ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ
Super User
Οἱ ἐχθροί εὐεργέτες
Ὁ ἀββᾶς Ζωσιμᾶς ἔλεγε: Ὅταν κάποιος σκεφτεῖ τόν ἄνθρωπο πού τόν λύπησε ἤ τόν ζημίωσε ἤ τόν κορόιδεψε ἤ τόν ἐξευτέλισε ἤ τόν διέσυρε ἄδικα ἤ τοῦ ἔκανε ἕνα ὁποιοδήποτε κακό καί πλέκει λογισμούς ἐναντίον του, τότε ἐπιβουλεύεται τήν ἴδια τήν ψυχή του, ὅπως οἱ δαίμονες, διότι ἀρκεῖ αὐτός ὁ ἴδιος γιά τήν καταστροφή του. Καί τί λέω ἄν πλέκει λογισμούς; Ἄν δέν τόν θυμᾶται σἀν εὐεργέτη καί γιατρό, ἀδικεῖ τόν ἑαυτό του πάρα πολύ. Τί λές ὅτι πάσχεις; Αὐτός σέ καθαρίζει καί ὀφείλεις νά τόν θυμᾶσαι σάν γιατρό τόν ὁποῖο σοῦ ἔστειλε ὁ Χριστός. Χρωστᾶς νά πάθεις γιά τό ὄνομά του καί ὀφείλεις νά τόν θεωρεῖς σάν εὐεργέτη.
Ἀλλά, ἄν ἐσύ δέν ἀπαλλάσσεσαι ἀπό τήν κακία οὔτε θέλεις νά ἀπαλλαγεῖς, δέν φταίει ὁ Κύριος ὁ Θεός. Ἐξάλλου, αὐτό καθ’ αὐτό τό ὅτι πάσχεις εἶναι δεῖγμα ἀρρωστημένης ψυχῆς. Ἄν δέν ἤσουν ἄρρωστος, δέν θά ἔπασχες καί ὀφείλεις εὐγνωμοσύνη στόν ἀδελφό, διότι μέ τή βοήθειά του γνώρισες τήν πορεία τῆς ἀρρώστιας σου. Ἐπίσης, ὀφείλεις νά δέχεσαι ὅσα σοῦ κάνει σάν φάρμακα θεραπευτικά, πού σοῦ τά 'στειλε ὁ Ἰησοῦς. Ἄν ὅμως ὄχι μόνο δέν εὐχαριστεῖς, ἀλλά καί λυπᾶσαι καί τόν διασύρεις καί τόν κατηγορεῖς καί πλέκεις λογισμούς ἐναντίον του, κατά βάθος, ἤ μᾶλλον ξεδιάντροπα, λές στόν Ἰησοῦ: Δέν θέλω νά θεραπευθῶ ἀπό σένα· δέν θέλω νά δεχθῶ τά φάρμακά σου. Θέλω νά σαπίσω μέσα στά τραύματά μου. Θέλω νά γίνω ὑπήκοος τῶν δαιμόνων. Δέν γνωρίζω τόν Κύριο. Καί ποιός εἶναι πού θά ἀκούσω τή φωνή του; Καί τί θά κάνει, λοιπόν, ὁ Κύριος;
Ὁ Κύριός μας, ἐπειδή εἶναι ἀγαθός, ἔδωσε γιά τίς κακίες μας ἐντολές, πού τίς καθαρίζουν σάν καυτηριασμοί καί καθάρσια. Ὅποιος, λοιπόν, θέλει καί ποθεῖ νά θεραπευθεῖ, εἶναι ἀνάγκη νά ὑπομείνει πονώντας σιωπηλά αὐτά πού τοῦ ἐπιβάλλει ὁ γιατρός. Οὔτε κι ὁ ἄρρωστος εὐχαριστιέται νά τόν κόβουν καί νά τόν καυτηριάζουν ἤ νά παίρνει καθάρσιο. Πείθεται ὅμως ὅτι χωρίς αὐτά εἶναι ἀδύνατο νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν ἀρρώστια κι ἔτσι παραδίδει τόν ἑαυτό του στόν γιατρό, γνωρίζοντας ὅτι μέ λίγη ἀηδία ἀπαλλάσσεται ἀπό τήν πολλή ἀδιαθεσία καί τήν πολυχρόνια ἀρρώστια. Καυτηριασμένο ἐργαλεῖο τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἐκεῖνος πού μᾶς προκαλεῖ ζημία.
