- Πῶς τό εἴπατε, κυρία, τό μουσικό ὄργανο τοῦ Δαυΐδ; ρώτησε ὁ Παρασκευᾶς.
 Νωπές ἦταν ἀκόμα οἱ ἐντυπώσεις μας ἀπό τό Μουσεῖο Μουσικῶν Ὀργάνων, πού ἐπισκεφτήκαμε χθές. Ὅλοι προσπαθοῦσαν, καθώς ἀπεικόνιζαν στό μπλόκ ζωγραφικῆς τίς ἐντυπώσεις τους, νά σχεδιάσουν ὅποια ὄργανα τούς ἄρεσαν περισσότερο.
 Στό Μουσεῖο εἴχαμε σταθεῖ, μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, σέ μιά βυζαντινή ἁγιογραφία. Ἕνας ἄνδρας πού στά χέρια του κρατοῦσε ἕνα καλοσκαλισμένο ξύλο μέ πολλές χορδές. Τό στέμμα πού φοροῦσε, δήλωνε τήν ἰδιότητά του.
 - Κι οἱ βασιλιάδες τραγουδοῦν, κυρία; ἐξέφρασε τήν ἀπορία του ὁ Γρηγόρης, κοιτώντας ἔκπληκτος τόν ἀρχαῖο αὐτό βασιλιά.
 - Ὁ βασιλιάς Δαυΐδ, παιδιά, ἔχει μιά πολύ ὄμορφη ἱστορία. Δέν γεννήθηκε βασιλόπουλο. Ἦταν ἕνας ἁπλός βοσκός, πού ἔβοσκε τά πρόβατα τοῦ πατέρα του καί τραγουδοῦσε στόν Θεό μέ τό ψαλτήρι του. Ὁ Θεός τόν εὐλόγησε κι ἔγινε πρόγονος τοῦ Χριστοῦ μας.
 - Πότε προλάβαινε νά πάει στό ὠδεῖο; ρώτησε ἡ Εἰρήνη, πού ἔπαιρνε μαθήματα μουσικῆς προπαιδείας.
 - Θά σᾶς διηγηθῶ τήν ἱστορία του κάποια μέρα στήν τάξη μας, εἶπα καί συνεχίσαμε τήν περιδιάβασή μας στό Μουσεῖο.
 Αὐτά χθές. Σήμερα μέσα στήν αἴθουσα, καθώς ἀλλάζουν μεταξύ τους τίς ξυλομπογιές καί τούς μαρκαδόρους, ρωτώντας ποιό χρῶμα εἶναι τό κατάλληλο, σχολιάζουν ὅ,τι σκέφτεται τό μικρό τους μυαλουδάκι. Ἡ ἐρώτηση τοῦ Παρασκευᾶ ἀνέσυρε ἀπό τό βάθος τῆς μνήμης τους ποικίλες ἀπορίες.
 - Ἐδῶ στό χωριό, κυρία, κανένας βοσκός δέν τραγουδάει, οὔτε παίζει κάποιο μουσικό ὄργανο, εἶπε ὁ Θοδωρής, πού ἡ τοποθεσία, ὅπου βρίσκεται τό σπίτι του, τοῦ δίνει τήν εὐκαιρία ν᾿ ἀπολαμβάνει συχνά ποικίλες βουκολικές εἰκόνες.
 - Ἐγώ τούς ἀκούω πού βρίζουν καί φωνάζουν θυμωμένα στά ζῶα τους, συμπλήρωσε ὁ Στράτος, τό γειτονόπουλό του.
 - Στή Βίβλο, παιδιά, ὑπάρχουν βοσκοί πού ἀγαποῦσαν τόν Θεό, ὅπως ὁ Δαυΐδ.
 - Ξέρω, ξέρω, πετάχτηκε, ὅπως πάντα, ὁ Ἀλέξανδρος. Ὁ Ἄβελ, μοῦ εἶπε ἡ μαμά, ἦταν ὁ πρῶτος βοσκός τῆς γῆς.
 - Καί ὁ Ἄβελ καί ὁ Ἀβραάμ καί ὁ Ἰακώβ καί ὁ Μωυσῆς ἀλλά καί ἀνώνυμοι βοσκοί. Εἶναι οἱ καλοί ποιμένες τῆς Βηθλεέμ. Αὐτοί πού πρῶτοι ἀπ᾿ ὅλους προσκύνησαν τόν νεογέννητο Χριστό.
- Πολύ θά τούς ἀγαπάει ὁ Χριστός τούς βοσκούς, ἔ κυρία; ρώτησε ἡ Ματίνα.
- Ὁ Χριστός ἀγαπᾶ ὅσους εἶναι ἁπλοῖ κι ἀθῶοι σάν ἐσᾶς, καλά μου παιδιά.
- Δηλαδή, μοιάζουμε μέ τούς καλούς ποιμένες; ρώτησε ὁ Δημήτρης.
- Οἱ βοσκοί μοιάζουν μ᾿ ἐσᾶς, παιδιά. Ἄν κρατήσετε αὐτή τήν ἀθώα, παιδική σας καρδιά, ἄν μείνετε κι ὅταν μεγαλώσετε στήν ψυχή σας παιδιά, ὁ Θεός θά σᾶς χαρίσει πολλές καί μεγάλες εὐλογίες ὅπως στόν Δαυΐδ.
 Σᾶς τό εὔχομαι ὁλόψυχα.