ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ
Τελεία, ἁγία, εἰρηνική
Εἶναι μία ἀγαθή συγκυρία ὅτι ἡ πρωτοχρονιά συμπεριλαμβάνεται στό ἅγιο Δωδεκαήμερο, ὅπου ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει μεγάλα γεγονότα τῆς θείας οἰκονομίας: Προηγοῦνται τά Χριστούγεννα, συμπίπτει ἡ Περιτομή τοῦ Κυρίου καί ἀκολουθοῦν τά ἅγια Θεοφάνια. Ἔτσι, παίρνει μία ἄλλη, πνευματική, χροιά καί διάσταση ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου, πού καθαυτή δέν εἶναι γεγονός θρησκευτικό, καί φυσικά γιά κανέναν ἐνήλικο δέν ἀποτελεῖ εὐχάριστη οὔτε κἄν ἀνώδυνη ὑπόθεση. Ὡστόσο, μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ πεπερασμένος ἄνθρωπος, πού ὑπόκειται στή φθορά καί στήν παροδικότητα τοῦ χρόνου, ἔχει τή δυνατότητα νά ὑπερνικᾶ τό χρόνο. Εἶναι τό δῶρο πού μᾶς χάρισε ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ ὑπέρχρονου καί ἄπειρου Θεοῦ. Μπαίνοντας στήν ἀνθρώπινη ἱστορία ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἔσπασε τά στεγανά της καί μᾶς ἄνοιξε τό δρόμο γιά τό ὑπέρχρονο, τό αἰώνιο, τό τέλειο καί ἅγιο. Μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα μέ τήν πίστη νά βιώνουμε τό παρελθόν, νά προσεγγίζουμε τόν ἄναρχο καί προαιώνιο Θεό· μέ τήν ἀγάπη νά ἀγκαλιάζουμε τό παρόν, τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό πού παραμένει κοντά μας μέσα στήν Ἐκκλησία· μέ τήν ἐλπίδα νά ἀτενίζουμε τό μέλλον, τήν αἰώνια δόξα πού μᾶς περιμένει στόν οὐρανό. Μ᾿αὐτή τήν προοπτική ἡ Ἐκκλησία μας εὔχεται, ὄχι μόνο κατά τίς γιορτές ἀλλά καί στίς καθημερινές ἀκολουθίες (Ὄρθρο - Ἑσπερινό) καί κατ᾿ ἐπανάληψη στή θεία Λειτουργία, γιά τόν ἁγιασμό τῆς ζωῆς μας. Θά σταθῶ σέ δύο αἰτήματα τῆς Συναπτῆς ἤ τῶν Πληρωτικῶν, ὅπως λέγονται. Μεγάλα αἰτήματα πού τόσο ἁπλά διατυπώνονται, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας νά τά συμπεριλαμβάνει στήν προσωπική του προσευχή!
Ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς χαρίζει «τήν ἡμέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικήν καί ἀναμάρτητον». Νά εἶναι τέλεια ὅλη ἡ ἡμέρα, πού σημαίνει νά εἶναι ἅγια, εἰρηνική καί ἀναμάρτητη. Ἡ ἁμαρτία σαλεύει τήν εἰρήνη καί μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν ἁγιασμό. Νά μπορούσαμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά δόκανά της! Δέν εἶναι ὑπόθεση ἁπλή οὔτε εὔκολη. Γι᾿ αὐτό καταφεύγουμε στή θεϊκή ἐπικουρία, ἱκετεύοντας νά μᾶς χαρίσει ἐπίσης ὁ Κύριος «ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν». Μέσα στήν καθημερινή προσπάθεια τά πνεύματα τοῦ κακοῦ μέ τόσες μεθοδεῖες προσπαθοῦν νά μᾶς ἀποπροσανατολίσουν καί νά μᾶς παρασύρουν στό χαμό. Ὁ ἄγγελος εἰρήνης νά ἀσφαλίζει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας, νά ὁδηγεῖ τά βήματά μας, νά φυλάγει ἀπό κάθε πειρασμό τήν ψυχή μας. Κι ἐπειδή δέν εἴμαστε μόνο ψυχές ἀλλά καί γήινα σώματα, πού τόσοι κίνδυνοι τά ἀπειλοῦν, νά προστατεύει ὁ ἄγγελος καί τό σῶμα μας ἀπό κάθε κακό. Αὐτή τήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας ἀναπέμπουμε ταπεινά ὡς εὐχή γιά τόν ἑαυτό μας καί γιά τόν κάθε ἀναγνώστη μας. Καλή χρονιά, ἀδελφοί μου! Νά ᾿ναι ἡ κάθε μέρα της τέλεια, ἅγια καί εἰρηνική, προσανατολισμένη στό αἰώνιο μέλλον, γιά τό ὁποῖο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς προόρισε καί μᾶς κατευθύνει.