Καί ἔλεγε· Ἀπομάκρυνε τούς πειρασμούς καί τούς λογισμούς, καί δέν γίνεται κανείς ἅγιος. Ὅποιος ἀποφεύγει ἐπωφελῆ πειρασμό, ἀποφεύγει τήν αἰώνια ζωή. Διότι, κάποιος ἅγιος εἶπε· Ποιός προξένησε ἐκεῖνα τά στεφάνια στούς ἁγίους μάρτυρες, παρά ἐκεῖνοι πού τούς ἀδίκησαν; Ποιός χάρισε στόν ἅγιο Στέφανο τέτοια δόξα στήν ὁποία ἔφτασε, παρά ἐκεῖνοι πού τόν λιθοβόλησαν; Καί ἀνέφερε συνεχῶς τά λόγια τοῦ ἁγίου· Ἐγώ δέν κατηγορῶ αὐτούς πού μέ κατηγοροῦν, ἀλλά καί τούς ὀνομάζω καί τούς θεωρῶ εὐεργέτες μου καί δέν ἀπωθῶ τόν γιατρό τῶν ψυχῶν, πού προσφέρει φάρμακο ἀτιμίας στήν κενόδοξη ψυχή, ἀλλά φοβᾶμαι μήπως κάποτε πεῖ καί γιά τήν ψυχή· Θεραπεύσαμε τήν Βαβυλώνα καί δέν θεραπεύτηκε (Ἰε 2,9). Καί πάλι· Πόσες φορές θέλησα νά συγκεντρώσω τά τέκνα σου ὅπως ἡ κλῶσσα τά πουλάκια της καί δέν θέλησες; Νά, ἀφήνεται ἔρημο τό σπίτι σας (Λκ 13,34)!
Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, Διαλογισμοί
PG 78,1684-5
ΒΟΗΘΗΜΑ ΜΕΣΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ Α΄
 |
|
Βοήθημα Μέσου Κατηχητικοῦ, Α΄ Μέ ποικίλα πνευματικά καί ἐφηβικά θέματα. Ζητῆστε το στό Βιβλιοπωλεῖο "Ἀπολύτρωσις", τηλ. 2310 274518. |
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ
|
Βοήθημα Προκατηχητικοῦ, Α΄ |
Βοήθημα Προκατηχητικοῦ, Β΄ |
|
Βοήθημα Κατωτέρου Κατηχητικοῦ, Α΄ Οἱ περισσότερες διηγήσεις στόν Α΄ τόμο εἶναι ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη.
|
Βοήθημα Κατωτέρου Κατηχητικοῦ, Β΄ Τά θέματα τῶν μαθημάτων τοῦ Β΄ τόμου εἶναι κυρίως ἀπό τήν Καινή Διαθήκη, καί συγκεκριμένα ἀπό τά τέσσερα Εὐαγγέλια. |
|
Τά θέματα τῶν μαθημάτων τοῦ τόμου αὐτοῦ εἶναι κυρίως ἀπό τίς «Πράξεις τῶν ἀποστόλων», ὅπου παρακολουθοῦμε τά πρῶτα βήματα τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο. Οἱ βίοι τῶν ἁγίων πού πρόσθετα παρουσιάζονται σκιαγραφοῦν ὅλη τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τά χρόνια τῶν διωγμῶν μέχρι τή νεώτερη ἐποχή. |
|
|
Βοήθημα Μέσου Κατηχητικοῦ, τόμ. Α΄ Μέ ποικίλα πνευματικά καί ἐφηβικά θέματα. |
Μέ ποικίλα πνευματικά καί ἐφηβικά θέματα. |
|
Βοήθημα Μέσου Κατηχητικοῦ, τόμ. Γ΄ Μέ ποικίλα πνευματικά καί ἐφηβικά θέματα. |
|
|
Τά Βοηθήματα συνοδεύονται καί ἀπό CD μέ ἐποπτικό ὑλικό (εἰκόνες, ζωγραφιές, σχεδιαγράμματα, προβολές, παιχνίδια, κατασκευές). Ζητῆστε τα στό Βιβλιοπωλεῖο "Ἀπολύτρωσις", τηλ. 2310 274518. |
|
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Να μην περάσει η ουσιαστική κατάργηση του εκκλησιασμού και της τιμής στη σημαία
Η κυβέρνηση εφαρμόζοντας σχέδιο αποδόμησης κάθε Ορθόδοξου και ελληνικού στοιχείου στη δημόσια εκπαίδευση και σύμφωνα με την πάγια τακτική του θερινού αιφνιδιασμού, επιφέρει με το Προεδρικό Διάταγμα 79/2017 (ΦΕΚ 109/ 1η Αυγούστου 2017) ριζικές αλλαγές στο σχολείο, ξεκινώντας από το Δημοτικό.
Με το άρθρο 3 του Προεδρικού αυτού Διατάγματος (Π.Δ.) καταργείται ουσιαστικά ο εκκλησιασμός των μαθητών, καταργείται η έπαρση και υποστολή της σημαίας και δέχεται σοβαρό πλήγμα το πνεύμα της αριστείας στο σχολείο με τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών της σημαίας με κλήρωση.
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας και τη ριζική αντίθεσή μας στα παραπάνω μέτρα, τα οποία θα έχουν δυσμενέστατες συνέπειες, που θα φανούν με την πάροδο του χρόνου.
Ειδικότερα:
1. Το Δημοτικό Σχολείο αποτελεί δομικό στοιχείο της κοινωνίας και παίζει καθοριστικό ρόλο στην εν γένει ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών.
