Οἱ νέοι του «Λύχνου», συνεχίζοντας τήν προσπάθεια νά ἀξιοποιοῦν τά μη­νύ­ματα τῶν διαφόρων ἱστορικῶν ἐπε­τείων, μέ πολύ ζῆλο καί δουλειά πα­ρου­σίασαν σέ τρεῖς παραστάσεις μία συγ­κι­νητική ἐκδήλωση μέ τίτλο: «Ἀλη­σμό­νη­τος πάτριος Πον­τία γῆ». Τά τρα­γού­δια, τά μοι­ρολόγια καί οἱ ἀπαγ­γελίες κειμένων στήν πον­τιακή διά­λε­κτο, τά παραδοσιακά ὄργανα μέ προ­εξάρ­χου­σα τήν λύρα, οἱ λε­­βέν­τι­κοι χο­ροί μᾶς συγκί­νη­σαν καί μᾶς ταξί­δεψαν στήν ἀλησμό­νη­τη γῆ τοῦ Πόντου. Ταυ­τόχρονα, ἡ ἱ­στο­ρία πού παρεμβαλλό­ταν ἐν­διά­μεσα μέ τά ἱστο­ρικά κεί­μενα καί τίς προσ­­ω­πι­κές μαρτυ­ρίες μᾶς συγ­κλό­νισε καί μᾶς δί­δαξε. Ἡ ἐκδή­λω­ση αὐ­τή, ἐκτός ἀ­πό ταξί­δι μνή­μης, ἦταν οὐ­σια­στικά καί ἕνα εὐ­λαβι­κό μνημό­συ­νο γιά τά 353.000 θύ­μα­τα τῆς γενο­κτο­νίας τοῦ ποντιακοῦ ἑλλη­νισμοῦ, πού ἀκόμα πε­ριμένουν δι­καίωση…

 Ἐπίσκεψη ἀγάπης πραγματοποίησαν οἱ κύκλοι μελέτης ἁγίας Γραφῆς στίς Ἀ­γροτικές Φυλακές Κασσάνδρας, τό Σάββατο 10 Μαΐου.

 Στόν ἱερό ναό τῶν φυλακῶν, ἀφιε­ρωμέ­νο στόν Ἅγιο Ἐλευθέριο, ὁ π. Μι­χαήλ Κό­­νιας, πνευματικός τῆς Ἀ­δελ­φότητος, τέλεσε μέ εὐλάβεια τή θεία Λειτουργία καί κή­ρυξε τόν θεῖο λόγο. Στήν πρόσ­- ­κληση «Με­τὰ φόβου Θε­οῦ...», πρῶ­­τοι προσ­έρ­χον­ται οἱ κρατούμενοι μέ ἐμφανῆ στά πρόσω­­πά τους τή συγ­κίνη­ση. Ἕ­νας ἀπό αὐτούς ἐν­τυ­πωσια­­σμένος ἀπό τό κή­ρυγμα πρίν μεταλάβει, ὁμολογεῖ: «Πι­στεύ­ω στήν Ἀ­νάσταση!» Ἄλ­λος ἐκμυ­στηρεύεται: «Νιώ­­θω ἐ­λεύθερος κι ἄς εἶ­μαι στή φυλα­κή»...

 Στή συνέχεια, στήν αἴθουσα ἐκ­δηλώσεων, μετά ἀπό τό θερμό «καλωσόρισμα» τοῦ διευθυντοῦ τῶν φυλακῶν κ. Ἐμ. Παπαλεξί­ου, οἱ ἐπισκέπτες μέ ὕμνους καί τρα­γούδια θέ­λησαν νά μοιραστοῦν τήν ἀναστάσιμη χαρά μέ τούς κρατούμενους ἀ­δελ­φούς. Τή χα­ρούμενη ἀτμόσφαι­ρα ἐνίσχυσαν οἱ νέοι του «Λύχνου», μέ τό ψυ­χα­γω­γι­κό πρό­γραμμα πού παρουσίασαν. Ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς Ἀδελφότητος κ. Γεώργιος Μυ­τι­λη­ναῖ­ος χαιρέτισε καί ἐξήγησε τόν λόγο τῆς ἐπισκέψεώς μας, ἐνῶ ὁ ἱεροκήρυκας κ. Εὐ­άγ­γελος Δάκας μέ θέρμη παρουσίασε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁ­ποῖος ἦρθε νά μᾶς ἐλευ­θε­ρώ­σει ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου. Μᾶς προβλημάτισε ὅλους τό ἐ­ρώ­τημα: «Πό­σο κοστίζει σέ μᾶς τούς ἁ­μαρ­τω­λούς ἡ θυσία τοῦ ἀναμαρτήτου Κυρί­ου;».

 Ἡ ἐκδήλωση ἔκλεισε μέ κεράσματα καί προσωπικά δέματα γιά τόν κάθε κρα­τού­μενο, ἐνῶ κατατέθηκαν καί δύο τόνοι τροφίμων. Ἔκδηλη ἦταν ἡ χαρά καί εὐχαρι­στία τόσο τῶν διοικητικῶν ὑπαλλήλων ὅσο καί τῶν κρατουμένων, μέ τούς ὁποίους ἐπικοινω­νή­σα­με.

