Ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων ἡ προφητική μορφή τοῦ Ἐλισαίου (850-800 π.Χ.), μαθητῆ τοῦ μεγάλου προφήτη Ἠλία, στέλνει τό θεόπνευστο μήνυμά της καί στήν δική μας ἐποχή. Ἀξίζει νά τό ἀκούσουμε, καθώς τόν μήνα αὐτόν τιμοῦμε τήν ἁγία μνήμη του (14 Ἰουνίου).
 Σέ χρόνους δύσκολους καί ἐπικίνδυνους γιά τόν Ἰσραήλ ἔζησε ὁ Ἐλισαῖος. Ἡ ἀσέβεια τῶν ἀρχόντων, ἡ πνευματική ἀποχαύνωση τοῦ λαοῦ καί ἡ ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν Θεό εἶχαν φέρει τήν ἠθική χαλάρωση, τήν ὁποία ἀκολούθησε ἡ οἰκονομική καί ἐθνική κρίση. Ὡστόσο ὁ Ἐλισαῖος, λίγο πρίν ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς ὁ δάσκαλός του προφήτης Ἠλίας, τοῦ εἶχε ζητήσει διπλή τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἤξερε πώς αὐτή εἶναι ἡ ἀκαταμάχητη δύναμη, ἡ μόνη ἱκανή νά ἐνισχύσει πραγματικά καί νά κρατήσει ἀληθινά ὄρθιο τόν ἄνθρωπο.
 Μέ τήν ἐνίσχυση τῆς θείας χάριτος εὐεργέτησε κατ᾿ ἐπανάληψη τόν λαό, μέ πολλά θαυμαστά σημεῖα, τά ὁποῖα ἱστοροῦνται στά βιβλία Γ΄καί Δ΄ Βασιλειῶν. Ἰδιαίτερα σημαντική ὑπῆρξε ἡ συμβολή του στά ἐθνικά θέματα, πού ἀντιμετώπιζαν στήν ἐποχή του οἱ Ἰσραηλῖτες. Οἱ σοφές συμβουλές του πρός τούς ἄρχοντες καί οἱ σωτήριες ἐνέργειές του ἀπομάκρυναν πολλές φορές τόν κίνδυνο πού ἀπειλοῦσε τήν πατρίδα. Ἐνοχλημένος ἀπό τήν δράση τοῦ Ἐλισαίου ὁ βασιλιάς τῆς Συρίας ἀποφάσισε νά τοῦ κλείσει τό στόμα. Περικύκλωσε, λοιπόν, τήν πόλη ὅπου βρισκόταν ὁ προφήτης μέ πολύ ἱππικό καί πολεμικά ἅρματα. Τρόμαξε ὁ ὑποτακτικός τοῦ Ἐλισαίου, ὅταν ἀντίκρυσε τό πλῆθος τῶν ἐχθρῶν πού τούς πολιορκοῦσε. «Ὦ κύριε, τί θά κάνουμε;», ρώτησε μέ ἀπόγνωση. Καί ὁ προφήτης τοῦ ἀπάντησε: «Μή φοβᾶσαι! Εἶναι περισσότεροι ἀπό τούς ἐχθρούς μας ἐκεῖνοι πού εἶναι μαζί μας». Ἔπειτα προσευχήθηκε στόν Θεό κι ἄνοιξαν τά μάτια τοῦ ὑποτακτικοῦ καί εἶδε τό ὄρος γεμάτο ἀπό ἱππικό καί ἅρμα πυρός νά προστατεύει τόν Ἐλισαῖο.
 Ἐπίκαιρο στ᾿ ἀλήθεια καί πολύ ἐνθαρρυντικό καί παρήγορο γιά τούς πιστούς τό μήνυμα τοῦ προφήτη Ἐλισαίου. Ζοῦμε κάτω ἀπό τήν ἀπειλή τῆς οἰκονομικῆς κατάρρευσης, μέσα στήν ἀποφορά τῆς ἠθικῆς σήψης καί στό ξεχαρβάλωμα τῆς πνευματικῆς ἀποχαύνωσης. Ἡ ἐθνική μας κατάσταση ζοφερή, ἡ ἐκκλησιαστική ὄχι καλύτερη· «τά τῆς Πολιτείας ἀκυβέρνητα, τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα», θά ἐπαναλάμβανε ὁ ἅγιος Γρηγόριος. Παρά ταῦτα, κανείς δέν πρέπει νά ἀπελπιστεῖ. Ἔχουμε τήν κραταιά προστασία τοῦ Θεοῦ! Τό βεβαιώνει καί ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης· «μείζων ἐστίν ὁ ἐν ὑμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω 4,4). Ὑπερασπιστής καί προστάτης μας εἶναι ὁ ἰσχυρός Θεός. Ἐμεῖς τήν θέλουμε τήν προστασία του; Ἡ καταφατική ἀπάντηση ἐκφράζεται μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοια. Ἐκείνη τροφοδοτεῖ καί θερμαίνει τήν πίστη.

Στέργιος Ν. Σάκκος