2. Στις ημέρες μας παρατηρούμε μια απαξίωση όλων των θεσμών, των αξιών και των παραδόσεών μας - συστατικών στοιχείων της ιδιοπροσωπίας του λαού μας - την ώρα που κάθε λαός και κράτος περιφρουρεί τα συστατικά στοιχεία της οντότητάς του.
3. Στο ζήτημα του σχολικού εκκλησιασμού δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε μόνον τις ελάχιστες επιλογές που ορίζει το Π.Δ. Η παράγραφος 3 του άρθρου 3 οδηγεί ουσιαστικά στην κατάργηση του σχολικού εκκλησιασμού. Ζητούμε την απόσυρσή της και την επαναφορά των όσων προέβλεπε το Π.Δ. 201/1998.
4. Η σημαία είναι το κατεξοχήν σύμβολο και ιδιαίτερο γνώρισμα του κάθε κράτους. Εγκολπώνει την έννοια της πατρίδας. Τιμή στη σημαία συνιστά τιμή και σεβασμό στην πατρίδα - προσβολή της σημαίας συνιστά προσβολή της πατρίδας. Ο ορισμός σημαιοφόρου με κλήρωση υποβαθμίζει τον συμβολισμό της σημαίας και απαξιώνει πλήρως την αριστεία. Ο ορισμός ως σημαιοφόρου του αρίστου αποτελεί επιβράβευση της προσπάθειάς του και έναυσμα για ευγενή άμιλλα μεταξύ των συμμαθητών του.
5. Η εφάπαξ απλή ανάρτηση της σημαίας στο σχολείο, όπως γίνεται στις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες, δεν αρκεί. Η έπαρση και η υποστολή της σημαίας με τη συνοδεία του Εθνικού Ύμνου αποτελεί ιδιαίτερη και ιερή στιγμή της λειτουργίας του σχολείου, ενάντια στην καθημερινή πεζότητα και ισοπέδωση των ημερών μας. Η έπαρση και υποστολή της σημαίας συντελεί στην καλλιέργεια χρηστών και υπεύθυνων πολιτών, οι οποίοι μέσα και από αυτή τη διαδικασία μαθαίνουν να σέβονται την πατρίδα και τα σύμβολά της.
6. Η παρουσία της Εκκλησίας κατά τις εθνικές εορτές τονίζει τη συμπόρευση και τη συμπαράστασή της σε κάθε εκδήλωση ολόκληρου του λαού. Με την παρουσία της η Εκκλησία λαμπρύνει κάθε τέτοια τελετή. Η παρουσία της σημαίας στους ναούς κατά τη διάρκεια της δοξολογίας στις εθνικές επετείους είναι δηλωτική του σεβασμού στις αξίες που αυτή αντιπροσωπεύει και επιβάλλεται από τον ίδιο τον σκοπό του εορτασμού.
7. Για όλους αυτούς τους λόγους ζητούμε την κατάργηση των επίμαχων διατάξεων του παραπάνω Π.Δ. ή την επαναφορά των όσων προέβλεπε το Π.Δ. 201/1998.
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης
1. ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ "Η ΖΩΗ"
2. ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
3. ΓΟΝΕΩΝ ΕΝΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (Γ.Ε.Χ.Α.)
4. ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΟΦΙΛΟΙ"
5. "ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ" ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΞΙΩΝ.
6. ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ"
7. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "ΑΓΙΑ ΦΟΙΒΗ"
8. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ"
9. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ"
10. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ"
11. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ"
12. "ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ"
13. ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)
14. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
15. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
16. ΣΥΛΛΟΓΟΣ "Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ"
17. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ "Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ"
18. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ "ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ"
19. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ Ι.Μ. ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ " ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ"
20. Σ.Φ.Ε.Β.Α. (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ)
21. ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ
22. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μια προσλαλιά στήν Παναγιά μας
- Τί κάνεις ἐκεῖ, παιδί μου;
- Δέ βλέπεις, γιαγιά; Ἅπλωσα τά χεράκια μου καί ἔγινα σταυρός.
Καί ἔβλεπε στόν μεγάλο καθρέπτη τόν ἑαυτό της.
Φυσικά τό πρόσεξα καί γι᾽ αὐτό ρώτησα.
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Ἕνα ρίγος μέ διαπέρασε... Ἀμέσως ἦρθε στό νοῦ μου ἡ γλυκειά μας Παναγία, ἡ Μητέρα πού εἶδε τόν μοναχογιό της κρεμασμένο στό σταυρό• τό ἀναμάρτητο καί μονάκριβο παιδί της, πού δέχτηκε νά φορέσει σάν ροῦχο τίς ἁμαρτίες μας καί νά τίς σταυρώσει στό ξύλο τοῦ σταυροῦ πονώντας καί ὑποφέροντας ὅσο κανείς. Ἕνας Θεός κρεμασμένος στό σταυρό!