 Κυριακή Μυροφόρων, 4 Μαΐου. Τήν ἡμέ­ρα αὐτή πού τιμοῦμε τίς μυροφό­ρες, οἱ ὁποῖες πρῶτες μετέφεραν τό χαρμόσυνο ἄγ­γελμα τῆς ἀ­­ναστάσεως στούς μα­θητές, τελέ­σθηκε καί τό διετές μνημόσυνο ἑνός σύγ­χρονου κήρυκα τῆς Ἀναστά­σε­ως, τοῦ μακαριστοῦ διδασκάλου τῆς Ἀδελφότητός μας Στεργίου Σάκκου. Στόν ἱερό ναό τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος τῆς Ἀδελφότητος «Χριστιανική Ἐλπί­ς», προέστη τῆς θεί­ας Λει­τουρ­γίας ὁ σε­βα­σμιώ­τα­τος μητρο­πολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας. Ὁ ἐπίσκοπος στό κήρυ­γμά του τόνισε τήν ἀξία τῆς προσ­φο­ρᾶς ὅλων αὐτῶν πού συνεχίζουν τό δύ­σκο­λο ἀλλά σπου­δαῖο ἔργο τῶν μυροφόρων καί ἀναφέρθηκε μέ ἰδιαίτερο σεβασμό στόν μακαριστό διδάσκαλο, τοῦ ὁ­ποί­ου τέλεσε τό Μνημόσυνο καί ἐν συνεχείᾳ τό Τρι­σάγιο στό μνῆμα του.

 Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, στήν κατάμεστη αἴθουσα τῆς «Ἀπολυτρώ­σε­ως», πραγματοποιήθηκε σχετι­κή ἐκδήλωση μνήμης, ἡ ὁποία πλαι­σιώθηκε ἀπό τίς νεανικές χορωδίες τοῦ «Λύχνου» καί τῆς «Χριστιανικῆς Ἐλπίδος», ἐνῶ μέσα ἀπό τίς εἰσηγήσεις καί τίς προσωπικές καταθέσεις τῶν ὁμιλητῶν -πανοσιολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου π. Αὐγουστίνου Μύ­ρου, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Ἰα­τρικῆς κ. Ἰωάννη Κουντουρᾶ, κ. Θωμᾶ Καρύπογλου καί κ. Ἀπόστολου Κεκελίδη- ἀ­να­δεί­χθηκε ἡ διακονία τοῦ διδασκάλου Στεργίου Σάκ­κου ὡς μάρτυρα τῆς Ἀναστά­σε­ως. Εἴ­θε τό γεγονός τῆς Ἀ­ναστάσεως, πού μέ τόση δύναμη κήρυξε, νά συνεχίζει νά αὐ­ξά­νει τήν πί­στη καί νά θερμαίνει τόν ζῆλο τοῦ πλήθους τῶν μαθητῶν του.

 Στό ἡμερολόγιο τοῦ γραφείου μου εἶναι κυ­κλω­μέ­νες δύο ἡμερομηνίες, πού τίς περίμενα μέ ἀνυπο­μο­νησία: 5 και 6 Ἀπρι­λίου. Θά ἀναρωτηθεῖτε βέ­- βαια γιατί... Ὁ λό­γος εἶναι ὅτι τότε πραγματοποι­ή­θηκε ἡ διήμερη καθιερω­μένη ἐκδρομή τῶν μαθη­τικῶν ὁμάδων τοῦ «Λύχνου»! Μάλιστα φέτος προο­- ρισμός μας ἦταν ἡ ἀρχοντική πόλη τῆς Καστοριᾶς. Θά ἀναφέρω μερικά μέρη πού ἐπισκε­φθήκαμε, γιά νά ἔχετε μιά γεύση ἀπό τό πλού­σιο πρό­γραμμά μας: Πτολεμαΐδα, Νυμφαῖο, Μελᾶς, Ἄργος Ὀ­ρεστικό, Κα­στοριά... Μέρη πανέμορφα καί κατάφορτα μέ ἱ­- στο­ρικές μνῆμες, πού μίλησαν μές στήν ἐφηβική ψυ­χή μας. Σημει­ώνω ἰδιαίτερα τό τρισάγιο πού ψάλαμε μέ ξεχωριστή συγκίνηση στόν τάφο τοῦ κ. Παυ­­σανία στό Ἄργος. Περιττό νά σᾶς περι­γράψω τή χαρά ἀλλά καί τήν ὠφέλεια που ἀποκομί­σαμε ἀπό τή συναναστροφή μέ τά ἀδέλφια μας καί μέ τούς ὑπευθύ­νους τῶν ὁμάδων μας. Αἰσθανόμασταν ἀληθινά ὅτι εἴμα­στε μιά οἰκογένεια, ἡ οἰκογένεια τοῦ «Λύχνου», ἡ οἰκογένεια τοῦ Χρι­στοῦ μας.

 Ἡ ἑπόμενη διήμερη ἐκδρομή θά ἀργήσει βέβαια, ἀλλά ἔχω ἀρχίσει ἤδη νά μετράω ἀντίστροφα τίς μέ­ρες γιά τήν κατασκή­νωσή μας στήν Καστανοῦ­σα...

Λυχνίτης

 Φέτος συμπληρώνονται διακόσια χρόνια ἀπό τήν ἵδρυση τῆς «Φιλι­κῆς Ἑταιρείας». Τά μέλη τοῦ συν­δέ­­­σμου χριστιανῶν νέων «Λύχνος» τῆς Ο.Χ.Α. «Ἀπολύτρωσις» ἀ­ξιο­ποί­­ησαν τήν εὐκαιρία αὐτή καί μέ πολύ ζῆλο καί προσπάθεια ζω­ν­τάνεψαν ἐπί σκηνῆς, σέ τέσσερις παραστάσεις, τήν ἱστορία καί τούς πρωτουργούς τῆς ὀργάνωσης αὐ­τῆς, πού πρόσφερε τά μέγιστα γιά τήν προετοιμασία καί τήν ἔ­ναρξη τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώ­­­­να. Τήν ἐκδήλωση πλαισίωσε ἡ χο­ρωδία τοῦ συνδέσμου, πού μέ τή δυνα­μική της ἐμφάνιση ἐνθουσίασε τό κοινό.