«Μοῦ ἀρέσει νά κάνω κάτι γιά τήν πατρίδα μου»

*Ἡ ἱερά Μητρόπολη Θεσσα­λο­νί­κης ἀξιοποιώ­ντας τίς εἰσφορές τῶν πιστῶν πρόσφερε ἕνα ἀ­σθενοφόρο γιά τίς ἀνάγκες τοῦ ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης.
*Συνταξιοῦχος δασκάλα ἀπό τή Με­γάλη Βρύση πρόσφερε στή μνήμη τῶν προσφύγων γονιῶν της καί τοῦ ἀ­δελφοῦ της, πού ἔφυγε πρόωρα ἀπό τή ζωή, ἕνα πλήρως ἐξοπλισμένο ἀσθενοφόρο στό νοσοκομεῖο τοῦ Κιλκίς. Ἀκό­μη, ἐξόπλισε τό Κέντρο Ὑγείας Μεγά­λης Βρύσης καί ἐνίσχυσε οἰκονομικά ἀνθρώ­πους ἀπό τόν τόπο της πού εἶχαν ἀνά­γκη. «Καί ἀπό τό ὑστέρημα ὁ καθένας μπορεῖ νά δώσει κά­τι, ἀρκεῖ νά θέλουμε νά βοηθήσουμε τόν τόπο μας, τήν πατρίδα μας», τόνισε.
*Ἑλληνίδα πού διαμένει στήν Αὐστραλία χάρισε στό Γενικό Νοσοκομεῖο τῆς πατρίδας της, τῆς Κεφαλλονιᾶς, ἕ­ναν ὑπερσύγχρονο μαστογράφο καί ἕνα ἀσθε­νοφόρο. «Μοῦ ἀρέσει νά κάνω κάτι γιά τήν πατρίδα μου», δήλωσε.
*Στόν Δῆμο Πτολεμαΐδας, τή γενέ­τει­ρά της, μία ἀκόμη Ἑλληνίδα ἀπό τήν Αὐστραλία δώρισε ἕνα οἰκόπεδο γιά νά χτιστεῖ Νηπιαγωγεῖο.
Νά, πού καί σήμερα ὑπάρχουν ἐθνι­κοί εὐεργέτες. Ἴσως ὄχι πλούσιοι καί ἐ­πιφα­νεῖς ἀλλά ἁπλές ψυχές μέ φιλο­πατρία!

«Ξεχωριστό δῶρο!»

*«Βλέπουμε κάθε παιδί ὡς ἕνα ξεχωριστό δῶρο στή ζωή μας. Κάπως ἔτσι, χωρίς νά μποῦμε πολύ σέ μαθηματικούς ὑπολογισμούς, φτάσαμε στά 10 παιδιά», δήλωσε ἡ μητέρα καί δασκάλα, σύζυγος στρατιωτικοῦ γιατροῦ. Καί οἱ δώδεκα δη­λώνουν εὐτυχισμένοι, ὄχι γιατί τά ἔ­χουν ὅ­λα ἀλλά γιατί γνωρίζουν τόν Χρι­στό. Τούς λείπουν πολλά, ἀλλά δέν τούς λείπει ἡ ἀγάπη.
*«Ἀφήσαμε τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ νά τρέξει στή συ­ζυ­γική μας ζω­ή, ὅπως Ἐ­­κεῖ­νος ἤ­θε­λε», δηλώνει ζευγά­ρι μέ 14 παιδιά πού ζεῖ στό Πόρτο-Ράφτη.
*«Μέ ὑψηλό αἴσθημα εὐθύνης τό Διυλιστήριο τῆς Motor Oil θά προσφέρει στίς οἰκογένειες τῶν ἐργαζομένων της, γιά κάθε παιδί μετά τό 2ο, 5.000€ στή γέννησή του, 5.000€ ὅταν γίνει 6 χρο­νῶν, 5.000€ στά 12, καί 5.000€ στήν ἐ­νηλικίωση», ἀνακοίνωσε ἡ ἑταιρία.
Ὄχι ἀκατόρθωτος, ἀλλά σκληρός ἀ­γώνας ἡ πολυτεκνία. Γι’ αὐτό καί ἡ ἔ­μπρα­κτη συμπαράσταση δίνει μιά ἀνά­­σα, μιά ἐνθάρρυνση σέ ὅσους προ­σφέ­ρουν μέ τή δική τους θυσία λύση στό ἀ­πελπιστικό δη­μογραφικό πρόβλημα τῆς πατρίδας μας.