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Μητέρα Παναγιά, ἤξερες ὅτι θά γίνονταν ὅλα ὅπως ἔγιναν κι ὡστόσο δέχτηκες νά διακονήσεις ἐσύ μόνη στό μέγα Μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου. Ὅλη ἡ ζωή σου ἦταν κατάμεστη ἀπό στερήσεις, ἀπό κατατρεγμούς, ἀπό διωγμούς. Προστάτευσες καί γαλούχησες τό θεῖο Βρέφος, τά δέχτηκες ὅλα σάν νά ἦταν χαρούμενα γεγονότα καί ἤξερες ὅτι τό ἀναμάρτητο Βρέφος, ὁ ἀναμάρτητος Θεάνθρωπος θά σταυρωθεῖ. Φρικτή ἀναμονή ἔδειξες. Ὁ νοῦς μας δέν μπορεῖ νά συλλάβει τή μεγάλη προσφορά Σου στό ἀνθρώπινο γένος. Ὑπέφερες, Πάναγνη, τά πάνδεινα, γιά νά ζήσουμε ἐμεῖς εἰρηνικά, γιά νά βροῦμε τή σωτηρία μας.
Σοῦ ὀφείλουμε πολλά, Μητέρα μας. Θά σέ τιμοῦμε καί θά σέ ὑμνολογοῦμε σέ ὅλη τή ζωή μας. Κι αὐτό θά εἶναι ἐλάχιστο, μηδαμινό γιά ὅ,τι μᾶς πρόσφερες καί μᾶς προσφέρεις. Δέν μᾶς ἐγκατέλειψες ποτέ. «Ἄβυσσο εὐσπλαγχνίας» σέ ἀποκαλεῖ ὁ ἱερός ὑμνωδός. Ὅ,τι κι ἄν μᾶς συμβεῖ, σέ σένα τρέχουμε, στήν εὐσπλαγχνία σου. Σέ ἱκετεύουμε καί σύ ἀπαντᾶς τόσο γρήγορα. Αὐτά πού αἰσθάνομαι, Παναγία μου, γιά σένα δέν μπορῶ νά τά ἐξωτερικεύσω μέ λόγια, γιατί χάνομαι στήν ἄβυσσο τῶν χαρισμάτων σου, τῆς προσφορᾶς σου, τοῦ Μεγαλείου σου. Πῶς τόλμησα νά σοῦ γράψω; Ζητῶ τή συγγνώμη σου.
Ἐλπίζω στήν καταδεκτικότητά Σου καί στήν εὐσπλαγχνία Σου.
Μαρία Μαυροπούλου- Τζουρᾶ
Ἡ πρωταθλήτρια
Πετύχαμε τό ἀπίθανο: Πρωταθλήτρια Εὐρώπης ἡ ἐθνική μας ὁμάδα ποδοσφαίρου! Ἔξαρση χαρᾶς καί ἐνθουσιασμοῦ, ἀναβαπτισμός ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας. Καί τώρα, κορυφώνεται τό ἐνδιαφέρον ὅλων μας γιά τή διεξαγωγή τῶν ὀλυμπιακῶν ἀγώνων. Ποιά θά εἶναι τά ἀποτελέσματά τους; Θά πάρουμε «χρυσά»; Μᾶς συγκινεῖ καί μᾶς συνεπαίρνει τό «χρυσό καλοκαίρι τῆς Ἑλλάδος», καί ὄχι ἀδικαιολόγητα.
Ἀλλά θά ἦταν ἀδικία σέ βάρος τοῦ ἑαυτοῦ μας καί σφάλμα μεγάλο νά ἐξαντλήσουμε ὅλο τό ἐνδιαφέρον μας στούς ἀθλητικούς ἀγῶνες. Χωρίς νά ὑποτιμοῦμε τήν ἀξία καί τή σημασία τους, θά θυμίσουμε κάποιους ἄλλους ἀνώτερους καί ἐνδοξότερους ἀγῶνες, τούς πνευματικούς. Διεξάγονται σέ προσωπικό ἐπίπεδο καί προσφέρουν δόξα πολύ μεγαλύτερη ἀπό ἐκείνη τῶν πρωταθλητῶν καί τῶν ὀλυμπιονικῶν. Ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοί γνωρίζουμε ὅτι οἱ νικητές τῶν ἀγώνων τοῦ πνεύματος, οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, προσφέρουν τήν ἀληθινή δόξα καί τιμή καί τήν πιό μεγάλη εὐεργεσία στήν ἀνθρωπότητα.
