Τό σημεῖον τοῦ σταυροῦ

  Τώρα σᾶς συμβουλεύω νά κάμετε ἀπό ἕνα κομβολόγι μικροί καί μεγάλοι καί νά τό κρατεῖτε μέ τό ἀριστερό χέρι καί μέ τό δεξιό νά κάμνετε τόν σταυρό σας καί νά λέγετε: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, διά τῆς Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν καί ἀνάξιον δοῦλον σου. Ὁ πανάγαθος Θεός μᾶς ἐχάρισε τόν τίμιον σταυρόν μέ τόν ὁποῖον νά εὐλογῶμεν, καί τά Ἄχραντα Μυστήρια. Μέ τόν σταυρόν νά ἀνοίγωμεν τόν παράδεισον, μέ τόν σταυρόν νά διώκωμεν τούς δαίμονας· ἀλλά πρέπει νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίας καί τότε κατακαίεται ὁ διάβολος καί φεύγει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, ἥ τρώγετε ἥ πίνετε ἤ δουλεύετε, νά μή σᾶς λείπει αὐτός ὁ λόγος καί ὁ σταυρός· καί καλόν καί ἅγιον εἶναι νά προσεύχεσθε πάντοτε τήν αὐγήν, τό βράδυ καί τά μεσάνυχτα.

Παντοῦ ὁ σταυρός

  Ὁ τίμιος σταυρός, ἀδελφοί μου, εἶναι αὖλαξ ὅλης τῆς γῆς. Ὁ τίμιος σταυρός ἁγιάζει ὅλα τά πέρατα, ὅλα τά θεῖα καί ἅγια τῶν ἐκκλησιῶν. Ὁ σταυρός ἁγιάζει τήν θείαν Λειτουργίαν καί κάθε ἀκολουθίαν. Ὁ σταυρός ἁγιάζει τούς ἁγίους. Ὁ σταυρός ἁγιάζει καί στερεώνει τήν βάπτισιν. Ὁ σταυρός εὐλογεῖ τά ἀνδρόγυνα. Ὁ σταυρός κυνηγᾶ τούς δαίμονας καί φεύγουσιν ὡσάν ἀπό τήν ἀστραπήν. Ὁ σταυρός εἶναι ὅπλον φωτεινόν καί ὅποιος τόν κάμνει, τόν φωτίζει καί τόν ἁγιάζει ἐκεῖνον τόν ἄνθρωπον, καί εἶναι ὡσάν δίστομον σπαθίον, καί δέν ζυγώνουν σιμά οἱ δαίμονες νά παρακινοῦν τούς ἀνθρώπους διά νά κάμωσιν ἁμαρτήματα. Καί ὅπου κινήσει νά πηγαίνει ὁ ἄνθρωπος, πρῶτον νά κάμει τόν Σταυρόν καί νά λέγει τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ». Ἤ εἰς τό παζάρι κινᾶς ἤ εἰς τό χωράφι ἤ εἰς τό ἀμπέλι ἤ ὅταν φάγεις ψωμί ἤ ὅταν πίνεις κρασί ἤ νερόν ἤ ὀπωρικόν ἤ ὅταν κοιμηθεῖς, νά προσκυνήσεις τόν Θεόν, νά σταυρώνεις καί τό σῶμα σου καί ὕστερον νά πλαγιάσεις. Νά κοιμηθεῖς καί θέλεις σηκωθεῖ τό πρωί γερός καί χαρούμενος. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, ἐκαταλάβετε καί τό ἠξεύρετε ὅλοι σας.

(Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἐπισκόπου Φλωρίνης Αὐγ. Καντιώτη, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, σελ. 155, 291).

Γονεῖς!
    Δίδετε χριστιανικά ὀνόματα εἰς τά παιδιά σας.
 