«Εὐτυχία = οἰκογένεια»

*Μαθητές καί μαθήτριες τῆς Β´ καί Δ´ τάξης τοῦ 15ου Δημοτικοῦ Κα­βά­λας ζωγράφισαν πάνω σέ λευκές μπλοῦ­­ζες τί ση­μαίνει γι’ αὐτούς εὐτυχία. Οἱ ζωγραφιές τους κατάφεραν νά συγκινήσουν τούς με­γάλους, καθώς σ’ αὐτές ἀποτύπω­ναν μέ διάφορους τρόπους ὅτι «Εὐτυχία εἶναι ἡ οἰκογένειά μου!» ἤ «Εὐτυχία = οἰκο­γέ­νει­α».
*«Εἶχα δεδομένο ὅτι δέν θά ἔρθω, ἀλ­λά ἡ μητέρα μου πίστευε πολύ σέ μένα... Ὁπότε αὐτό τό μετάλλιο τό ἀφιε­ρώνω στή μητέρα μου». Λόγια τοῦ χάλκινου πρωταθλητῆ στό παγκόσμιο πρω­τάθλημα στίβου.
Τελικά ὁ διαχρονικός θεσμός τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας παραμένει ἀδιαμφισβήτητη ἀξία. Αὐτό μαρτυρεῖ ἡ αὐ­θόρμητη ἔκφραση μικρῶν καί μεγάλων παιδιῶν.

Ἀγάπη σημαίνει θυσία

*Ἔγινε δυό φορές μητέρα, ἡ μη­τέ­ρα τοῦ μικροῦ Γιώργου ὁ ὁποῖος 30 ἡμερῶν διαγνώστηκε μέ βαριά νόσο τοῦ ἥ­πατος. Ἡ μητέρα του ὑποβλήθηκε, σέ τό­σο σύντομο διάστημα ἀπό τόν τοκετό, σέ μία μεγάλη καί δύσκολη ἐγχείρηση, ὥστε νά χαρίσει στόν γιό της τό μισό της ἧπαρ.
*Γιά τήν ἀγαπημένη τους φίλη πού 10 μῆνες τώρα παραμένει καθηλωμένη στό κρεβάτι, τρεῖς φοιτήτριες ταξίδεψαν μέχρι τήν Τῆνο καί ἀνέβηκαν μέ τά γόνατα μέχρι τόν ναό τῆς Μεγαλό­χα­ρης.
*Ἐπί 62 χρόνια ἔδινε κά­θε ἑβδομάδα πλάσμα ὁ Τζέι­μς Χάρισον ἀπό τήν Αὐστραλία καί ἔσωσε 2,4 ἑκατομμύρια μω­ρά πού ἔπασχαν ἀπό τήν αἱμολυτική νόσο Rhesus -D. Τό αἷμα του περιεῖχε τά ἀ­πα­ραίτητα σπάνια ἀντισώματα.
Ἡ βαθιά καί ἀληθινή ἀγάπη πάντα συνοδεύεται ἀπό προσφορά, πού κά­ποιες φορές ἀπαιτεῖ θυσία.

