Δίψα φωτός

 Ὁδοιπορώντας μέσα στό καταμεσήμερο, γιά νά ἀντλήσει νερό ἀπό τό πηγάδι, δέν εἶχε συνειδητοποιήσει τή βαθειά δίψα τῆς ψυχῆς της. Τή δίψα πού ἔκαιγε τήν ὕπαρξή της γιά κεῖνο τό νερό πού ξεδιψᾶ τόν πόθο γιά ἀγάπη, γιά χαρά καί λευτεριά. Γιά κεῖνο τό νερό πού οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες μέσα στούς μύθους καί τούς θρύλους τους τό ὀνόμασαν ἀθάνατο.
 Ἐκείνη τή μέρα, γύρω στό 32 μ.Χ. στίς δώδεκα τό μεσημέρι, κάτω ἀπό τόν καυτό ἥλιο τῆς Παλαιστίνης ἡ γυναίκα τῆς Σαμάρειας ἔζησε τήν πιό συγκλονιστική ἐμπειρία: τή συνάντηση μ᾿ Ἐκεῖνον πού δροσίζει τήν ὕπαρξη, ξεδιψᾶ τήν καρδιά· μ᾿ Ἐκεῖνον πού εἶναι ὁ ἴδιος τό «ὕδωρ τό ζῶν».
 Ὁ Ἰησοῦς κατάκοπος ἀπό τήν ὁδοιπορία -τέλειος ἄνθρωπος, ὅπως καί τέλειος Θεός- καθόταν ἁπλά πάνω στό πηγάδι, πού σύμφωνα μέ τήν παράδοση βρισκόταν ἐκεῖ ἀπό τά χρόνια τοῦ Ἰακώβ καί σώζεται μέχρι σήμερα. Εἶχε στήσει καρτέρι ἀγάπης, ἀναζητοῦσε καί πάλι τό ἀπολωλός.
 Ἡ γυναίκα πού ἔφθασε κοντά του ἔφερε ὑποτιμητική γιά τούς Ἰουδαίους καταγωγή· ἦταν Σαμαρείτιδα καί κουβαλοῦσε ἕνα σκοτεινό ἄσχημο παρελθόν: εἶχε πέντε ἄνδρες. Κι ὅμως ἔκρυβε μέσα της θησαυρό!
Fotini Μέσα ἀπό ἕναν θαυμαστό διάλογο ὁ Ἰησοῦς τήν ὁδηγεῖ σκαλί τό σκαλί στήν ἀποκάλυψη τῆς πίστης. Μακριά ἀπό συναγωγές τῶν φαρισαίων καί τῶν νομικῶν, ὁ Ἰησοῦς σέ μιά βαθειά προσωπική συνάντηση καί ἐπικοινωνία ἀποκαλύπτει σέ τούτη τήν ψυχή τίς οὐράνιες ἀλήθειες: ὁ Θεός εἶναι Πατέρας, ὁ Θεός εἶναι πνεῦμα, ἐγώ εἶμαι ὁ Μεσσίας.
 Μέ τό λόγο τοῦ Χριστοῦ ἐξαγνίζεται ἡ βρώμικη καρδιά τῆς Σαμαρείτιδας καί ὁ ἀφελής νοῦς της φωτίζεται. Κι ἔτσι φωτισμένη τήν προβάλλει μπρός μας ἡ Ἐκκλησία καί τήν τιμᾶ στίς 26 Φεβρουαρίου μέ τό ὄνομα Φωτεινή.
 Μέ τό νερό πού τήν ξεδίψασε ὁ Χριστός ἔβαλε μέσα της μιά ἀσίγαστη δίψα νά ξεδιψᾶ διψασμένες ψυχές. Ἱεραπόστολος ἡ Σαμαρείτιδα καταγγέλλει τόν Μεσσία πρῶτα στούς συμπατριῶτες της, οἱ ὁποῖοι ἀνοίγουν τήν καρδιά καί τό σπίτι τους στόν Χριστό. Μιλᾶ δυνατά καί σέ μᾶς γιά τή συγκατάβαση τοῦ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει τό ὁλόφωτο μεγαλεῖο του στό βαθύ σκοτάδι τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας καί ἀθλιότητας. Καί μᾶς βεβαιώνει πώς αὐτή ἡ ἀποκάλυψη εἶναι πού κάνει τήν ψυχή χαρούμενη καί φωτεινή.