Φλέβα ζωῆς καί πηγή οὐρανίων μηνυμάτων στέκει ἡ γιορτή τῆς ῾Υπαπαντῆς τοῦ Κυρίου στήν ἀρχή τοῦ Φλεβάρη. Ξεχωρίζω ἕνα ἀπό τά πολλά, ἰδιαίτερο καί μοναδικό σ᾿ αὐτήν μήνυμα, τήν ἀφιέρωση.
  ῏Ηταν ὁρισμός τοῦ Θεοῦ νά τοῦ προσφέρουν οἱ ᾿Ισραηλῖτες κάθε πρωτότοκο ἀρσενικό πού γεννιόταν.  Καί τά μέν ζῶα τά πρόσφεραν θυσία στό ναό, τούς δέ πρωτοτόκους υἱούς τούς ἀπήλλασσαν ἀπό τήν προσφορά, πληρώνοντας γι᾿ αὐτούς ἕνα συμβολικό ποσό στούς Λευΐτες (῎Εξ 13,12-16· ᾿Αρ 18,15-18). Σύμφωνα μέ τό νόμο αὐτό ἡ Παναγία παρουσίασε τόν ᾿Ιησοῦ σαραντάμερο βρέφος στό ναό καί ὁ ᾿Ιησοῦς ἀφιέρωσε ὡς ἄνθρωπος τόν ἑαυτό του στόν Θεό. ῎Ω συγκατάβαση θεϊκή, ἀσύλληπτη κι ἀνερμήνευτη γιά τόν ἀνθρώπινο νοῦ!
  Τό γεγονός αὐτό, πού ἀποτελεῖ τήν οὐσία τῆς γιορτῆς τῆς ῾Υπαπαντῆς, σημειώνει ἕνα νέο καθεστώς γιά τόν νέο ᾿Ισραήλ, τόν καινούργιο λαό τοῦ Θεοῦ. ῞Ολοι ὅσοι πιστεύουμε πλέον στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί γινόμαστε μέλη στό σῶμα του καί συνιστοῦμε τήν ᾿Εκκλησία του, εἴμαστε οἱ "πρωτότοκοι" τῆς ἀνθρωπότητος, οἱ ἀφιερωμένοι στόν Κύριο. Τήν ἱερή ὥρα τοῦ Βαπτίσματος δηλώσαμε μέ τό στόμα τοῦ ἀναδόχου μας ὅτι ἀποτασσόμαστε τό σατανᾶ καί συντασσόμαστε μέ τόν Χριστό. Κι ἔβαλε πάνω μας ὁ Χριστός τή σφραγίδα του, τό ἅγιο χρίσμα. ᾿Ενηλικιωμένοι καί ὥριμοι πλέον, ὡς συνειδητά μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀγωνιζόμαστε νά μιμηθοῦμε τόν Κύριό μας, γιά νά συνταχθοῦμε μιά μέρα μέ τή θριαμβεύουσα ᾿Εκκλησία, τήν ὁποία ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὀνομάζει "᾿Εκκλησία πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων" (῾Εβ 12,23).
   Πόση τιμή, στ᾿ ἀλήθεια, καί πόση δόξα! Εἴμαστε τ᾿ ἀγαπημένα παιδιά τοῦ Θεοῦ! "Μᾶς διάλεξε ὁ ἀθάνατος μέσα στά πλήθη τῶν γενιῶν καί τῶν καιρῶν". Μᾶς ἐξαγόρασε καί μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπό τό θάνατο καί τή φθορά μέ τίμημα ἀκριβό, μέ τό πολύτιμο αἷμα τοῦ Υἱοῦ του.
  Εἴμαστε τοῦ Θεοῦ κι εἶναι ὁ Θεός δικός μας! ῞Οσο πιό συνειδητά προσφέρουμε τόν ἑαυτό μας γιά τό πρῶτο, τόσο πιό οὐσιαστικά βιώνουμε τό δεύτερο. Κι ὅσο περισσότερο κατανοοῦμε τήν προσφορά τοῦ Θεοῦ, τόσο βαθύτερα συντετριμμένοι ἐπιθυμοῦμε νά ἀνταποδώσουμε. Καί ἡ καλύτερη ἀνταπόδοση εἶναι νά τιμήσουμε τό δῶρο πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός· νά διατηρήσουμε τήν ἐλευθερία πού μᾶς χαρίζει, καταθέτοντάς την ἑκούσια στή δική του ὑποταγή. ῾Υποταγή στόν Θεό σημαίνει ἐλευθερία, διότι ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος πού μπορεῖ νά διασφαλίσει τήν ἐλευθερία τήν ὁποία ὁ ἴδιος μᾶς χάρισε.
  Μέ τή ζωντανή θυσία μας ἐνώπιόν του, τή θυσία τῆς ἐλευθερίας μας στήν ἀγάπη του, μένουμε ἀληθινά ἐλεύθεροι κι αἰώνια χορτασμένοι στήν ἀγκαλιά τοῦ Κυρίου, πού ἀκριβῶς γι᾿ αὐτό, γιά νά μᾶς ἀγκαλιάσει καί νά μᾶς σώσει, προσφέρεται ὡς "βρέφος ἀγκαλοφορούμενον" μέ τήν ἁγία ῾Υπαπαντή του.

Στέργιος Σάκκος

Ἀπολύτρωσις 53 (1998) 27