«Τί μητρὸς θαυμαστότερον;»
Τήν Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τήν Ὑπαπαντή τοῦ Χριστοῦ, οἱ νέοι τοῦ συνδέσμου «ΛΥΧΝΟΣ» μᾶς χάρισαν μιά πολύ εὐφρόσυνη καί πρωτότυπη ἐκδήλωση στήν αἴθουσα τῆς «ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ». Συνδύασαν καί ἐγκωμίασαν ἄριστα τούς Τρεῖς Ἱεράρχες καί τίς χριστιανές μάνες. Μᾶς παρουσίασαν ζωντανά μελωδικά τραγούδια καί συγκινητικά κείμενα τῶν ἱερῶν πατέρων μέ ἀναφορά στήν ἀνυπολόγιστη προσφορά τῶν μητέρων τους στήν κατά Θεόν ζωή τους.
Πίσω ἀπό κάθε ἅγιο τῆς Ὀρθοδοξίας ἀχνοδιαγράφεται σεμνά ἡ σεπτή μορφή μιᾶς ἐνάρετης μητέρας πού γαλουχεῖ τά παιδιά της ὄχι μόνο μέ τούς χυμούς τοῦ σώματός της, μά καί μέ τά νάματα τῆς πιστῆς ψυχῆς της. Σταθήκαμε εὐλαβικά μπροστά στίς σεμνές καί ἅγιες μορφές τῆς Ἐμμέλειας, τῆς Νόννας καί τῆς Ἀνθούσας. Αὐτές κυρίως ἀνέδειξαν ἕναν Μεγάλο Βασίλειο, ἕναν Γρηγόριο Θεολόγο καί ἕναν Ἰωάννη Χρυσόστομο. Τό καταθέτουν καί τό ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι: «Τί μητρὸς θαυμαστότερον;» ρωτᾶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος.
Ἀποχωρώντας ἀπό τή φιλόξενη αἴθουσα, δοξάσαμε τόν Θεό γιά τήν εὐλογία πού τόσο πλούσια σκόρπισε ἐκεῖνο τό βράδυ καί παρακαλέσαμε «τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος» νά σκέπουν καί νά φωτίζουν ἰδιαίτερα τίς μητέρες καί τά παιδιά μας.
Εὐγνωμοσύνης χρέος
Στήν ἴδια ἐκδήλωση ἡ Ἀδελφότητα τίμησε εὐγνώμονα τρεῖς σεβαστούς ἀδελφούς καί ἐκλεκτούς συνεργούς πού διακόνησαν ταπεινά, σιωπηλά, ἀλλά πολύ οὐσιαστικά ἐπί πολλά ἔτη τό ἱεραποστολικό καί φιλανθρωπικό ἔργο της: τόν κ. Νικόλαο Σαλβαρᾶ, τόν κ. Ζήνωνα Τρικούκη καί τόν κ. Ἀθανάσιο Μυλωνᾶ. Ἡ θυσιαστική τους ἀγάπη γίνεται πρόκληση, ἔμπνευση καί πρότυπο γιά ὅλους μας.