Νέφος πυκνό οἱ ἅγιοι τῆς πίστεώς μας ἀπό τόν οὐρανό παρακολουθοῦν καί συμπαρίστανται στούς δικούς μας ἀγῶνες ἐδῶ στή γῆ. Κι ἀνάμεσά τους πρώτη καί ἐνδοξότερη ἡ Μία μετά τόν Ἕνα, ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου. Ἡ σεπτή μορφή της, ὁρόσημο καί κριτήριο ὀρθοδοξίας, ἑλκύει τή σκέψη μας καί ἐμπνέει τή ζωή μας. Ἰδιαίτερα ὁ Αὔγουστος, ὁ μήνας τῆς Παναγιᾶς, μέ τίς καθημερινές παρακλήσεις στή χάρη της, μέ τήν Κοίμησή της καί τήν ἀπόδοση τῆς γιορτῆς, τή φέρνει πολύ κοντά μας καί καθιστᾶ ἐπιβεβλημένο νά στρέψουμε σ᾿ αὐτήν τήν προσοχή μας γιά ν᾿ ἀκούσουμε τό μήνυμά της.
Ἀθλητής ἀξιότερος καί ὀλυμπιονίκης ἐνδοξότερος ἀπό τήν Παρθένο Μαρία δέν ὑπῆρξε στήν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ποιά ἐπίδοση καί ποιό ρεκόρ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τό δικό της μέγα ἅλμα, πού ἕνωσε τή γῆ μέ τόν οὐρανό; Εἶναι αὐτή πού ἄνοιξε τό δρόμο γιά νά κατέβει στόν κόσμο ὁ Θεός, νά γίνει δικός της Υἱός ὁ Θεάνθρωπος. Ἐκεῖνος ἀνέβασε τήν Παρθένο Μητέρα του στή δική του δόξα καί τήν κατέστησε τόν πρῶτο θεωμένο ἄνθρωπο, τόν πρῶτο ἀνθρωπόθεο!
Γιά τούς ἀρχαίους ὀλυμπιονίκες ἦταν ἰσόβια ἡ τιμή στίς πόλεις τους ἀλλά καί οἱ σημερινοί νικητές ἀπολαμβάνουν κάποια ἰδιαίτερα προνόμια στήν πατρίδα τους. Ἡ τιμή ὅμως καί ἡ δόξα τῆς Παναγίας εἶναι παγκόσμια καί αἰώνια. Τή μακαρίζουν «πᾶσαι αἱ γενεαί», ὅπως ἡ ἴδια τό προφήτευσε. Καί κανείς δέν μπορεῖ νά τήν ἐπαινέσει καί νά τήν ἐγκωμιάσει ἐπάξια, διότι ἡ δια ἀποτελεῖ «τό ἐγκώμιο καί τόν ἔπαινο τοῦ ἀνθρωπίνου γένους», ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Βασίλειος Σελευκείας.
Ἴσως ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού τίμησαν κάποιον ἀπό τούς ὀλυμπιονίκες δίνοντας τό ὄνομά του στό παιδί τους. Κι ἄλλοι νιώθουν καμάρι νά στολίσουν τό σπίτι τους μέ τή φωτογραφία ἑνός ἀθλητῆ. Στῆς Παναγίας μας τό μυριάκριβο ὄνομα, μέ τά τόσα ἐπίθετα πού τό χαρακτηρίζουν, ἀκοῦν ὄχι μόνο ἀμέτρητοι ἄνθρωποι ἀλλά καί πολιτεῖες καί χωριά, ναοί καί ξωκλήσια, μοναστήρια καί σύλλογοι. Καί οἱ θαυματουργές εἰκόνες της καθιστοῦν ζωντανή τήν παρουσία της ἀνάμεσά μας.
Ἀπό τή δόξα τοῦ οὐρανοῦ, ὡς «γυνή περιβεβλημένη τόν ἥλιον» καί στεφανωμένη μέ τό δωδεκάστερο στεφάνι, γνέφει σ᾿ ὅλους μας ἡ Παναγία. Τύπος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς κάθε λυτρωμένης ψυχῆς στέκει πρότυπο καί παράδειγμα ἀλλά καί σύμβουλος καί προπονήτρια γιά ὅλους ὅσους ἐπιθυμοῦν τή μεγάλη νίκη τῆς ζωῆς, αὐτήν πού ἐπιβραβεύεται μέ τήν κατάκτηση τοῦ οὐρανοῦ.
Ἀγγελιοφόρος
Ἀπολύτρωσις, Ἰουλ.-Αὐγ. 2017
Ἄς προστρέξουμε μέ πίστη!
Πῶς ἕνα μυροδοχεῖο διατηρεῖ τήν εὐωδιά τοῦ μύρου, κι ὅταν ἀκόμη ἀδειάσει ἀπό τό περιεχόμενό του; Πῶς κάποιος πού στέκεται κοντά σέ μιά μεγάλη πυρκαγιά κρατεῖ πολύ καιρό τή θερμότητα, κι ὅταν ἀκόμη ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τή φωτιά; Ὁμοίως, ἀπό ἀπερίγραπτη εὐωδιά φιλανθρωπίας καί φλόγα ἀγάπης εἶναι γεμάτα τά σπλάχνα τῆς Θεοτόκου, πού φιλοξένησαν ἐννέα μῆνες τό ἀκένωτο μύρο, τήν ἴδια τήν αὐτοαγάπη καί τό ἴδιο τό αὐτοέλεος καί τήν αὐτοευσπλαγχνία... Ἄς προστρέχουμε, λοιπόν, μέ ταπείνωση καί πίστη στό οὐράνιο μύρο καί στό πῦρ τῆς ἀγάπης, πού ἀστείρευτα ξεχειλίζουν ἀπό τήν ἀγκάλη τῆς Παρθένου, καί θά λάβουμε τή βοήθεια καί τή χάρη της.
