Τήν Κυριακή 14/11 ἡ Ἀ­δελ­φότητά μας εἶχε τήν ἐξαιρετική χαρά καί εὐ­λο­γία νά δεχθεῖ τήν ἐπίσκεψη δύο σύγ­χρονων ἱεραποστόλων ἀπό τό μακρι­νό Ρουμπαάρε τῆς νότιας Οὐγκάντας.  Δύο νέ­οι ἄνθρωποι, πού ἀπό τή μι­κρή τους ἀ­κόμη ἡλικία δέχθηκαν τήν κλήση τοῦ με­γάλου Σποριά, ὁρα­μα­τί­στη­καν νά κα­ταρτιστοῦν οἱ ἴδιοι στήν ὀρ­θό­δο­ξη πίστη καί στή συνέχεια νά σπείρουν τόν ζεί­δω­ρο λόγο τοῦ Θεοῦ στήν πολύ­παθη πα­τρίδα τους.
Στήν αἴθουσα τῆς «ΑΠΟΛΥΤΡΩ­ΣΗΣ» μετά τήν ὁμιλία τοῦ π. Μιχαήλ γιά τόν Καλό Σαμαρείτη, ὁ πρόεδρος τῆς Ἀδελ­φότητας κ. Μυτιληναῖος μᾶς πα­ρουσί­α­σε τόν π. Ἀριστοτέλη Ἀσίμουε καί τήν πρεσβυτέρα του Μαγδαληνή*, ἡ ὁποία ἔ­ζησε τά μαθητικά καί φοι­τη­τι­κά της χρό­νια στό φιλόξενο καί στορ­γικό σπίτι τῆς «ΑΓΙΑΣ ΤΑΒΙΘΑ» στή Λει­βα­διά.
Πρίν ἀπό πέντε χρόνια ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό ἀπρόοπτα συμ­βά­ντα τούς ἔφερε κοντά καί τελικά τούς ἕνωσε μέ τό μυστήριο τοῦ γάμου. Ἔτσι πορεύθηκαν στόν γενέθλιο τόπο τους γιά νά καταθέσουν στούς συγγενεῖς καί στούς συμπατριῶτες τους τή βαθειά ἐ­μπειρία τῆς γνωριμίας τους μέ τόν Ἰη­σοῦ Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκ­κλησία του καί νά τούς ἀπευθύνουν τή σω­­τή­ρια πρόσκληση «ἔρχου καὶ ἴδε» (Ἰω 1,47). Οἱ δυσχέρειες ἀναρίθμητες ἀλλά καί ἡ εὐ­λογία τοῦ Θεοῦ πλούσια. Μέσα στόν χέρσο ἐκεῖνο τόπο, ὅπου εἶχε προ­­ηγηθεῖ ἡ δράση αἱρετικῶν, σέ τέσ­σερα μόλις χρόνια βλάστησαν εὐω­δια­στά ἄνθη τοῦ Χριστοῦ. Βαπτίστηκαν καί πολιτογραφήθηκαν στή βασιλεία Του περίπου 600 χρι­στιανοί ὀρθόδοξοι.
Μέ κόπους καί μόχθους κατα­σκεύ­ασαν ἕναν ξύλινο ναό πρός τιμήν τῆς Παναγίας Μυρτιδιώτισσας καί τῶν συγ­χρόνων μας ἁγίων Παϊσίου καί Πορ­φυ­ρίου γιά τίς λατρευτικές ἀνάγκες τῆς μικρῆς ἀλλά ζωντανῆς χριστιανικῆς κοι­νότητάς τους.
Χωρίς νά λείπει ἡ φροντίδα γιά τίς βασικές ἀνάγκες τροφῆς καί θεραπεί­ας τῶν ἀναγκεμένων, κύρια ἀγωνία, μέ­ρι­μνα καί καθημερινή φροντίδα τοῦ πα­­τρός Ἀριστοτέλη καί τῆς πρε­σβυτέ­ρας του ἀποτελεῖ ἡ κατή­χηση μικρῶν καί μεγά­λων. Ἡ πρεσβυτέρα Μα­γδα­­ληνή, μάλιστα, πού γεύτηκε τή χα­ρά καί τήν ὡφέ­λεια τῆς κα­τα­σκη­νω­τικῆς ζωῆς στόν με­γα­λό­πρε­πο Παρνασσό, προ­σπά­θησε τό κα­λοκαίρι νά προ­σφέ­ρει τήν κα­τα­σκη­νω­τική ἐ­μπειρία στά 250 πε­ρί­που παι­διά τῆς ἐ­νορίας τους. Τό πρό­γραμ­μα τῆς πρω­τότυπης χρι­στια­νι­κῆς κατα­σκή­νωσης κά­λυ­πτε ὅ­λη τήν ἡ­μέ­ρα, ἐνῶ τό βρά­δυ τά παιδιά ἐπέ­στρεφαν στά σπίτια τους.
Οἱ νεαροί καί δυναμικοί αὐ­τοί ἱε­ρα­πόστολοι ὁραματί­ζο­νται πολλά, ὅ­πως τήν ἀνέγερ­ση πε­ρι­καλλοῦς ναοῦ, τήν ἵ­δρυση καί τόν ἐξοπλισμό ἑνός ἰα­τρείου, καθώς ἡ πρεσβυτέρα εἶναι καί νοσηλεύτρια, ἑνός σχο­λείου καί μόνιμες κατα­σκη­νωτικές ἐγκα­τα­στά­σεις. Οἱ ἴδιοι προσ­φέ­ρουν νυχθημερόν τόν ἑαυτό τους ὁ­λό­κληρο γιά τήν ἐ­πέ­κταση τῆς βασι­λεί­ας τοῦ Θεοῦ στούς ὁμο­εθνεῖς τους. Ἀπό μᾶς ζήτησαν τήν ἔνθερμη προσευχή μας γιά τήν εὐόδω­ση τοῦ ἔργου τους.
Ἡ σεμνότητα μέ τήν ὁποία μᾶς πα­ρουσίασαν τό ἔργο τους καί ἡ φλόγα τοῦ ἱεραποστολι­κοῦ ζήλου πού ἐξέ­πε­μπαν μᾶς συγκίνησαν βαθύτατα. Αὐ­θόρ­μη­τα δοξάσαμε τόν Θεό γιά τά θαυ­μαστά του σχέδια. Εὐχόμα­στε νά στερεώνει στήν πί­στη καί στή χά­ρη τούς νεο­φώ­τι­στους ἀδελ­φούς μας στό μα­κρινό Ρου­­μπα- άρε καί νά ἐνι­σχύει τούς ἐργάτες τοῦ ἀμπε­λῶνος του.

* Βλ. ἱστοσελίδα apolytrosis.gr, ὁ­μι­λί­ες Κυριακῆς καί Τρίτης.