Συμβουλευτικές προτροπές τοῦ Μεγάλου Βασιλείου

Ὁ χριστιανός πρέπει νά φρονεῖ ἄξια τῆς ἐπουρανίου κλήσεως καί νά ἀκολουθεῖ βίο ἄξιο τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ.
Νά μακροθυμεῖ, ὁτιδήποτε καί ἄν πάσχει, νά ἐλέγχει κατάλληλα αὐτόν πού τόν ἀδικεῖ, ὄχι ὅμως ἀπό πάθος ἐκδίκησης ἀλλά ἀπό ἐπιθυμία διόρθωσης τοῦ ἀδελφοῦ, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου.
Νά μήν ἐκφράζεται γιά κάποιον πού ἀπουσιάζει μέ σκοπό νά τόν διαβάλει, διότι αὐτό εἶναι συκοφαντία, ἀκόμη κι ἄν τά λεγόμενα εἶναι ἀληθινά. Νά ἀποστρέφεται ἐκεῖνον πού διαβάλλει.
Νά μή ματαιολογεῖ, λέγοντας κάτι πού οὔτε στήν ὠφέλεια τῶν ἀκουόντων ἀποβαίνει οὔτε στήν ἀναγκαία καί ἐπιτρεπτή οἰκειότητα μέ τόν Θεό συντελεῖ.
Νά μήν προβαίνει σέ καμία ἐκδήλωση ἤ κίνηση στήν ὁποία μαρτυρεῖται θυμός ἤ ἀπομάκρυνση ἀπό τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός εἶναι παρών.
Νά μήν ἀποκρίνεται οὔτε νά κάνει κάτι μέ θρασύτητα καί καταφρόνηση, ἀλλά νά φέρεται μέ ἐπιείκεια καί ἐκτίμηση.
Νά μή ζητᾶ τιμές οὔτε νά ἐπιδιώκει πρωτεῖα, ἀλλά νά θεωρεῖ ὅλους τούς ἄλλους ἀνώτερους ἀπό τόν ἑαυτό του.
Νά μήν ἐνεργεῖ μέ πνεῦμα φιλονικίας ἤ ἔριδας. Νά μή φθονεῖ γιά τήν εὐδοκίμηση τοῦ ἄλλου οὔτε νά χαίρεται γιά τά ἐλαττώματα κάποιου προσώπου. Μέ ἀγάπη Χριστοῦ νά λυπεῖται καί νά συντρίβεται γιά τά ἐλαττώματα τοῦ ἀδελφοῦ, νά εὐφραίνεται ὅμως γιά τά κατορθώματά του.
Ὁ καθένας, ὅσο τοῦ εἶναι δυνατόν, νά κατευνάζει ἐκεῖνον πού ἔχει ἔχθρα ἐναντίον του. Νά μή μνησικακεῖ πρός ἐκεῖνον πού ἁμάρτησε καί μετανόησε, ἀλλά νά τόν συγχωρεῖ ἀπό καρδιᾶς.
Ἐκεῖνος πού λέγει ὅτι μετανοεῖ γιά κάποιο ἁμάρτημα νά μή λυπεῖται μόνον, ἀλλά καί νά κάνει καρπούς ἄξιους τῆς μετανοίας.
Νά μήν ἀναμένεις τήν κατάλληλη εὐκαιρία πρός διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ σου, διότι δέν εἶσαι βέβαιος γιά τήν αὐριανή μέρα. Πράγματι πολλοί πολλά σχεδίασαν γιά αὔριο, ἀλλά δέν ἔφθασαν ὥς τήν ἑπόμενη μέρα.
Ὁ πιστός δέν πρέπει νά εἶναι φιλάργυρος οὔτε νά θησαυρίζει ἀνωφελῆ πράγματα, πού δέν τά ἔχει ἀνάγκη.
Εἴθε νά δώσει ὁ Κύριος νά δεχθεῖτε τίς ὁδηγίες, ὥστε νά ἐπιδείξετε καρπούς ἄξιους τοῦ Πνεύματος εἰς δόξαν Θεοῦ, μέ τήν εὐδοκία τοῦ Θεοῦ καί τή συνεργία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐπιστολαὶ συμβουλευτικαί, 303
Ἀπόδοση Εἰ.Π.