Κανένα κτίσμα δέν ἀγάπησε ποτέ τόσο τόν Ἰησοῦ Χριστό καί δέν συμμορφώθηκε τόσο μέ τό θέλημά του ὅσο ἡ Παναγία μητέρα του... Ἄν, λοιπόν, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ἀγαπητός υἱός τῆς Παρθένου, πού δαπάνησε ὅλη του τή ζωή καί πρόσφερε τόν ἑαυτό του ὡς ἀντίτιμο γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, τήν ὅρισε μητέρα καί συνήγορό μας, πῶς θά μποροῦσε ποτέ ἡ Παναγία Θεοτόκος νά ἀρνηθεῖ τό θέλημά του; Γι᾿ αὐτό σέ κάθε μας ἀνάγκη ἄς προστρέχουμε μέ ἐμπιστοσύνη καί θάρρος στό ἀσφαλές μας καταφύγιο!
Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ὁ ἀόρατος πόλεμος, κεφ. Ν΄, σ. 177-178.
Ἐλεύθερη ἀπόδοση Β.Τ.
Ἀποχρώσεις τοῦ λευκοῦ
…καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος
τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς…
(Μθ 17,2)
καὶ ὁ ἱματισμὸς αὐτοῦ λευκὸς ἐξαστράπτων
(Λκ 9,29)
Ξέρεις πῶς εἶναι τό λευκό; Τό λευκό-λευκό, τό κατάλευκο;
«Εὔκολο!», λές• νομίζεις ὅτι ξέρεις…
Ὅταν τό ἀγύμναστο μάτι δεῖ μιά ἐπιφάνεια, χωρίς σπίλο ἤ κηλίδα φανερή, «λευκή» τή νομίζει καί στρέφει ἀλλοῦ ν’ ἀντιπαλέψει τούς λεκέδες.
Μόνο ὅταν συγκρίνεις δυό «λευκά» μαζί, τότε μπορεῖς νά πεῖς πιό ἀπ’ τά δυό εἶναι λευκότερο. Ἀλλά καί πάλι σίγουρος δέν εἶσαι, ὅτι τό πιό λευκό εἶναι τό πάλλευκο.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τίς ψυχές. Ἄν τή δική σου τήν ἀφήσεις μόνη της μέσα στόν κόσμο πού καθημερινά γλιστρᾶ ἀβίαστα στήν κατηφόρα, καθώς δέν σκοντάφτει σέ κανένα χονδρό ἐμπόδιο, λευκή τή λές, καί σπίλο ἤ κηλίδα δέν διακρίνεις. Μόνο ὅταν τή βάλεις πλάι σέ μιά ἄλλη λευκότερη, τότε τό βλέπεις καθαρά, ὅτι δέν ἦταν ἀρκετά λευκή ἡ δική σου. Βολεύτηκες σέ μία ἀπ’ τίς τόσες ἀποχρώσεις τοῦ ἄσπρου, πού στήν πραγματικότητα, σ’ ἔχει ξεγελάσει, ἔχει κρατήσει κάτι ἀπό γκρί.
Τόν Κύριο τόν προσκύνησαν τελῶνες, πόρνες καί ἁμαρτωλοί, ὅλοι αὐτοί πού θέλησαν νά ἀποπλύνουν τούς κραυγαλέους λεκέδες, ὄχι ὅμως οἱ «δίκαιοι» φαρισαῖοι. Αὐτοί ἀρκέστηκαν στήν ἀμφισβήτηση τῶν γκριζοκίτρινων ἀποχρώσεων.
Ὄχι, μήν πισωπατήσεις κι ἐσύ. Μήν ἀπομακρύνεσαι γιά νά φανεῖς λευκότερος, ὅπως ἐκεῖνοι. Νά τίς κυνηγᾶς τίς λευκές ψυχές. Σέ κάνουν νά σκεφτεῖς τήν ὥρα αὐτή πού θά σταθεῖς, εἴτε τό θές εἴτε ὄχι, πλάι στό ἀληθινά ὁλόλευκο ἱμάτιο τοῦ Κυρίου. Πόσο ἀπελπιστικά γκρίζος θά φαντάξει ὁ δικός σου χιτώνας!
Χωρίς χρονοτριβή σπεῦσε, λοιπόν, τό ἱμάτιό σου νά λευκάνεις. Πῶς νά ἀστράψει ἕνα γκρίζο βρόμικο; Πῶς γίνεται νά μεταμορφωθεῖ σ’ ἀστραφτερό;
Σκύψε, γονάτισε. Πρῶτος ἐσύ βάλε τό δάκρυ. Καί ζήτησε ἀπό τόν Κύριο νά βάλει τό Αἷμα.
