«Ζῇ Κύριος»
-Παιδιά, μήν ξεχαστεῖτε! Ἀπό αὔριο στίς 5.15 μ.μ. ξεκινᾶμε τά ἐπαναληπτικά.
-Ἐγώ, κύριε, θά ἔρθω ξανά ἀπό τήν ἄλλη Δευτέρα, γιατί θά λείψουμε οἰκογενειακῶς.
-Μά, Ἰωάννου, αὔριο εἶναι 29 Αὐγούστου. Τέλειωσε τό καλοκαίρι. Τώρα θά φύγετε; Ποῦ θά πᾶτε;
-Γιά πέντε μέρες μόνο θά λείψουμε, κύριε! Εἶναι μία σοβαρή οἰκογενειακή ἐκδήλωση καί δέν γίνεται νά ἀπουσιάζω...
.....................................
Τί νά τοῦ ἐξηγήσω τοῦ καθηγητῆ μου καί τί νά καταλάβει!!! Καί ποιός μπορεῖ νά καταλάβει ἄν δέν ζήσει τό πανηγύρι αὐτό τῶν 90 καί πλέον οἰκογενειῶν, τῶν 500 ἀνθρώπων πού μαζευόμαστε κάθε τέλος καλοκαιριοῦ στήν Κατασκήνωση Οἰκογενειῶν!
«Σύναξη Οἰκογενειαρχῶν», ἀγαποῦσε νά τήν ὀνομάζει ὁ διδάσκαλος. Κι ἔτσι μᾶς ἔμαθε νά τή βλέπουμε μικροί-μεγάλοι: μία ἱερή σύναξη τῆς μεγάλης μας οἰκογένειας, πού εἶναι παρτέρι τῆς Ἐκκλησίας μας.
Εἶναι ἡ τελευταία κατασκηνωτική περίοδος καί κλείνει καί ...ὁλοκληρώνει ὅλο τό κατασκηνωτικό ἔργο. Γιά μᾶς καί γιά κάθε οἰκογένεια, νομίζω, εἶναι ξεκούραση καί ἀνασυγκρότηση, ὑπενθύμιση τῶν στόχων καί ἀπόλαυση, ὄχι μόνο γιά τούς γονεῖς μας ἀλλά καί γιά μᾶς τά παιδιά.
Ἰ.Δ.Φ.