«Στόν οὐρανό ψηλά ἡ ψυχή,
στή θάλασσα τό σῶμα,
ἀετός πού ᾽ναι περήφανος
δέν τό πατεῖ τό χῶμα».
  Ἡ κρητική μαντινάδα χαιρετίζει τιμη­τικά τόν ἥρωα τῆς Ἑλληνικῆς Πολε­μι­κῆς Ἀεροπορίας, τόν ἀλησμόνητο σμη­ναγό Κώστα Ἡλιάκη.
  Νέος, ὡραῖος, σεμνός, ψύχραιμος, μεθοδικός, χαμηλῶν τόνων εἶναι ὁ κρη­τικός σμηναγός. Μέρα τῆς γιορτῆς τῆς Παναγιᾶς γεννιέται στά Χανιά, τό 1970. Ἀπό μικρός ἔχει μιά ξεχωριστή ἀγάπη στ᾽ ἀεροπλάνα. Μοναδική του προτί­μη­ση στό μηχανογραφικό τῶν Πανελ­λα­δι­κῶν Ἐξετάσεων εἶναι ἡ σχολή Ἰκά­ρων. Στίς σπουδές του διακρίνεται γιά τήν ἐ­πιμέ­λεια. Ἡ πτητική του ἐκπαίδευση δι­αρκῶς ἀναβαθμίζεται. Γίνεται ἕνας ἀπό τούς πιό ἱκανούς ἐπαγγελματίες. Καί νά ἡ στιγμή, πού ἡ Πολεμική Ἀε­ρο­πορία κα­μαρώνει ἕναν ἐξαίρετο Ἴκαρο. Τόν ἐ­πιλέγει ἀνάμεσα στούς δέκα ἱπτά­μενους πού στέλνονται τό 2002 στήν Ἀ­μερική γιά ἐκπαίδευση στά νέα F-16.
  23 Μαΐου 2006. Μέ τρόπο προκλη­τικό παραβιάζεται ὁ ἑλληνικός ἐναέριος χῶρος.
  «Σήμερα, παιδιά, ἔχουμε κίνηση στό Αἰγαῖο», λέει μέ σοβαρότητα ὁ Κώστας στό συνεργεῖο πού κάνει τήν τελευταία ἐξέταση τοῦ ἀεροσκάφους του.
  Τήν κρίσιμη τούτη ὥρα διαποτίζει τήν ὕπαρξή του ὁ ὅρκος πού ἔδωσε: «Τό καθῆκον ὅλων τῶν ἱπταμένων καί ἡ ἀποστολή μας εἶναι ἡ προάσπιση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῆς πατρίδας μας».
  Τέσσερα ἑλληνικά ἀεροπλάνα F-16 διατάσσονται ν᾽ ἀπογειωθοῦν ἀπό τήν ἀεροπορική βάση τῆς Σούδας στήν Κρή­τη. Ἀποστέλλονται νά ἀναχαιτίσουν ἕξι τουρκικά μαχητικά, πού παραβίασαν τόν ἐθνικό ἐναέριο χῶρο μας καί κατευ­θύ­νονται πρός τή μεγαλόνησο, συνο­δεύ­οντας μάλιστα καί φωτογραφικό ἀερο­σκάφος τῆς τουρκικῆς πολεμικῆς ἀε­ροπορίας. Στή θαλάσσια περιοχή πλέει καί τουρκική φρεγάτα. Στοχεύουν νά ἐ­ντοπίσουν καί νά φωτογραφίσουν τίς θέσεις ἀνάπτυξης τῶν ἀντιπυραυ­λικῶν συστημάτων S-300, πού προμη­θεύτηκε ἡ Ἑλλάδα καί φιλοξενοῦνται στήν Κρή­τη. Πάσῃ θυσίᾳ τά ἑλληνικά μαχητικά δέν πρέπει ν᾽ ἀφήσουν τά τουρκικά ἀε­ροσκάφη νά προσεγγίσουν τά παράλια τοῦ νησιοῦ καί νά φωτο­γραφίσουν τίς ἐκεῖ ἑλληνικές ἐγκατα­στάσεις.
