Παραφρονήσαμε, Κύριε...
Θέλαμε ἕναν κόσμο διαφορετικό,
καλύτερο ἀπό αὐτόν πού ἡ ἀγάπη Σου δημιούργησε.
Χωρίς φραγμούς καί περιορισμούς στή Νομοτέλεια.
Ἕναν κόσμο χωρίς τή δική Σου σφραγίδα, Κύριε.
Προγραμματίσαμε, κουραστήκαμε, ξοδέψαμε δισεκατομμύρια
γιά ἔρευνα, συνέδρια, δημοσιεύσεις.
Τελικά τά καταφέραμε χωρίς Ἐσένα.
Χαρτογραφήσαμε τό γονιδίωμά μας.
Φτάσαμε ἐπιτέλους νά «διαχειριζόμαστε» τό DNA μας
καί τό διαμορφώνουμε κατά πως μᾶς ἀρέσει,
γιατί θεωροῦμε ὅτι Ἐσύ
δέν μπόρεσες νά τό δημιουργήσεις καί «τόσο κατάλληλο».
Πετᾶμε στά σκουπίδια ἑκατομμύρια ζωές πρίν γεννηθοῦν,
γιατί περισσεύουν πάνω στή γῆ μας.
Γεμίσαμε μέ μηχανές, ρομπότ καί ἔξυπνους ὑπολογιστές,
γιατί Ἐσύ μονάχα σῶμα καί ψυχή καί νοῦ μᾶς ἔδωσες
καί δέν ξέρεις ἀπό τεχνητή νοημοσύνη.
Μεταλλάσσουμε τή γύρω φύση,
μεταλλάσσουμε τήν ἴδια μας τή φύση
κατά πως βολευόμαστε μέ ὕβρη καί ἀλαζονεία.
Χωρίς σέβας στόν ἄνθρωπο καί στά δημιουργήματα τῆς πλάσης.
Περισσεύει τό διοξείδιο καί δυσπνοοῦμε.
Κάνουμε ταξίδια ἀναψυχῆς ὑπερατλαντικά καί διαστημικά
κι ἀφήσαμε τά ταξίδια στό μέσα μας.
Χαραμίσαμε τή ζωή μας
θαυμάζοντας αὐτάρεσκα τά ἐπιτεύγματά μας,
χειροκροτώντας μετά μουσικῆς τά χωματένια μας αγάλματα
καί αὐτά ἔπεσαν καί μᾶς καταπλάκωσαν.
Ὑπογράψαμε πρωτόκολλα ἐπιστημονικά
μέ στόχο νά μακραίνουμε τή ζωή μας,
νά τήν ὁρίζουμε ἐμεῖς, πότε θά ἀρχίζει, πότε θά τελειώνει,
νά ἐφιππεύσουμε στόν θάνατο,
νά γίνουμε ἀθάνατοι, χωρίς νά ἔχουμε ἀνάγκη τή δική Σου Ἀνάσταση.
Βρήκαμε φάρμακα πολλά
κι ἐμβόλια καί μονοκλωνικά καί ἀντιβιοτικά
καί νιώσαμε ἀσφαλεῖς,
νικητές ἐπιτέλους τοῦ θανάτου καί τῆς ζωῆς.
Καί ἐκεῖ πού ὅλα τά εἴχαμε τακτοποιήσει
καί εὐφραίνονταν κι ἡ ψυχή καί τό σῶμα μας,
ἦρθε ἡ καταιγίδα.
Χείμαρρος απρόσμενος.
Ἐχθρός ἀόρατος κήρυξε πόλεμο ἀδυσώπητο
καί σπέρνει τόν θάνατο σέ ὅλη τήν οἰκουμένη.
Θερίζει ἀδιάκριτα μεγάλους καί μικρούς.
Δέν σέβεται τίποτα καί κανέναν.
Καί ἀκυρώνει τήν ἐπιστήμη μας,
ἀνατρέπει τήν οἰκονομία μας,
ταράσσει τή φιλοσοφία μας,
γκρεμίζει τήν ἀλαζονεία μας,
καταστρέφει τήν παντοδυναμία μας.
Παραφρονήσαμε, Κύριε...
Θέλαμε ἕναν κόσμο διαφορετικό,
καλύτερο ἀπό αὐτόν πού ἡ ἀγάπη Σου δημιούργησε.
Χωρίς φραγμούς καί περιορισμούς στή Νομοτέλεια.
Ἕναν κόσμο χωρίς τή δική Σου σφραγίδα, Κύριε.
Τά καταφέραμε καλά.
Ὁ «ἄλλος κόσμος, ὁ διαφορετικός» εἶναι μπροστά μας.
Ἐδῶ πού φτάσαμε, Κύριε, περάσαμε τό σύνορο.
Στή φρεναπάτη μας καί στό ὀλέθριο ὀλίσθημά μας
δῶσ’ μας ταπείνωση νά συλλάβουμε τό μήνυμά Σου.
Κύριε, γίνε ἵλεως πρίν τελικά καταδικαστοῦμε.

Γ.Δ.