«Σπουδή» στά νέα σχολικά βιβλία

  Οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις στό χῶρο τῆς Παιδείας ἀποδεικνύουν ὅτι οἱ ἰθύνοντες ὑλοποιοῦν πρότυπα ξένα πρός τήν παράδοσή μας, τά ὁποῖα ὁλοταχῶς ὁδηγοῦν στήν ἀποχριστιανοποίηση καί τόν ἀφελληνισμό της. Κατά τή διάρκεια τῶν διακοπῶν (27 ᾿Ιουλίου 2006) εἰδικός γραμματέας τοῦ ῾Υπουργείου ᾿Εθνικῆς Παιδείας μέ ἐγκύκλιό του κατήργησε τήν ἐξομολόγηση στά σχολεῖα, γιά νά μή διαταράσσεται ἡ εὔρυθμη κατά τά ἄλλα λειτουργία τους. Διευθέτησε ἔτσι καί τήν τελευταία ἀταξία τῆς Παιδείας μας, ὥστε ἀπρόσκοπτα νά ξεκινήσει ἡ σχολική χρονιά!
  Μέ τήν ἔναρξη τοῦ σχολικοῦ ἔτους διανεμήθηκαν τά νέα σχολικά βιβλία, γιά νά συντελεσθεῖ μία ἀκόμη μεταρρύθμιση στούς ὤμους τῆς ἀπορρυθμισμένης Παιδείας μας. Μέ πόνο ψυχῆς διαπιστώνουμε ὅτι στά νέα ἐγχειρίδια -στά περισσότερα τουλάχιστον τοῦ Γυμνασίου- τά ἐθνικά καί θρησκευτικά θέματα παραγκωνίσθηκαν· ἄν κάποτε ἀναφέρονται, ἡ προσέγγιση εἶναι ἐξωτερική, περιφερειακή καί ἀποστασιοποιημένη ἀπό τά γεγονότα. Δέν ὑπάρχει πιά ἐθνική περηφάνεια καί θρησκευτική συγκίνηση· δέν προβλέπεται ἀπό τό ἀναλυτικό πρόγραμμα καί οὔτε καλλιεργεῖται στό σχολεῖο. ῾Οτιδήποτε παρέμεινε εἶναι ἄοσμο, ἄχρωμο, ἀνούσιο. Τά μικρά μεγεθύνονται· τά μεγάλα σμικρύνονται, ἀποσιωπῶνται ἤ καί ἐμπαίζονται. Στό βωμό τῆς πολυπολιτισμικότητας θυσιάζεται τό «πολυτίμητο τζιβαϊρικό» τῆς ἑλληνορθόδοξης ἰδιοπροσωπίας μας. Γιά τοῦ λόγου τό ἀσφαλές παραπέμπω ἐνδεικτικά ὅσους ἐνδιαφέρονται στά παρακάτω βιβλία·
  Στά ᾿Αρχαῖα ῾Ελληνικά ἀπό Μετάφραση τῆς Β' Τάξης, στό βιβλίο «Αρχαία Ελλάδα - Ο τόπος και οι άνθρωποι», ἀπόσπασμα ἀναφέρεται στίς ἑταῖρες. ῾Η πρώτη ἐρώτηση - ἄσκηση τοῦ βιβλίου ζητεῖ ἀπό τούς μαθητές· «Με βάση τις βελτιωτικές επεμβάσεις που αναφέρονται στο κείμενο να γράψετε τις προδιαγραφές για την εμφάνιση και τη συμπεριφορά της ιδεώδους εταίρας» (σελ. 42).
  Στά Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας τῆς Α' Γυμνασίου ποιά μηνύματα καί ποιά ἐφόδια θά ἀντλήσουν οἱ μαθητές μας ἀπό τό ποίημα «Δέησις» τοῦ Κ. Καβάφη (σελ. 56), τό «Παράπονο σκύλου» τοῦ Κ. ᾿Αθανασούλη (σελ. 207) ἤ τό βλάσφημο διήγημα «Η γάτα του παπά» τοῦ Γ. Ξενόπουλου (σελ. 222), τό αἰσχρό «Το θέλγητρο της Ανδαλουσίας» τοῦ Κ. Ουράνη (σελ. 114); Κανένα κείμενο δέν μιλάει γιά Μακεδονία οὔτε γιά Κύπρο. ῞Ενα ξενόφερτο («Παραμονή Χριστουγέννων») θυμίζει Χριστούγεννα καί ἕνας ἀμνός πού δέν σουβλίστηκε («Πασχαλινή ιστορία») ἀποτελεῖ μαρτυρία ὅτι τό Πάσχα εἶναι γιορτή ἀγάπης!
  Στή Νεοελληνική Γλῶσσα τῆς Α' Γυμνασίου, ἄς ἀνατρέξουν οἱ ἐνδιαφερόμενοι στίς σελίδες· 21· 114, κείμενο 4, «Χάρι Πότερ» για όλες τις ηλικίες· 120, κείμ. 7· 121· 143. ᾿Επίσης στό ἀντίστοιχο «Τετράδιο εργασιών» στίς σελ. 16, κείμ. 6· 17, κείμ. 9· 49, κείμ. 3· 75-76, κείμ. 3.
  Στή Νεοελληνική Γλῶσσα τῆς Β' Γυμνασίου σελ. 123, κείμ 7, «Μοναξιά μου όλα...»· 28, κείμ. 1 «Περίεργα πλάσματα οι μαμάδες»· στό «Τετράδιο εργασιών» σελ. 27, κείμ. 2 «Ήταν ερωτευμένοι».