Ὄμορφες πρωτοβουλίες

*Μία τετραμελής οἰκογένεια στά Βρι­λήσια Ἀττικῆς ἔχει μιά Κυριακή τόν μή­να προσκαλεσμένο στό τραπέζι της ἕνα δυσκο­λεμένο πρόσωπο ἤ οἰκογέ­νεια. Ἔτσι περνᾶ τό μήνυμα τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης στά παιδιά της πού ἀποτύ­πω­σαν τό γεγονός σέ σχετική ἔκθεση στό σχολεῖο τους.
*Ζήτησε ἀπό τούς συμμαθητές του στό Γυμνάσιο νά στερηθοῦν μιά μέ­ρα τό κολατσιό, πού θά ἀγόραζαν ἀπό τό κυλι­κεῖο. Ἤθελε μέ τά χρήματα πού θά συγκέ­ντρωνε νά ἀγόραζαν ἕνα ζευ­γάρι πατε­ρί­τσες γιά τόν συμμαθητή τους πού τραυμα­τίστηκε. Καί τά κατά­φερε!
*Ἐργαζόμενος σέ κλινική, θέλο­ντας νά βοηθήσει τούς ἀσθενεῖς, φρό­ντισε νά ἔρθει ἱερέας γιά νά τελέσει Ἁγιασμό. Στό τέλος κάποιος τρόφιμος εἶπε: «Ξεκουράστηκε ἡ ψυχή μου!».
*Προπονητής ποδοσφαιρικῆς ὁ­μάδας προγραμμάτισε ἀγώνα γιά τό πρωί τῆς 28ης Ὀκτωβρίου. Ἡ εὐγενική πα­ρέμβαση γονέα συνετέλεσε ὥστε νά γί­νει ἀλλαγή τῆς ὥρας τοῦ ἀγώνα, ὥστε νά παρα­βρεθοῦν τά παιδιά στήν ἐθνική πα­ρέλαση.
*Δυό φοιτητές δημιούργησαν στήν πόλη τους μία ὁμάδα βοήθειας μέ σκοπό νά μεταφέρουν τήν Κυριακή στόν να­ό, μέ δικό τους αὐτοκίνητο, ὅσους ἀνή­μπορους θέλουν νά ἐκκλησιαστοῦν καί δέν ἔχουν μέσο.
*Αὐτός ἁπλά πρότεινε καί ὁ Θεός βοήθησε ὥστε νά ἐγκριθοῦν οἱ προτά­σεις του. Ἔτσι: τό σχολεῖο του στήν πο­λυή­με­ρη ἐκδρομή ἐ­πισκέφτηκε δύο μο­να­στή­ρια· ἡ τάξη του συγκέντρω­σε τρό­φιμα γιά δύο οἰκο­γένειες, πού πρό­σφατα ἡ ἐπιχεί­ρησή τους ἔκλεισε καί εἶχαν ἀνά­γκη ἀπό τά πρός τό ζῆν, καί τέλος οἱ πέντε φίλοι του ἐπισκέφτηκαν ἱερέα γιά συζήτηση καί ἐξομολόγηση.
*Μαθητές Δημοτικοῦ ἀπό τή Βού­λα Ἀττικῆς ταξίδεψαν στό μακρινό Ἀ­γα­θονήσι, κοντά στά μικρασια­τι­κά παράλια, γιά νά παρελάσουν τήν 25η Μαρτίου μέ τούς μό­λις 6 μαθητές (ὅλων τῶν βαθμίδων) τοῦ νησιοῦ.
Στή Σίκινο τῶν Κυκλάδων βρέθηκαν μαθητές τοῦ 9ου Δημοτικοῦ Καλαμαριᾶς τήν 28η Ὀκτωβρίου, γιά νά παρελάσουν μέ τούς λιγοστούς μαθητές τοῦ νησιοῦ καί νά τούς χαροποιήσουν μέ τήν πα­ρουσία τους.
Πόσα ὄμορφα μποροῦν νά ἀλλά­ξουν τή σκοτεινιά τοῦ κόσμου μας, ὅταν βρεθεῖ κάποιος νά πάρει μιά πρω­το­βου­λία! Ὅλοι ἔχουμε εὐθύνη γιά τό ἄν θά ἀνα­τεί­λει μιά ἀχτίδα καλοσύνης δίπλα μας.