Μέ τό δικό σου δάκρυ καί τό δικό Του Αἷμα τό θαμπό σου ἱμάτιο γίνεται νά ντυθεῖ τό ἐξαστράπτον, ὡς τό φῶς, λευκό τῆς Μεταμόρφωσης.
Μαρτινιανή
Στό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως
Λίγους μῆνες πρίν ἀπό τό θεῖο Πάθος του ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μαζί μέ τρεῖς μαθητές του, τόν Πέτρο, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη, ἀνέβηκε στό ὄρος κι ἐκεῖ «μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν» (Μθ 17,1-9• Μρ 9,2-9• Λκ 9,28-36). Τό γεγονός προσεγγίζει μέ τόν δικό της λυρικό ἀλλά καί διδακτικό τρόπο ἡ Ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τοποθετώντας τή Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος μέσα στό ὅλο σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας οἱ σχετικοί ὕμνοι ἐπισημαίνουν ὅτι αὐτή προτυπώνει τήν Ἀνάσταση: «Πρό τοῦ σταυροῦ... μετεμορφώθης... δεῖξαι βουλόμενος τῆς Ἀναστάσεως τήν λαμπρότητα», ψάλλει ὁ μοναχός Κοσμᾶς στό στιχηρό ἰδιόμελο τοῦ Ὄρθρου τῆς γιορτῆς. Ἐπιπλέον ἡ Μεταμόρφωση προϊδεάζει γιά τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου: Στή θ΄ ὠδή τοῦ Ὄρθρου ἀπευθυνόμενος στόν Κύριο ὁ ποιητής λέγει ὅτι ἔλαμψες μ᾿ ἕνα θαυμαστό καί ἀπερίγραπτο τρόπο «ἵνα σου δείξῃς ἐμφανῶς τήν ἀπόρρητον (=ἀνέκφραστη) δευτέραν συγκατάβασιν... Θεός ὀφθήσῃ (=θά ἐμφανισθεῖς) ἐστώς ἐν μέσῳ θεῶν».
Σκοπός τῆς Μεταμόρφωσης εἶναι ὁ στηριγμός τῶν μαθητῶν. Νά δοῦν καί νά μελετήσουν τά θαυμάσια τοῦ Κυρίου, γιά νά «μή δειλιάσωσι τά παθήματα». Γι᾿ αὐτό ὁ Κύριος μεταμορφώθηκε «πρό τοῦ Σταυροῦ» ἤ «πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ καί τοῦ Πάθους», ὅταν εἶχε ἐπιτελέσει «ἅπαντα τά τῆς φρικτῆς οἰκονομίας θεοπρεπῶς». Θά μείνουν ἀδείλιαστοι στό Πάθος οἱ μαθητές, ἐφόσον ἔχουν πεισθεῖ ὅτι ἑκούσια πάσχει ὁ Διδάσκαλος, ὅπως σημειώνει τό Κοντάκιο τῆς ἑορτῆς.
Ὁ τόπος ὅπου πραγματοποιήθηκε ἡ Μεταμόρφωση δηλώνεται μέ τή διατύπωση τοῦ εὐαγγελικοῦ στίχου «εἰς ὄρος ὑψηλόν» ἤ «εἰς ὄρος ἅγιον». Σέ ὁρισμένα τροπάρια, ὅπως στό Ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς, ἀναφέρεται ἀόριστα «ἐν τῷ ὄρει», ἐνῶ ἀλλοῦ προσδιορίζεται συγκεκριμένα ὡς «τό Θαβώρ». Τονίζεται μάλιστα ἡ ὑπεροχή τοῦ Θαβώρ ἔναντι τοῦ ὄρους Σινᾶ καί μακαρίζεται, διότι αὐτό ἀξιώθηκε «φωτός... οὐκ αἰσθητοῦ ἡλίου τῆς ἄνω δέ λαμπρότητος».
Οἱ τρεῖς μαθητές πού ἔγιναν «μάρτυρες» καί «κοινωνοί τῆς ὑπερκοσμίου δόξης» κατονομάζονται καί συχνότερα ἀναφέρονται γενικά ὡς «μαθηταί», «ἀπόστολοι», «τοῦ Λόγου ὑπηρέται» ἤ ἐγκωμιαστικά ὡς «τῶν ἀποστόλων οἱ πρόκριτοι», «κορυφαῖοι», «ἀκρότης», «ἡ ἐκλογή», «οἱ ἔξαρχοι», «τῆς χάριτος πρωτοστάται καί κήρυκες».
Μαζί μέ τούς μαθητές γίνονται «κοινωνοί τῆς εὐφροσύνης» τῆς Μεταμόρφωσης καί οἱ δύο προφῆτες Μωυσῆς καί Ἠλίας, οἱ σοφοί «πρωτοστάται καί κήρυκες», οἱ «ἀκραίμονες (=κορυφαῖοι) τῶν προφητῶν». Παρίστανται στό γεγονός μέ τρόμο ὡς «Θεοῦ θεράποντες» καί «οἰκέται» καί πιστοποιοῦν τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ ἀναβοώντας «ἰδού... Χριστός, ὅν πάλαι προηγγείλαμεν ὄντα Θεόν».
