Σάν ἤμουνα μικρό παιδί,
κοντά ἐκεῖ στό προσκεφάλι
σέ φώναζα γοργά νά ᾿ρθεῖς,
νά μέ φυλάγεις κάθε βράδυ.

Καί μέ τόν ἥλιο τῆς αὐγῆς
πάντα γλυκά σέ χαιρετοῦσα,
καλέ μου ἄγγελε, εὐθύς
ἐσένα πρῶτα ἀναζητοῦσα.

Πέρασαν χρόνια, καί θωρῶ
τό πρόσωπό σου νά προβάλλει,
ὅταν στ᾿ Ἀπόδειπνο ζητῶ
τήν προστασία σου καί πάλι.

Δῶρο ἀπ᾿ τόν ἅγιο Θεό,
ἄγγελε φύλακα προστάτη.
Ὁ σύμβουλός μου ὁ καλός
στοῦ πειρασμοῦ τήν κάθε ἀπάτη.

Μεῖνε ὥς τή δύση τή στερνή
μέχρι τήν τελευταία ὥρα,
πού θά ἀφήσω αὐτή τή γῆ
γιά τοῦ Παράδεισου τή χώρα.           
  

Δ. Δ.