Προπαραμονή Χριστουγέννων, ὥρα ἑπτά τό ἀπόγευμα. Ἦταν πολύ τό φῶς ἀπό τά χρωματισμένα στερεά πού φώτιζαν τή μεγάλη πλατεία! Ἄνθρωποι πόζαραν γιά μία selfie, ἐνῶ σπιτάκια μέ ἐκπλήξεις καλοῦσαν τούς περαστικούς νά τίς ἀνακαλύψουν... Μουσικές ἔντονες, ὑποβλητικές, δέν ἄφηναν περιθώρια γιά… ἄλλες σκέψεις. Στίς βιτρίνες χιονισμένα τοπία μέ χριστουγεννιάτικα στολίδια, ζαχαρωτά ὅλων τῶν χρωμάτων, κουρδιστά παιχνίδια.
ΛΑΜΨΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ… λέξεις γραμμένες μέ φωτεινά γράμματα, πού λές καί ἤθελαν μ’ αὐτόν τόν τρόπο νά τονίσουν τήν ἀντίθεση: Τά… ἄδεια πρόσωπα τῶν περαστικῶν καμία σχέση δέν εἶχαν μέ τό νόημα τῶν δύο λέξεων πού στόλιζαν τή μεγάλη γυάλινη σφαίρα μέ τό χριστουγεννιάτικο διάκοσμο.
Μέ εἶχε συνεπάρει κι ἐμένα ἡ μουσική καί τά χρώματα, ὅταν στ’ ἀφτιά μου ἔφτασε σιγανός, ὁλοζώντανος ὅμως ὁ ρυθμός τῶν καλάντων. Ποιοί τραγουδοῦσαν; Νεανικές φωνές συντονισμένες, πού τίς συνόδευαν μουσικά ὄργανα. Μέ λαχτάρα τάχυνα τό βῆμα μου καί μποροῦσα πιά νά ξεχωρίσω καί τά λόγια.
Στή μέση τοῦ πεζοδρομίου στημένα σάν σέ χορωδία ἀρκετά παιδιά… Διαφορετικά, πολύ ἀλλιώτικα ἀπό τούς ἀδιάφορους περαστικούς ἤ τούς ἔκπληκτους παρατηρητές. Γεμάτα ἐνθουσιασμό τραγουδοῦσαν τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Κάποια ἔπαιζαν ὄργανα. Ὅλα φαίνονταν πολύ χαρούμενα...
Ἔμεινα νά κοιτάζω τά πρόσωπα… Δέν ἦταν διαφορετικά τά ροῦχα ἤ ἡ μορφή τους ἀπ’ ὅλους ἐμᾶς πού περνούσαμε… Ἡ ματιά τους ὅμως σέ μετέφερε κάπου ἀλλοῦ· ἴσως στό ἀληθινό νόημα τῶν Χριστουγέννων. Ἡ παρουσία τῶν παιδιῶν ἀντανακλοῦσε μόνο φῶς! Σ᾽ αὐτά τά πρόσωπα οἱ λέξεις ΛΑΜΨΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ εἶχαν ἀντίκρισμα.
Ὑπάρχουν, λοιπόν, ἄνθρωποι πού ἀντλοῦν τό περιεχόμενο τῆς ζωῆς τους ἀπό τή φάτνη τῆς Βηθλεέμ; Ὑπάρχουν νέοι πού ἐκπέμπουν φῶς, καθώς προσπαθοῦν νά προσφέρουν μιά καθαρή καρδιά στόν Μεγάλο Βασιλιά; Τούς ζήλεψα!
Ἀκυλίνα
Περιοδικό "Ἀπολύτρωσις",
Τεῡχος Δεκεμβρίου 2024