Στἐργιος Ν. ΣάκκοςΓιά μιά καλή χρονιά
Θά σοῦ πάει καλά ὅλη ἡ χρονιά, ὄχι ἄν μεθᾶς τήν πρώτη τοῦ μηνός, ἀλλά ἄν καί τήν πρώτη τοῦ μηνός καί κάθε μέρα κάνεις αὐτά πού ἀρέσουν στόν Θεό. Διότι ἡ ἡμέρα γίνεται κακή ἤ καλή ὄχι ἀπό τή δική της φύση, ἀφοῦ δέν διαφέρει ἡ μιά μέρα ἀπό τήν ἄλλη, ἀλλά ἀπό τή δική μας ἐπιμέλεια ἤ ραθυμία. Ἄν κάνεις τήν ἀρετή, σοῦ ἔγινε καλή ἡ μέρα. Ἄν κάνεις τήν ἁμαρτία, ἔγινε κακή καί γεμάτη κόλαση. Ἄν ἐμβαθύνεις σ' αὐτά κι ἔχεις αὐτές τίς διαθέσεις, θά 'χεις καλή ὅλη τή χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ἐλεημοσύνες. Ἄν ὅμως ἀμελεῖς τήν προσωπική σου ἀρετή κι ἐμπιστεύεσαι τήν εὐφροσύνη τῆς ψυχῆς σου στίς ἀρχές τῶν μηνῶν καί στούς ἀριθμούς τῶν ἡμερῶν, θά ἐρημωθεῖς ἀπ' ὅλα τά ἀγαθά σου.
Αὐτό, λοιπόν, ἐπειδή τό ἀντιλήφθηκε ὁ διάβολος κι ἐπειδή φροντίζει νά καταλύσει τούς κόπους μας γιά τήν ἀρετή καί νά σβήσει τήν προθυμία τῆς ψυχῆς, μᾶς ἔμαθε νά βάζουμε στίς μέρες τήν ἐτικέτα τῆς εὐτυχίας ἤ τῆς δυστυχίας. Ἕνας πού ἔπεισε τόν ἑαυτό του ὅτι ἡ ἡμέρα εἶναι κακή ἤ καλή, οὔτε στήν κακή θά φροντίσει γιά καλά ἔργα, διότι τάχα ἄδικα τά κάνει ὅλα καί χωρίς σέ τίποτα νά ὠφελήσει, ἐξαιτίας τῆς κακορρίζικης ἡμέρας· οὔτε στήν καλή πάλι θά τό κάνει αὐτό, διότι τάχα σέ τίποτα δέν τόν ἐμποδίζει ἡ προσωπική του ραθυμία, ἐξαιτίας τῆς καλορρίζικης ἡμέρας, κι ἔτσι καί ἀπό τίς δύο πλευρές θά προδώσει τή σωτηρία του. Κι ἄλλοτε μέν διότι δῆθεν ἀνώφελα κοπιάζει, ἄλλοτε διότι δῆθεν περιττά, θά ζήσει μέσα στήν ἀργία καί τήν πονηριά. Γνωρίζοντας, λοιπόν, αὐτό πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου καί νά βγάλουμε ἀπό τό νοῦ μας αὐτήν τήν ἰδέα καί νά μή προσέχουμε τίς μέρες οὔτε νά μισοῦμε τή μιά καί ν' ἀγαποῦμε τήν ἄλλη...
Ὁ χριστιανός δέν πρέπει νά γιορτάζει μόνο μῆνες οὔτε πρωτομηνιές οὔτε Κυριακές, ἀλλά σ' ὅλη του τή ζωή νά ἔχει τή γιορτή πού τοῦ πρέπει. Καί ποιά γιορτή τοῦ πρέπει; Ἄς ἀκούσουμε τόν Παῦλο πού λέει· «Ὥστε ἑορτάζωμεν μή ἐν ζύμῃ παλαιᾷ, μηδέ ἐν ζύμῃ κακίας καί πονηρίας, ἀλλ' ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καί ἀληθείας» (Α΄ Κο 5,8). Ὅταν λοιπόν ἔχει καθαρή τή συνείδηση, ἔχεις πάντα γιορτή· τρέφεσαι μέ καλές ἐλπίδες καί ἐντρυφᾶς στήν προσδοκία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· ὅπως, ὅταν δέν ἔχεις παρρησία κι ἔχεις πέσει σέ πολλά ἁμαρτήματα, ἀκόμη κι ἄν εἶναι μύριες γιορτές καί πανηγύρια δέν θά 'σαι σέ καθόλου καλύτερη θέση ἀπό ἐκείνους πού πενθοῦν. Διότι, τί ὄφελος ἔχω ἐγώ ἀπό τή λαμπρή μέρα, ὅταν τήν ψυχή μου τή σκοτίζει ἡ συνείδηση;
Ἄν λοιπόν θέλεις νά 'χεις καί κάποιο κέρδος ἀπό τήν πρωτομηνιά, κάνε τό ἑξῆς. Ὅταν βλέπεις ὅτι συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, εὐχαρίστησε τόν Κύριο, διότι σέ ἔβαλε σ' αὐτήν τήν περίοδο τῶν ἐτῶν. Δημιούργησε κατάνυξη στήν καρδιά σου, ξαναλογάριασε τόν χρόνο τῆς ζωῆς σου, πές στόν ἑαυτό σου· Οἱ μέρες τρέχουν καί περνοῦν, τά χρόνια συμπληρώνονται, πολύ μέρος τοῦ δρόμου προχωρήσαμε. Ἄραγε τί καλό κάναμε; Μήπως ἄραγε φύγουμε ἀπό δῶ ἄδειοι κι ἀπογυμνωμένοι ἀπό κάθε ἀρετή; Τό δικαστήριο εἶναι κοντά, ἡ ζωή μας τρέχει πρός τό γῆρας.
Ἰω. Χρυσοστόμου, Λόγος ἐν ταῖς Καλάνδαις, PG 48,955-956.
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
