Μυστηριῶδες μέγεθος στή ζωή μας ὁ χρόνος, αὐτή ἡ ἀδιάκοπη ροή τῶν πάντων, ἡ συνομήλικη μέ τόν κόσμο. Στοχαστικά στάθηκε ἀνέκαθεν μπροστά της ὁ ἄνθρωπος. Μά ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη θεώρηση τοῦ φευγαλέου χρόνου γεννᾶ ἀβεβαιότητα καί ἀνασφάλεια, ὥστε νά ἀναρωτιέται ὁ ποιητής «τό ποτάμι τοῦ χρόνου πού στό χάος κυλᾶ ποῦ θά φτάση μιά μέρα;», δέν ἰσχύει τό ἴδιο στόν χῶρο τῆς πίστης μας. Ἐκεῖ εἶναι πραγματικότητα ἡ σχέση τοῦ θνητοῦ μέ τήν ἀφθαρσία· ὅποιος μπαίνει στόν χρόνο εἰσέρχεται στόν προθάλαμο τῆς αἰωνιό­τητας. Μέ αὐτή τή συναίσθηση ὁ ἀπόστολος Παῦλος παροτρύνει τόν μαθητή του Τιμόθεο, ἀλλά καί κάθε χριστιανό: «Ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς»! Μήν ξε­χαστεῖς στά γήινα, κράτα γερά τήν αἰώνια ζωή.
  Στή χριστιανική κοσμοθεωρία ὁ χρόνος γίνεται «καιρός», δηλαδή εὐκαιρία. Μέσα στόν χρόνο ὁ ἄνθρωπος κερδίζει ἤ χάνει ὅ,τι πιό πολύτιμο ἔχει: τήν ψυχή του. Ὁ δωρεοδότης Θεός μᾶς δίνει τή δυνατότητα νά συνεργαστοῦμε μαζί του, ὥστε νά περάσουμε ἀπό τή φθαρτότητα στήν αἰωνιότητα· νά κάνουμε κτῆμα μας τή λύτρωση πού Ἐκεῖνος προσφέρει. Γι’ αὐτό μπῆκε στόν χρόνο ὁ ἄχρονος Θεός κι ἦρθε στή γῆ ὡς ταπεινός ἄνθρωπος. Ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς γίνεται τό ἐχέγγυο τῆς ἀσφάλειάς μας. Ἐκεῖνος εἶναι τό φῶς στό σκοτάδι τῆς ἀπελπι­σίας, ἡ ὁδός στά ἀδιέξοδα, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάσταση στόν θάνατο. Ἀπό ἐμᾶς ἐξαρ­τᾶται ἄν θά ἀποδεχθοῦμε τήν προσφορά του· ἄν συνεργαστοῦμε μαζί του, γιά τήν ἀξιοποίηση κάθε εὐκαιρίας πού Ἐκεῖνος μᾶς δίνει.
  Μία εὐκαιρία εἶναι καί τό ὅτι μᾶς ἀξίωσε νά γιορτάσουμε ἀκόμη μία Πρωτο­χρονιά, νά μποῦμε σ’ ἕνα νέο ἔτος. Βέβαια, ὅπως ἐπισημαίνει ὁ οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος, τοῦ ὁποίου ἡ μνήμη μᾶς ὑποδέχθηκε στό κατώφλι τοῦ νέου ἔτους, «οἱ μέρες φεύγουν βιαστικά καί προσπερνοῦν τόν ὀκνηρό. Καί ὅπως δέν εἶναι δυνατόν νά σταματήσει κανείς τό ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ... ἔτσι οὔτε τόν χρό­νο πού τρέχει». Μά δέν χρειάζεται νά σταματήσουμε τή ροή τοῦ χρόνου κι οὔτε μποροῦμε ἄλλωστε. Στόχος μας ἄς εἶναι νά τόν ἀξιοποιήσουμε. Μέ τή χά­ρη τοῦ Θεοῦ, ἡ κάθε μέρα, ἡ κάθε στιγμή τοῦ νέου χρόνου νά σημαδεύεται ἀπό τή φι­λότιμη προσπάθεια νά πορευόμαστε κατά τό δικό Του θέλημα: «Τὸν ὑπό­λοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι». Τό εὐ­χόμαστε σέ ὅλους ὁλόψυχα.

῾῾Ἀπολύτρωσις῾῾,

Τεῦχος Ἰανουαρίου 2025