Γιατί ἀπό ὅλη τήν Παλαιά Διαθήκη ἐπιλέγονται αὐτά τά δύο πρόσωπα; Ἀπό τά τροπάρια συνάγονται οἱ ἑξῆς ἀπαντήσεις:
*Εἶχαν μία σχετική ἐμπειρία τῆς θεϊκῆς παρουσίας στήν Παλαιά Διαθήκη. Ὁ θεόπτης Μωυσῆς εἶχε δεῖ τόν Θεό «ἐν πυρός ἀτμίδι καί γνόφῳ», ἐνῶ ὁ Ἠλίας «ἐν λεπτοτάτῃ αὔρᾳ».
Ἡ Μεταμόρφωση ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων καί τῶν δύο προφητῶν ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Κύριος εἶναι «Θεός τοῦ νόμου καί τῆς χάριτος». Τονίζεται μάλιστα στήν Ὑμνογραφία ἡ ὑπεροχή τῆς δεύτερης ἔναντι τοῦ πρώτου: «Παρῆλθε ἡ σκιά τοῦ νόμου ἐξασθενήσασα, ἐλήλυθε δέ σαφῶς Χριστός ἡ ἀλήθεια». Ἡ σχετική θεοπτία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τώρα ὁλοκληρώνεται. Ὁ θεόπτης Μωυσῆς μετά τό θάνατό του ἔγινε αὐτόπτης, εἶδε τό φῶς τῆς θεότητος ἄμεσα καί «οὐ δι᾿ ἀμυδρῶν αἰνιγμάτων».
*Ἐκπροσωποῦν τά δύο μέρη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τό νόμο (Μωυσῆς) καί τούς προφῆτες (Ἠλίας). Οἱ δύο ἄνδρες μαρτυροῦν τόν Χριστό ὡς «νόμου καί προφητῶν πληρωτήν καί ποιητήν» καί ἀποδεικνύουν ὅτι «ὁ πάλαι διά νόμου καί προφητῶν λαλήσας ὑπῆρχε Θεός».
*Ἀντιπροσωπεύουν δύο κόσμους: τῶν ζώντων (Ἠλίας) καί τῶν νεκρῶν (Μωυσῆς) καί μαρτυροῦν ὅτι ὁ Κύριος «ζώντων καί νεκρῶν κυριεύει».
Ἀπό τίς ἄφθονες θεολογικές ἀλήθειες πού διατυπώνουν οἱ ὕμνοι τῆς Μεταμορφώσεως ἐπισημαίνω:
Τήν τριαδικότητα τοῦ Θεοῦ, πού ἀποκαλύπτεται στόν κόσμο «μυστικῶς» ἀλλά καί «ἀναφανδόν», καθώς στό γεγονός παρουσιάζονται καί τά τρία πρόσωπα τῆς Τριάδος.
Τή θεανθρώπινη φύση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ• «μυστήριον πρό αἰώνων κεκαλυμμένον», τό ὁποῖο «ἐπ᾿ ἐσχάτων ἐφανέρωσεν» ἡ Μεταμόρφωση.
Σοφία Καρακασίδου
Δρ. Θεολογίας
Θαβώρ
Πάρε με μαζί Σου
στίς μυστικές ἐνατενίσεις τ᾿ οὐρανοῦ,
ὅπως τότε, πού ἔπαιρνες τούς ἐκλεκτούς Σου.
Πάρε καί μένα, Κύριε,
κι ἀνάδειξέ με δοῦλο Σου ἐκλεκτό.
Κι ἄν εἶναι “ἡ σάρξ μου ἀσθενής”,
τό πνεῦμα πρόθυμο Ἐσέ ποθεῖ νά ἀντικρύσει,
στή θεϊκή Σου δόξα ἐνδεδυμένο,
καί τοῦ Πατέρα τή φωνή,
καθώς θά Σοῦ μιλᾶ, ν᾿ ἀκούσει.
Πάρε με, Κύριε, μαζί Σου
ἐκεῖ στήν κορφή τή θεϊκή.
Θαβώρ θά ᾿ναι γιά τή ζωή μου
ὅποια θελήσεις Σύ κορφή,
ὅποια κορφή δοκιμασίας,
ὅποιο Ὄρος Ἐλαιῶν
κεῖ πού τήν ἰδέαν τοῦ Κυρίου μου
ἀτενίζοντας
μαζί Σου στά ὑπερκόσμια θά βρεθῶ.
Ἐπιποθῶ τά σκηνώματά Σου, Κύριε,
ὄχι δι᾿ ἐσόπτρου
ἀλλά πρόσωπον πρός πρόσωπον
νά Σέ δῶ...
Μαρκιανή
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
