Δέν ξεχνῶ τήν πατρίδα μου!

 Τόν ἀγαποῦσε πολύ τόν παππού τόν Χριστοφῆ ὁ Ἀνδρέας. Δέν ἄντεχε νά τόν βλέπει νά σβήνει σιγά-σιγά. Τό καταλάβαινε ὅτι ἔτσι ἦταν τό φυσικό, ὁ παππούς ἔζησε καί γέρασε κι…

Μετά τόν σταυρό ἡ Ἀνάσταση

Γέρος ἄνθρωπος ὁ παπα-Σωτήρης, πῶς τήν ἔβγαλε μόνος του τή Μεγάλη Ἑβδομάδα; Πῶς δέν εἶπε μιά φορά νά συντομέψουν οἱ ψάλτες τήν Ἀκολουθία, νά προσπεράσει ὁ ἴδιος κάποιες εὐχές; Τό…

Ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων

Μεγάλωσε ἡ μέρα καί ποιός μποροῦ­σε νά κρατήσει ὅλη ἐκείνη τήν παρέα τῶν ἐ­φήβων κλεισμένη στό σπίτι; Οὔτε τά δια­βάσμα­τα οὔτε κἄν οἱ ἀνοικτοί ὑπολογιστές.- Πᾶμε γιά ποδόσφαιρο, πρότεινε ὁ …

Χαλάλι της πατρίδος, μια φορά κανείς πεθαίνει!

   -Σαν νυχτώσει, μην αποκοιμηθείς, έχουμε μια μεγάλη δουλειά εσύ κι εγώ. Α, μην το ξεχάσω, κι ως που να έρθω, σου έχω επάνω στο σοφρά καθαρή, μοσχοβολιστή, την καλή…

Γιά μιά στάμνα τάλαρα

Στά δεκατέσσερά σου δέν λέγεσαι ἄντρας μά δέ λογιέσαι πιά καί γιά παιδί. Αὐτό τό ἤξερε καλά ὁ Μῆτρος τῆς Πανάγαινας μά ὅλο μπερδευότανε, γιατί γιά ἄλλα πράγματα τόν ἔλεγαν…

Ἐστεμμένοι

Ὁλημερίς κι ὁλονυχτίςπεριδιαβαίνει ὁ θάνατοςστή γῆ καί στόν ἀέρα. Ἀόρατος καί ὕπουλος ἐστεμμένος αὐτοκράτοραςστήν ὑδρόγεια σφαίρα. Ἀπό τήν ἄλλη, στήν ἀκρώρεια τῆς γνώσης καί τῆς ἀλαζονείας ὁ ἄνθρωπος μ᾽ ἀπόγνωση…

Ἡ τιμή στή μητέρα

Ἄκουγε τή βροχή πού ἔπεφτε ἡ Χριστίνα καί χαμογέλασε μέ εὐγνωμοσύνη. Σηκώθηκε τό πρωί κι ἔβαλε πλυντήριο. Σέ λίγο τελείωνε καί ὕ­στε­ρα....  Ἄς βρέχει ὅσο θέλει, τό στεγνωτήριο τῆς ἔλυσε…

Μέρα πού ξημερώνει

Γέλια, χαρές, φωνές... καί κείνη ἡ τρομπέτα πού πέρσι τέτοιο καιρό τούς ἀγόρασε νά ἀκούγεται στή διαπασῶν...Ἔβαλε τά χέρια στά αὐτιά του ὁ Μη­νᾶς καί ξέσπασε σέ κλάματα. Στεκόταν σάν…

ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ

Τιμή σ᾽ ἐσᾶς,τούς ἐκλεκτούς τῶν καιρῶν,πού σηκώσατε στούς ὤμους σαςἀνέγγιχτη ἀπ᾽ τό ψέμα τήν ἀλήθεια αὐτῶν τῶν αἰώνιων βράχων.Τιμή σ᾽ ἐσᾶς,πού μέσα στή σύγχυσηκαί στά ἐρείπια τῆς μνήμηςἀναστήσατε ἀκέραιους Μαραθῶνες…

'Ανάβω θυμιατήρι

Τό καταπράσινο λιβάδι ἦταν γεμάτο κόκκινες παπαροῦνες καί ἡ γέρικη ἐλιά πού ἦταν καταμεσίς του ἔμοιαζε γονατισμένη μπροστά σ᾽ αὐτό τό πανέμορφο χαλί πού ἔστρωσε ὁ Θεός στά πόδια της.…

ΠΟΝ(Τ)ΟΣ

Σέ χρόνο ἀπρόβλεπτο, τ᾽ ἀδυσώπητο μίσος σάν ἀγριόχορτα ξερίζωσε ζωές!Ἡ μαυροθάλασσα σήκωσε ἄγρια κύματα,μά τ᾽ ἄδικο δέν μπόρεσε νά πνίξει...Σφάγιο ἡ ἀθωότητα πάνω στόν βωμό τῆς γῆς,ἀπό αἷμα καί ντροπή…

ΠΟΝ(Τ)ΟΣ

Σέ χρόνο ἀπρόβλεπτο, τ᾽ ἀδυσώπητο μίσος σάν ἀγριόχορτα ξερίζωσε ζωές!Ἡ μαυροθάλασσα σήκωσε ἄγρια κύματα,μά τ᾽ ἄδικο δέν μπόρεσε νά πνίξει...Σφάγιο ἡ ἀθωότητα πάνω στόν βωμό τῆς γῆς,ἀπό αἷμα καί ντροπή…