  Λίγο μετά τίς 12 τό μεσημέρι τῆς ἀ­ποφράδας ἐκείνης μέρας, τά ἑλληνικά F-16 πλησιάζουν τόν τουρκικό σχη­μα­τισμό. Ὁ σμηναγός Κώστας Ἡλιάκης παίρνει ἐντολή ἀπό τό Ἀρχηγεῖο Τακτι­κῆς Ἀεροπορίας νά πλησιάσει τό τουρ­κικό φωτογραφικό ἀεροσκάφος καί νά καταγράψει τόν ἐξοπλισμό του. Τή στι­γμή πού διεξάγει μέ ἐπιτυχία τήν προ­σέγ­γιση, διεισδύει ἀπρόσμενα ἀνάμεσα στό φωτογραφικό καί στό ἀεροσκάφος του ὁ τοῦρκος πιλότος τοῦ ἀεροσκά­φους F-16 Χαλί Ἰμπραήμ Ὀσκεμπίρ. Ὁ τοῦρκος χειριστής πραγματοποιεῖ βίαιο, δολοφονικό ἑλιγμό, καί μέ τό δεξί φτερό τοῦ μαχητικοῦ του ἀεροσκάφους χτυπᾶ μέ δύ­ναμη τήν καλύπτρα τοῦ ἀερο­σκά­φους τοῦ Ἡλιάκη.
  Τό «θερμό ἐπεισόδιο» ἔχει ὡς ἀπο­τέλεσμα τό ἀεροπλάνο τοῦ ἕλληνα πι­λότου νά πάρει ἀμέσως ἀνεξέλεγκτη πορεία καί νά πέσει νοτιοανατολικά τοῦ Αἰγαίου, κοντά στήν Κάρπαθο. Ὁ σμηναγός Ἡλιάκης σκοτώνεται ἀκαριαῖα. Τό Καρπάθιο Πέλαγος γίνεται ὁ ὑγρός μό­νιμος τάφος του. Ἡ σορός του δέν βρέ­θηκε δυστυχῶς ποτέ. Μόνο κάποια ἴχνη ἀπό τή φόρμα του καί προσωπικά του ἀντικείμενα ἐπέπλεαν. Τά συντρίμμια ὅ­μως τοῦ ἀεροπλάνου τεκμηριώνουν τήν ἀεροπορική τραγωδία.
  Ὁ Ἰμπραήμ, ὁ δολοφόνος τοῦ Ἡ­λιά­κη, ἐκτινάσσεται μέ τ’ ἀλεξίπτωτο καί  πέφτει ζωντανός στή θάλασσα, μεταξύ Κρή­της καί Καρπάθου. Ἕνα διερχόμενο ἐμπορικό πλοῖο μέ σημαία Παναμᾶ τόν περιμαζεύει. Ἀμέσως καταφθάνουν δύο ἑλικόπτερα διάσωσης, ἕνα ἑλληνικό κι ἕνα τουρκικό, πετώντας πάνω ἀπό τό πα­ναμέζικο πλοῖο. Ὁ τοῦρκος πιλότος ἀπειλεῖ τούς ἕλληνες διασῶστες. Οἱ ἑλ­ληνικές ἀρχές πρός ἐκτόνωση τῆς ἐ­κρηκτικῆς κατάστασης ἐπιτρέπουν στό πλήρωμα τοῦ τουρκικοῦ ἑλικοπτέρου ἔρευνας καί διάσωσης νά παραλάβουν τόν δικό τους ἀποθρασυμένο πιλότο.
  Ἡ Κρήτη γεννᾶ τόν Ἡλιάκη κι ἡ Κάρ­παθος τόν φιλοξενεῖ γιά πάντα. Πέ­φτει πάνω στήν ἐκτέλεση τοῦ καθή­κο­ντος πρός τήν πατρίδα, βυθίζοντας στό πένθος τήν οἰκογένειά του, τή νεαρή σύζυγό του καί τά δυό ὀρφανά παιδάκια του, ἑνάμιση καί πέντε χρονῶν. Μές στά μύρα τοῦ Μάη κηδεύεται μέ τιμές ἥρωα. Ἡ Πολεμική Ἀεροπορία χάνει τήν ἐλπί­δα της, ἕναν ἀπό τούς καλύτερους χει­ρι­στές της, θρηνεῖ τό καμάρι της, τόν τολμηρό καί ἄξιο πιλότο της.