    Καθώς ὁ ᾿Ιωακείμ καί ἡ ῎Αννα δέν ἐπροτίμησαν τό ἀρσενικόν ἀπό τό θηλυκόν, ἔτσι καί ἡ εὐγενία σας νά μήν προτιμᾶτε τά ἀρσενικά παιδιά σας ἀπό τά θηλυκά, διατί ὅλα τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ εἶνε. Καθώς ὁ ᾿Ιωακείμ καί ἡ ῎Αννα ἔβγαλαν τήν Θεοτόκον τό ὄνομα μέ νόημα Μαρία, ὁμοίως καί ἡ εὐγενία σας, ὅταν βαπτίζετε τά παιδιά σας, νά τά ἐβγάνετε εἰς τό ὄνομα τῶν ῾Αγίων, ὁπού ἔχουμε νόημα. Μαρία θέλει νά εἰπῇ, κυρία, ὡσάν ὁπού ἔμελλεν ἡ Θεοτόκος νά γίνῃ βασίλισσα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί πάσης νοητῆς καί αἰσθητῆς κτίσεως, νά παρακαλῇ διά τάς ἁμαρτίας μας. Νικόλαος τό ὄνομα λέγεται ἐκεῖνος ὁπού ἐνίκησε τούς λαούς, τούς δαίμονας, τά πάθη. Γεώργιος λέγεται γεωργημένον φυτόν, στολισμένον μέ καρπούς, μέ ἀρετάς χριστιανικάς. Παρασκευή λέγεται ἐκείνη πού ἑτοιμάσθη διά τόν Χριστόν.
 

Χριστιανική ἀνατροφή τῶν παιδιῶν

 
    Νά κάμῃς μίαν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τοῦ Προδρόμου, νά ἔχῃς καί τόν ἅγιον τοῦ παιδιοῦ σου. Καί ὅταν τό παιδίον σηκώνεται ἀπό τόν ὕπνον καί σοῦ γυρεύῃ ψωμί, μήν τοῦ δίδῃς, μόνον νά πάρῃς τό ψωμί, νά τό βάλῃς ἐμπρός εἰς τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί νά τοῦ εἰπῆς· ᾿Εγώ, παιδί μου, δέν ἔχω ψωμί· ὁ Χριστός ἔχει. Σήκω νά κάμῃς τόν σταυρόν σου, νά παρακαλέσωμε τόν ἅγιόν σου νά παρακαλέσῃ τόν Χριστόν νά σοῦ τό δώσῃ. Καί ἔτσι τό παιδίον παρακινεῖται διά τήν ἀγάπην τοῦ ψωμιοῦ καί, εὐθύς ὁπού ξυπνᾷ, τόν ἅγιόν του βλέπει. Βλέποντας τότε ὁ διάβολος τό παιδίον πώς ἔχει τήν ἐλπίδα του εἰς τόν Χριστόν καί εἰς τόν ἅγιόν του κατακαίεται καί φεύγει. Καί ἔτσι νά συνηθίζετε τά παιδιά σας, νά τά παιδεύετε ἀπό μικρά, διά νά συνηθίζουν εἰς τόν καλόν δρόμον.
    Καί ἄν θέλῃς νά ζήσῃ τό παιδίον, ἐγώ νά σέ εἴπω πῶς νά κάμῃς· νά κάμῃς τοῦ παιδιοῦ σου ἕνα φόρεμα καί ἄλλο ἕνα ἐκείνου τοῦ πτωχοῦ παιδιοῦ· καί διά τό χατίρι ἐκείνου τοῦ πτωχοῦ παιδιοῦ χαρίζει ὁ Θεός τήν ζωήν τοῦ παιδιοῦ σου. Καί νά ἀγαπᾷς τά πτωχά τά παιδιά καλύτερα ἀπό τά ἐδικά σου· εἰ δέ καί νά ζητᾷς πῶς νά δίνῃς τοῦ παιδιοῦ σου νά τρώγῃ καί νά πίνῃ καλά, νά ἔχῃ εὔμορφα φορέματα, καί δι’ ἐκεῖνο τό πτωχό νά μή σέ μέλῃ, αὔριο βλέπεις τό παιδί σου ἀποθαμένο καί καίγεται ἡ καρδιά σου. Καί ἐνῷ τό πτωχό, τό ξυπόλητο, τό γυμνό, τό πεινασμένο, τό καταφρονεμένο τό βλέπεις θρεμμένο καί εἶνε ὡσάν τό γουρουνόπουλο, καί τό ἐδικό σου γίνεται ὡσάν χτικιασμένο.
 
 

᾿Επ. Αὐγουστίνου Καντιώτη,
Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.