Ἀδελφέ Δημήτριε,
                καλή ἀντάμωση!

  Τήν 24η Δεκεμβρίου 2021, παραμονή Χριστουγέννων, ἔφυγε γιά νά συναντήσει τόν Κύριό του ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός Δημήτριος Ἀλέξης, ἕνας ἀληθινός Ἕλληνας καί πιστός ὀρθόδοξος χριστιανός.
  Γεννημένος στή Γραμμενίτσα τῆς Ἄρ­τας, 20χρονο παλληκάρι κατατάχθηκε στήν πολεμική ἀεροπορία ὡς μόνιμος ὑπαξιω­ματικός καί μέχρι τήν ἀποστράτευσή του (1992) ὑπηρέτησε τήν πατρίδα μέ αὐταπάρνηση καί ἀγάπη. Ἡ τουρκική εἰσβολή στήν Κύπρο τό 1974 τόν βρῆκε νά ὑπηρετεῖ στό δυτικό ἄκρο τῆς μαρτυρικῆς μεγαλονήσου στήν περιοχή τοῦ Κορμακίτη, ὅπου πολέμησε μέ γενναιότητα. Συμμετεῖχε μάλιστα καί στήν κατάρριψη δύο ἀεροσκαφῶν τῶν εἰσβολέων.
  Μέ τήν ἐπάνοδό του στή Θεσσαλονίκη γνωρίστηκε μέ τόν ἀδελφό Ἀριστείδη Ἀν­δρεάδη, τοῦ ὁποίου ἔγινε πολύτιμος συνεργάτης καί μαζί μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς ξεκίνησαν τήν εὐλογημένη προσπάθεια γιά τή δημιουργία τοῦ δυτικοῦ παραρτήματος τῆς Ἀδελφότητάς μας στήν Ἄνω Ἡλιούπο­λη. Ἀρχικά οἱ συναντήσεις γίνονταν σέ ἐκμισθωμένη αἴθουσα, ἀλλά γρήγορα μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί μέ πρωτοστάτη τόν ἀδελφό Δημήτριο ἀποκτήσαμε ἰδιόκτητη. Τό κεντρικό ταμεῖο τῆς Ἀδελφότητας ἔδω­σε τήν προκαταβολή καί οἱ ὑπόλοιποι ἀδελφοί, μέ τόν Δημήτριο νά εἶναι πλέον μέλος τῆς διοι­κούσας ἐπιτροπῆς, ἀνέλαβαν τήν ἐξόφληση, καταβάλλοντας ἕκαστος κά­θε μήνα τό ποσό τῶν 1.000 δραχμῶν. Ἔτσι ἀξιωθήκαμε νά ἔχουμε σήμερα μία αἴθουσα-κόσμημα, ὅπως τή χαρακτήρισε ὁ μακαριστός διδάσκαλος Στέργιος Σάκκος, ὅπου ἀκούγεται ἀνελλιπῶς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
  Μέ πίστη καί φόβο Θεοῦ ὑπηρέτησε ὁ ἀδελφός μας Δημήτριος τό ἱεραποστολικό ἔργο τοῦ παραρτήματος ὡς μέλος, ὡς ταμίας καί τά τελευταῖα 30 περίπου χρόνια ὡς πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς. Συνόδευε τόν ἀ­δελφό Ἀριστείδη γιά χρόνια στά κατηχητικά, στίς ἐ­ξορμήσεις κατά τῶν αἱρετικῶν καί ὅ­που ἀλλοῦ τούς καλοῦσε ὁ Κύριος. Πρῶτος στίς ἐξορμήσεις, στά κάλαντα πού λέγαμε, γιά τήν οἰκονομική αὐτάρκεια τοῦ παραρτήματός μας, πρῶτος σέ κάθε ἱεραποστολικό καί φιλανθρωπικό ἔργο.
  Γιά ὅλους μας, ἀλλά περισσότερο γιά τόν ἀδελφό μας Δημήτριο, ἡ αἴθουσα ἦταν  τό δεύτερο σπίτι του. Ἄν καί ἔμενε στήν Καλαμαριά, κάθε Κυριακή βρισκόταν ἐδῶ.
  Φίλε καί ἀδελφέ μας Δημήτριε, ἔδινες πάντοτε τό «παρών» σέ κάθε δραστηριότητα. Ὅ,τι κι ἄν σοῦ ζητήσαμε, ποτέ δέν μᾶς εἶπες «ὄχι», ἀκόμη καί ὅταν ἀντιμετώπιζες σοβαρά προβλήματα ὑγείας. Κι ὅταν σέ ρωτούσαμε, ἀπαντοῦσες μέ ἕνα σεμνό χαμόγελο: «Ὅ,τι πεῖ ὁ καλός Θεός». Πάντα μέ τόν καλό σου λό­γο, μέ τήν πρόθυμη ἀδελφική συμπαράστα­ση. Δέν θά σέ ξεχάσουμε καί τό παράρτημα τῆς Ἀδελφότητας, πού τόσο ἀγάπησες, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ θά τό φροντίζουμε, ὅ­πως ἐδῶ καί 45 χρόνια.
  Καλό παράδεισο, ἀδελφέ μας! Καλή ἀντάμωση!

Κυριάκος Στυλιανοῦ