  Τό ἀργυρό μετάλλιο ἀρετῆς καί αὐ­τοθυσίας ἀπονέμει στόν ἥρωα ἡ Ἀκα­δη­μία Ἀθηνῶν. Ὡς ἐλάχιστος φόρος τιμῆς στό ἀνδρεῖο βλαστάρι της ἡ γενέτειρά του, τά Χανιά, κατασκευάζει ὀρειχάλκινη προτομή, χαράσσοντας τούς στίχους:
«Ἡ δόξα μελετᾶ ξανά
ὀνόματα Ἑλ­λήνων.
Πότε στή ράχη τῶν Ψαρῶν,
πότε στό κύμα τῆς Καρπάθου».
  Σέ ἔνδειξη σεβασμοῦ καί ἀπέραντης τιμῆς πρός τόν ἀθάνατο «ἀετό», ἀνε­γεί­ρει ἡ Κάρπαθος μεγαλοπρεπέστατο μνημεῖο στό πιό κεντρικό σημεῖο, στόν παραλιακό δρόμο τῆς πρωτεύουσάς της, στά Πηγάδια. Ἀπεικονίζει ἕνα τε­ρά­στιο θαλάσσιο κύμα, πού καταγράφει μία λαμπρή ἱστορική σελίδα. Πάνω της ἔ­χουν τοποθετήσει τό ἔμβλημα τῆς 343ης Μοίρας τῆς Πολεμικῆς Ἀερο­πο­ρίας, ὅ­που ἀνῆκε ὁ σμηναγός. Ἡ πα­ρά­­σταση τοῦ ἐμβλήματος ὀνομάζεται «Πτερά ἐπί ἀστέρος». Δείχνει παραστατικά ἕνα ἀ­στέρι πάνω ἀπό τό ὁποῖο εἰκονίζονται δύο μεγάλα κάτασπρα ἀ­νοιγμένα φτε­ρά. Στό κάτω μέρος τῆς «θαλασσινῆς σε­λίδας» καί δεξιά, ὁ ἐπι­σκέπτης ἀντικρίζει τή νῆσο Κάρπαθο, ἐνῶ στ’ ἀριστερά διαβάζει τήν καλύτερη βραβευμένη μαντινάδα ἀπό τόν διαγω­νισμό μα­ντινάδας πού εἶχε προκηρύξει στή μνήμη τοῦ Ἴκαρου ὁ δῆ­μος Καρπά­θου:
«Διαβάτη, πού θ’ ἀκροσταθεῖς
μπροστά στόν ἀνδριάντα, μή κλαῖς,
γιατί αὐτή ἡ γῆ ἥρωες βγάζει πάντα».
  Τό πάνω μέρος τοῦ «κύματος» πλαι­σιώνεται ἀπό ἕνα ζευγάρι ἀεροσκαφῶν F-16, πού φαίνεται νά ρίχνει τή σκιά του πρός τήν Κάρπαθο, γιά νά κρατᾶ πάντα συντροφιά στόν ἥρωα.
  Ἕνας ἀκόμα Ἴκαρος προστέθηκε στό πάνθεο τῶν ἱπτάμενων ἡρώων. Κλη­­ρονόμος τῆς βαρειᾶς ἱστορίας τῆς φυλῆς μας, ὁ σμηναγός Κώστας Ἡλιά­κης ἀποτελεῖ σύμβολο ἀνδρείας καί αὐ­τοθυσίας. Σ᾽ αὐτούς τούς καιρούς τῆς σπίλωσης τῶν διαχρονικῶν ἰδα­νι­κῶν μας, ὁ ἡρωικός ἀεροπόρος μέ τ᾽ ἀλύγιστο, ἀνυπότακτο, θυσιαστικό φρό­­νημά του παραδειγματίζει κι ἐμπνέει τίς νεότερες γενιές τῶν Ἰκάρων μας, πού ἀνύσταχτα ὑπερασπίζονται τούς γαλά­ζιους αἰθέρες τοῦ Αἰγαίου, τόν ἐναέριο χῶρο τῆς πατρίδας καί ριψοκινδυνεύουν γιά τήν προάσπιση τῶν ἐθνικῶν κυ­ρι­αρ­χι­κῶν δικαιωμάτων.

Ἑλληνίς

"Ἀπολύτρωσις", Μάιος 2023