή γῆ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Λάφυρα τῆς πίστης της στόν Ἰησοῦ καί τῆς ἀνυποχώρητης ὁμολογίας της δύο σημαντικές προσωπικότητες τοῦ τόπου: Ἕνας συγκλητικός καί ἕνας ἔπαρχος ὁδηγοῦνται μαζί στό μαρτύριο γιά τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί διαλαλοῦν τήν κατακτητική δύναμη τοῦ ἐσταυρωμένου καί ἀναστημένου Ναζωραίου.
Τά εἴδωλα γκρεμίστηκαν θαυμαστά μέσα στήν καρδιά τοῦ γέροντα συγκλητικοῦ Εὐιλάσιου. Τά σύντριψε ἡ σταθερή ἄρνηση τῆς Φαύστας, ὅταν τήν κάλεσε νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἡ ἁπλή καί ἀνεπιτήδευτη ὁμολογία της, τά ἐπιχειρήματά της γιά τήν ἀλήθεια τῆς νέας πίστης. Πλάι σ΄ αὐτά καί τό θαῦμα τῆς διάσωσής της ἀπό τίς φλόγες τῆς φωτιᾶς πού κατέκαιγαν τό καθετί, ἀλλά ἄφηναν ἄθικτη καί ἀλώβητη τή χριστιανή κόρη.
Τότε ὁ σεβάσμιος ἄρχοντας προσέβλεψε μέ σεβασμό στήν Ἁγία καί μέ ἀνοιχτή καρδιά καί πνεῦμα πρόθυμο ἄκουσε τή χριστιανική διδασκαλία καί ἐγκολπώθηκε τήν αὐθεντία τῆς πίστης. Καί στάθηκαν μέ θάμβος ὅλοι νά παρακολουθοῦν ἕνα νεαρό κορίτσι νά γίνεται ὁ δάσκαλος ἑνός σοφοῦ συγκλητικοῦ, ὁ χειραγωγός του στό λαμπρό βασίλειο τῆς ἀλήθειας.
Ὁ Εὐιλάσιος συγκλονισμένος ἀποκαλύπτει τήν ἀλλαγή του στόν ἔπαρχο Μάξιμο, ὁ ὁποῖος τόν καλεῖ σέ ἀπολογία. Καί, ὅταν ὁ ἄρχοντας ἀντικρίζει τή νεαρή Φαύστα καί τόν ἡλικιωμένο Εὐιλάσιο νά ὑπομένουν μέ ἱλαρότητα τά φοβερά βασανιστήρια, ὅταν βλέπει τήν ἀνεξικακία τους γιά τόν ἄδικο ἐξευτελισμό τους, σημαίνει καί γιά αὐτόν ἡ ὥρα τῆς χάριτος. Ὁ ἔπαρχος Μάξιμος μέ συντριβή καρδιᾶς καί ταπείνωση γονατίζει μπροστά στήν Ἁγία ζητώντας συγχώρεση, διδάσκεται τήν ἀλήθεια τῆς πίστης καί μέ ἐνθουσιασμό ὁμολογεῖ τόν Χριστό.
Γύρω τους οἱ φανατικοί εἰδωλολάτρες ἀπειλοῦν, ὠρύονται, φθάνουν μέχρι τόν αὐτοκράτορα ἀπαιτώντας τήν τιμωρία τους. Μά οἱ νέοι χριστιανοί γίνονται ὁμολογητές καί λαμβάνουν τό βάπτισμα μέσα στό ἴδιο τους τό αἷμα, χύνοντάς το ὁλοπρόθυμα γιά τήν ἀλήθεια πού βρῆκαν ἀπρόσμενα καί χόρτασε τήν ὕπαρξή τους.
Ἡ εἴδηση διαδίδεται μέ ταχύτητα καί προκαλεῖ κατάπληξη καί δέος σέ ὅλη τήν περιοχή.
Ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανός (284 -305 μ.Χ.) διατάζει τή θανάτωσή τους καί οἱ τρεῖς Ἅγιοι δέχονται μέ χαρά τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ σεμνή χριστιανή κόρη μαζί μέ τούς πρώην δημίους της φθάνει στή δόξα τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ μύχιος πόθος τῆς θεοφιλοῦς ψυχῆς της νά ὁδηγεῖ ψυχές στόν ἀγαπημένο της Νυμφίο ἐκπληρώθηκε. Αὐτό εἶχε θέσει σκοπό τῆς ζωῆς της, ὅταν οἱ εὐσεβεῖς καί πλούσιοι γονεῖς της ἔφυγαν νωρίς ἀπό τοῦτο τόν κόσμο καί στά δεκατρία της χρόνια ἔμεινε ὀρφανή. Ἀναθρεμμένη μέ τά ζείδωρα νάματα τοῦ εὐαγγελίου, ἡ Φαύστα διέθεσε τή μεγάλη περιουσία πού κληρονόμησε στήν τοπική ἐκκλησία καί ἐντάχθηκε στό κοσμοσωτήριο ἔργο της.
Στήν ἱστορική πόλη τῆς Κυζίκου στά τέλη τοῦ 3ου αἰώνα ὑπῆρχε ἀξιόλογη χριστιανική κοινότητα, πού ἀποτελοῦνταν ἀπό ζηλωτές χριστιανούς μέ πλούσια δράση. Τό ἱεραποστολικό ἔργο ἐπιθύμησε νά διακονήσει ἡ νεαρή κόρη, ἐγκαταλείποντας ὅλα τά ὑλικά ἀγαθά. Καί τήν ἀξίωσε ὁ Θεός νά μνημονεύεται στούς αἰῶνες μαζί μέ τούς εἰδωλολάτρες πού εἵλκυσε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Πλάι τους εἰκονίζεται στό εἰκονοστάσι τῆς Ἐκκλησίας καί τιμᾶται μαζί τους στίς 6 Φεβρουαρίου. Γιά νά διδάσκει στούς πιστούς κάθε ἐποχῆς πώς τά εἴδωλα γκρεμίζονται στίς καρδιές, ὅταν οἱ χριστιανοί μέ ζῆλο βιώνουν τήν πίστη τους καί τήν ὁμολογοῦν μέ παρρησία.
Ἰχνηλάτης
"Ἀπολύτρωσις", Φεβρ. 2022
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