  ῾Η ἴδια ὀπτική ἀπαντᾶται στά ἐγχειρίδια τῶν Θρησκευτικῶν καί τῆς ῾Ιστορίας. Τά καινούργια μας βιβλία σημειώνουν ρεκόρ ἱστορικῆς ἀφασίας (ἀ+φημί) καί ἀμνησίας. Εὔστοχα ἐπισημαίνει ὁ Μίλαν Κούντερα· «Γιά νά ἐξαφανίσει κανείς ἕνα ἔθνος, τοῦ ἀφαιρεῖ πρῶτα τή μνήμη. Καταστρέφει τά βιβλία του, τοῦ μεταφυτεύει ἄλλη παιδεία καί ἐπινοεῖ ἄλλη ἱστορία. Κατόπιν τό ἔθνος ἀρχίζει σιγά - σιγά νά ξεχνάει ποιό εἶναι καί ποιό ἦταν. ῾Ο κόσμος τριγύρω του θά τό ξεχάσει πολύ γρήγορα».
  Γιά τό νεοκυκλοφορηθέν βιβλίο τῶν Γερμανικῶν στά Γυμνάσια ἔφθασαν ἀσθμαίνοντας 12 σελίδες παροράματα· οἱ μικροί καί ἀδαεῖς περί τά Γερμανικά μαθητές πρέπει νά διορθώσουν τό ἕνα δέκατο περίπου τοῦ βιβλίου τους. ῞Οταν οἱ σοφοί -καί ἁδρά ἀμειβόμενοι- συγγράψαντες δέν πρόλαβαν νά διορθώσουν τά λάθη, ἀναλογίζονται σέ ποιά πάθη περιπλέκουν τά ταλαίπωρα παιδιά; Γιατί τέτοια σπουδή, ἀνευθυνότητα καί προχειρότητα;
Σέ ὅλα τά μαθήματα κατά τρόπο ἀντιπαιδαγωγικό τά παιδιά παραπέμπονται στό διαδίκτυο· θεωρεῖται δεδομένη ἡ πρόσβαση σ’ αὐτό ἀπό ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς μαθητές, καθώς καί ἡ χρήση κινητοῦ τηλεφώνου. Οἱ διαφημίσεις, ἰδιαίτερα κινηματογραφικῶν ταινιῶν καί τηλεοπτικῶν σειρῶν, κατέχουν πρωτεύουσα θέση, συμβάλλοντας μέ τόν τρόπο τους στή μύηση τῶν μαθητῶν στόν καταναλωτισμό. ᾿Ενυλώνεται ἔτσι ἡ περίφημη διαθεματικότητα, διεπιστημονικότητα καί ὁλιστικότητα.
  Ποιούς στόχους ὑπηρετεῖ πιά ἡ Παιδεία μας; Τί προσπαθοῦν νά ἐγκαθιδρύσουν οἱ ἀλιβάνιστοι προοδευτικοί ἐκσυγχρονιστές πού κατέχουν ἐπιτελικές θέσεις στό Παιδαγωγικό ᾿Ινστιτοῦτο; ῾Ομολογῶ τήν ἔκπληξή μου πῶς τόσο ἀντιπαιδαγωγικό καί ἐπιλήψιμο περιεχόμενο, πού προκαλεῖ ἤδη τούς μαθητές μας, διέλαθε τήν προσοχή τοῦ σεβαστοῦ ΥΠΕΠΘ. Μετροῦσαν περισσότερο τά πακέτα τῆς Εὐρωπαϊκῆς ῞Ενωσης ἀπό τήν καθαρότητα, τήν ἁγνότητα, τήν ἁρμονική καί ἰσορροπημένη ἀνατροφή τῶν παιδιῶν μας; ᾿Εν ὀνόματι τῆς πολυπολιτισμικότητας αἰώνιες ἀξίες -ἐρείσματα γιά τήν παραπαίουσα νεολαία μας- ἐκβάλλονται ἀπό τά νέα βιβλία. Τελικῶς ἡ πολυπολιτισμικότητα ταυτίζεται μέ τήν καρατόμηση τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης, τήν ἀποϊεροποίηση ἱερῶν ἐννοιῶν, τόν ἐκχυδαϊσμό καί τήν κατεδάφιση αἰωνίων ὅρων καί ὁρίων;
  Εἶναι γνωστή ἡ στάση καί ἡ ἀντίδρασή μας ἀπέναντι στά μεταλλαγμένα προϊόντα τῆς ἀγορᾶς. Μέ πόση εὐαισθησία καί συναίσθηση τοῦ ἱεροῦ μας χρέους ἐπιβάλλεται νά ἀντιμετωπίσουμε τά δηλητηριώδη ὑποπροϊόντα πού ἔχουν κατακλύσει τή σχολική τάξη! «῾Ο τόπος οὗτος ἅγιός ἐστι». Οἱ καιροί οὐ μενετοί. ῾Η εὐθύνη μετακυλίεται σ’ ἐμᾶς, δασκάλους, γονεῖς καί -γιατί ὄχι;- μαθητές. Τό ΥΠΕΠΘ ἐξάλλου ἐκλιπαρεῖ γιά ὑπόδειξη λαθῶν καί ὑποβολή παρατηρήσεων, γιά νά βελτιώσει καί νά διορθώσει τά ἔμπονα πονήματά του. ῎Ας μή χάσουμε, λοιπόν, τήν εὐκαιρία, γιά νά μποροῦμε αὔριο νά βλέπουμε κατάματα τά παιδιά μας, πρίν ὁ τόπος αὐτός μεταβληθεῖ σέ πρώην ῾Ελλάδα.

  Εὐδοξία Αὐγουστίνου
  Φιλόλογος - Θεολόγος